💠بسمِاللهِالرَّحمنالرَّحیم
💠🔻#پاورقی🔻#تمدن_اسلامی🔻#جستارهای_نظری(31)
⭕️فصل دوم/منظومه مفاهیم و شبکه عناصر تمدنی(14)
✔️۱- دقت مفهومی به «تمدن» با پسوند «اسلامی»(13)
🔸1-1- زبان، خانه وجود(9)
در نظر
#هیدگر آنچه که فهمیده میشود معنا نیست، بلکه
#وجود، است. لذا زبان در نزد هیدگر به جای اینکه منزلگاه
#معنی باشد، منزلگاه وجود است.
🔸 هیدگر میگوید زبان خانه وجود است. وجود در نگاه اینها چه بود؟ وجود در نگاه اینها چه بود؟ وجود در نگرش
#فیلسوفان قارهای همان
#تاریخ و
#فرهنگ است؛ یعنی فرهنگ خودش را در
#الفاظ و
#مفاهیم بروز میدهد. هیدگر با این بحث که من مستقل از زبان نیستم، فلسفههای زبانی را متحول کرد. یک تلقی
#دریداری از زبان است که میگوید: چیزی غیراز زبان وجود ندارد.
🔸هیدگر میگوید زبان یعنی وجود. موهبت زبان به ما تفکر و افکار ماست. به واسطه این موهبت است که ما جهان را میشناسیم، [یعنی]
#فهم_حضوری. هیچ وقت پرسش از فکر خودش ندارد. میگوید ما باید با حاق زبان متصل
شویم تا با وجود اتصال یابیم.
🔸البته در هایدگر متأخر معنی و مفهوم، جای خود را به «زبان» میدهند، و زبان نیز چنان گستره وسیعی پیدا میکند که نه تنها در برابر وجود قرار نمیگیرد، بلکه کاملا" در آغوش وجود میآرمد تا جایی که تمام وجود، تبدیل به زبان میشود و در زبان قرار میگیرد و سکنی میگزیند.
🔹#منبع:
متولی امامی، سیدمحمدحسین؛
جستارهای نظری در باب تمدن اسلامی،
قم، نشر معارف. چاپ 1394، ص 58
ا—--------------------------—ا
🔺 https://t.center/matanevesht🔸 @matanevesht