#خویشکاری_ملیمن از واژه «باور» به جای «امید» استفاده میکنم، و خود باور دارم که رسیدن به آزادی و رفاه، تنها
با تلاش تکتک ما و قبول این مسئولیت میهنی میسر است. این مسئولیت بر دوش یک فرد یک گروه یا یک جریان نیست بلکه بر دوش همه ماست.
امروز تکتک شما باید به این پرسش حیاتی در قلب خود پاسخ دهید که کجای این خطکشی روشن ایستادهاید؟ طرف تاریکی، تباهی، فساد و سرخوردگی، یا طرف نور، زندگی، امید، رفاه و آبادانی؟ کدام طرف ایستادهاید؟ طرف جمهوری اسلامی یا طرف ایران؟ برای نجات ایران، حاضر به انجام چه کاری هستید؟
#رضاشاه_دوم_پهلویپرسشی که باید یک ملت از خود
هر روز بپرسد اینست...
ما کجا ایستاده ایم، کجای این مسئولیت اجتماعی و میهنی قرار داریم, کجای روایت ازادی میهن ایم؟
ایا در مورد انچه در میهن میگذرد حرفی بجز تکرار داریم، ایا ما میتوانیم پایان این داستان را خود بنویسیم یا میخواهیم تماشاچی نابودی ایران و ایرانی باشیم و اجازه دهیم دیگران چون شورش ۵۷ برایمان تصمیم بگیرند و ما بازیگران نقشی باشیم که برایمان تعیین و تعریف کرده اند
درست است که کشور ما دچار یک فاجعه شده است،
درست است که عدهای دچار کرختی و بی حسی و شاید بیتفاوتی شده اند و..
اما میشود انرا نجات داد، هنوز میتوان هزاران کار کرد و مقهور قدرت سرکوب و رسانه و سرمایه و حمایت خارجیان نشد
همیشه گفته اند ادم زنده، زندگی میخواهد و خود بهتر میدانیم حق ما و سهم ما از زندگی این نیست ، پس تا زنده ایم امید میکاریم و باور داریم روزی همه
با هم
با یک جرقه کوچک کاخ های اهریمنان را به اتش میکشیم
قدرت حریف بهانه ای برای ساکت و منفعل بودن ما نیست،
برای در حاشیه ایستادن و نظاره گر بودن نیست
برای روزمرگی و
با ترس فقر و بیماری و بیکاری و گرفتاری و... زندگی کردن نیست
باید برای سرنوشت خود جنگید و
با هر روش مبارزات خشونت پرهیز تلاش کنیم و امید بکاریم و
با خلاقیت و ابتکار زمین بازی را ما تعیین کنیم و انقدر بجنگیم و دشمن را تضعیف کنیم ،تا بتوانیم ضربه نهایی را در جنبشی مداوم وارد کنیم
شهریار دلها درست میگوید
برای نجات ایران
هر کسی حاضر به انجام چکاریست، چه مسئولیتی را میتواند
با توجه به توان خود بعهده بگیرد
ایران تنها خانه ماست و بر کره خاکی تنها یک کشور بنام ایران وجود داشته و خواهد داشت و برای نجات ان راهی جز اتحاد و همبستگی وجود ندارد
#بزرگمهر#پیکار_با_هر_ابزار_مبارزاتی #خلاقیت_و_ابتکار_در_مبارزه#اتحاد_امروز_ما_ضامن_ازادی_فردای_ماست