میلاد جمالزاده، ویدیویی از لحظاتی پس از تیرخوردن برادرش، جاویدنام یاسین جمالزاده، منتشر کرد و نوشت:
«آخرین تلاش برای زنده ماندن 🖤🥀😔 داداش جان من بمیرم واسه باله شکستت قلبم پاره پاره میشه وقتی این کلیپو میبینم، لحظه ای که خواستی بلند بشی ولی نتونستی، ای کاش منم کنارت بودم و واسه آخرین بار بغلت میکردم خدایا صدامو میشنوی قلبم داره آتیش میگیره 💔🥀»
یاسین جمالزاده، متولد ۲۳ شهریور ۱۳۷۳ بود. او کارگر گچکار ساختمان بود. اهل شاندرمن از توابع ماسال در استان گیلان. در ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ در شهر رضوانشهر با شلیک گلوله از سوی نیروهای حکومتی، به قتل رسید. یاسین دو دختر دوقلو به نامهای کیانا و آریانا داشت. ویدیوهایی از لحظه اصابت گلوله به او منتشر شده است. یکی از ویدیوها مربوط به موبایل خود یاسین است.
۱۴ شهریور تولد دانشآموزی بود که به خاطر وجود جمهوری اسلامی امسال نتوانست شانزده سالگیاش را جشن بگیرد.
نیروهای سرکوبگر این دختر متولد ۱۳۸۶ را پارسال در جریان اعتراضات در ۱۷ مهر ماه ۱۴۰۱ در محله هفتحوض تهران، انقدر با باتون زدند که کشته شد. ۱۵ سالش بوده. فقط ۱۵ سال.
کیانا از مدرسه که برگشت، لباسش را عوض کرد و به خیابان برای اعتراض رفت.
یکی از دوستانش به او گفت اگه بگیرنمون بهمون رحم نمیکنن.. و کیانا در جوابش گفت : هر چیزی بهایی داره
امروز سوم مرداد، زادروز جاویدنام کبری شیخه است. کبری شیخه متولد ۱۳۴۸ اهل مهاباد بود. او معنای #زن_زندگی آزادی را با تمام وجود درک کرده بود. بعد از کشته شدن مهسا و دیدن اعتراضات مردمی، به اطرافیانش گفته بود که از خدا میخواهم چنین مرگی نصیبم کند. در ۵ آبان ۱۴۰۱ پس از مراسم خاکسپاری سمکو مولودی هنگام گریز از ماموران گلوله جنگی به گلویش اصابت کرد و در دم در آغوش فرزندش جان سپرد. پس از احیای ناموفق در بیمارستان و در بازگشت به خانه پیکر کبری در عقب وانت هدف گلولههای ماموران قرار گرفت. در مراسم خاکسپاری نیز به حاضرین حمله کردند و پیکرش در میان گلوله و گاز اشک آور بر زمین ماند رژیم تلاش عبث بسیار کرد تا او را شهید خود بماند. خانوادهاش را تحت فشار قرار دادند تا روایت حکومت را بگویند که کبری شیخه توسط سرنشینان یک خودروی ناشناس کشته شد، ولی خانوادهاش زیر بار نرفتند و این دروغ را نگفتند.
🥀🔥اینجا آرامستان شهر بوکان است. جایی که چندین نفر از جانباختگان راه آزادی میهن آرمیدهاند. تعدادی از مخاطبان یاد یاران به این مکان رفتند و نوشتههایی بر سر مزار این عزیزان گذاشتند.
🥀🔥آزادگانی که یادشان همواره زنده است. زنده نگهداشتن یاد آنها که با شهامت و دلیرانه ایستادند و جانفشانی کردند و همدلی با خانوادههای دادخواه به اتحاد و همبستگی در مسیر پیروزی کمک میکند.
محمدجواد زاهدی، ۲۰ ساله، اهل ساری، در روز ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ بر اثر شلیک مستقیم گلوله نیروهای حکومت سخت مجروح شد و در روز ۳۱ شهریور جان داد.
محمد چند روز پس از تولد ۲۰ سالگیاش، شامگاه ۳۰ شهریور از خانه خارج شد و در خیابان انقلاب ساری روبهروی چهارراه برق مورد هدف گلوله نیروهای حکومت قرار گرفت.
نیروهای حکومتی «تقریباً ۹۵ گلوله ساچمهای به گردن، سر و پشت کمر» محمدجواد زاهدی شلیک کرده بودند.
بعد از کشته شدن محمد خانوادهاش را تحت فشار قرار دادند و مراسم خاکسپاری روز هفتم او با حضور نیروهای امنیتی و تحت نظر خودشان در آرامگاه «ولشکلا» در ساری برگزار شد.
جنایت کشته شدن جوانان وطن را نه فراموش میکنیم و نه میبخشیم.
خانواده جاویدنام عرفان خزایی، در روز تولد او محل جانباختن او را گلباران کردهاند. هستی خزایی، خواهر عرفان، ضمن انتشار این ویدیو نوشت: «گلباران محل شهادت برادر عزیزم در سالروز تولدش ۱۱ خرداد.... دیگر هیچ چیز مثل قبل نیست .. نه روز ها ،نه رنگ ها ،نه خیابان ها همه چی ميشود دلتنگی...... داداش قهرمانم زادروزت تو آسمان ها خجسته باد . بهت افتخار میکنیم ...💔💔💔💔💔»