به نام خداوند رنگین کمان به نام نیکا و ابوالفضل و جواد به نام سرافرازی وطن سال گذشته در تولد ابوالفضل، خانواده ما در زندان بود٫ دل‌شکسته از اینکه ابوالفضل عزیزمان روز تولدش زیر خروارها خاک تنهاست. اما مردم شریف ایران و خانوادههای دادخواه تصویری زیبا از همدلی و اتحاد را به نمایش گذاشتند؛ همدلی و اتحادی که در این ظلمات عمیقِ امیدکش چراغ راهی‌ست برای ایستادگی و ادامه‌دادن… و امروز به پاس‌داشت آن همدلیِ همواره جاری کیلومترها راه آمده‌ایم تا تولد ابوالفضل را بر مزار شیرمردی دیگر و در کنار خانوادههای شجاع‌ترین فرزندان ایران جشن بگیریم و بار دیگر، به مردم ایران، مردمی که شجاعت و مقاومت را هر روز زندگی می‌کنند، بگوییم ما از این زندگی پنج‌روزه دست شسته و با همدیگر هم‌قسم شده‌ایم که همه‌چیز را در راهی که فرزندانمان برای آزادی وطن رفته‌اند، فدا کنیم. یا تن رسد به جانان یا جان زن تن برآید
