✍یارشاه_شهیار_دماوند همانطور که در جنبش های متعدد گذشته شاهد بودیم ، روند خواسته ها و عملکرد ملی مردم ایران روز به روز در یک روند صعودی به آگاهی و پختگی بیشتری رسیده و در این رستاخیز به اوج شکوفایی و بلوغ فکری نایل آمده است.
یادمان می آید که جنبش های گذشته عمدتا جنبش های اصناف و مطالبات صنفی و گروهی و بیشتر معطوف به بُعد اقتصاد و درآمد یا تورم و گرانی بود. جنبش های مطالباتی که شوربختانه رسانه های حافظ منافع رژیم رندانه علت آنرا در حد گرانی تخم مرغ یا افزایش نرخ بنزین مطرح و تقلیل دادند ...
اما این رستاخیز و جریان شکوهمند دادخواهانه ملی که با قتل حکومتی مهسا( ژینا ) امینی اهل سقز در تهران جرقه زده شد ؛ تبعات عظیمی داشت که نه تنها نظام انیرانی جمهوری تبهکاران اسلامی که تمام فرقه های منحوس ۵۷تی را دستخوش وحشت و آشفتگی گرداند.
رستاخیزی کاملا ملی بامطالباتی درتمام ابعاد اقتصادی ؛ سیاسی ؛ فرهنگی و ... که بر اصل کلی #بازگشت_از_کژ_راهه_۵۷تی و #گذر_کامل_از_کلیت_فرقه_تبهکار و #حفظ_تمامیت_ارضی_ایران و دوری از پدیده تجزیه طلبانه اثنیک( قومیت خواهی) استوار بود . این حرکت دادخواهانه علیه رژیم ضحاکی تا بدانجا پیش رفت که تکلیف رژیم و اذناب ۵۷تی و کوتوله های صادراتی را یکسره مشخص کرد و تومارشان را در هم پیچید. و آن حمایت مردم استان ها و اقوام مختلف از یکدیگر بود که تجزیه طلبان و رژیمی که مدام سعی داشت ترس از تجزیه در بین اقشار جامعه را ترویج دهد یکباره درهم شکست و کیش و مات نمود.