تصاویری از عدم حضور شهروندان در شعبههای اخذ رای #سیرک_انتخابات جمهوری تروریستی اسلامی در بوکان (دبیرستان اندیشه، سیزده آبان) ، دبستان سمیه و دبستان عصمت
دایه فاطمه ،معروف به “داپیرهی شهید” مادر محمد حاجی رسولپور (زندانی سیاسی که در آذر ماه ۱۴۰۱ در اثر شکنجه شدید، جان باخت)، خانواده جاویدنامان بوکان را در آغوش میگیرد با آرزوی نابودی قاتلان فرزندانشان. خانوادههای دادخواه باید الگویی برای اتحاد همه باشند، نزدیک به ۲۰ روز است همین خانوادههای دادخواه دهها روستا و شهر دعوت شدند و رفتهاند چون آنها بهتر درک کردند که بدون اتحاد هیچ اتفاقی نمیافتد.
ترجمه سخنان دایه مینا: «امروز روز جهانی زنان است. همیشه در حق زنان ظلم شده، هیچ وقت زن و مرد برابری نداشتهاند و بچههایمان را هم برای دفاع از حقوق زنان به قتل رساندند، به نشان اعتراض به ظلم و نا برابری حجابمان را از سر برمیداریم.»
حضور گستردە مردم در منزل پدری وفا آذربار زندانی سیاسی اعدام شدە در میرآباد بوکان
همه میدانند که دادرسی در جمهوری اسلامی ناعادلانه است و اتهامات بر اساس اعترافات اجباری و سناریوی ساخته شده بازجویان به. افراد نسبت داده میشود. رژیم تلاش کرد تا با نسبت دادن اتهامات سنگین، از فعالان سیاسی اعدام شده، هیولا و «دیگری» بسازد و هزینه حمایت از آنها را بالا ببرد.
ابراهیم شریفی جوان ۲۹ ساله اهل بوکان در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، در تاریخ ۲۶ آبانماه به خیابان رفت و در تظاهرات ضد حکومتی شرکت کرد. در آن روز نیروهای سرکوبگر هر تجمعی را به گلوله میبستند و در این میان، گلولهای جنگی به سینه فراخ ابراهیم اصابت کرد. او را با حالی وخیم ابتدا راهی منزل و بعد بیمارستان ارومیه کردند. ۱۳ روز پس از آن واقعه، ابراهیم در بیمارستان در روز ۹ آذر ۱۴۰۱ جان باخت و در آرامگاه بوکان آرمید.
ابراهیم شریفی جوان ۲۹ ساله اهل بوکان در جریان خیزش انقلابی ۱۴۰۱، در تاریخ ۲۶ آبانماه به خیابان رفت و در تظاهرات ضد حکومتی شرکت کرد. در آن روز نیروهای سرکوبگر هر تجمعی را به گلوله میبستند و در این میان، گلولهای جنگی به سینه فراخ ابراهیم اصابت کرد. او را با حالی وخیم ابتدا راهی منزل و بعد بیمارستان ارومیه کردند. ۱۳ روز پس از آن واقعه، ابراهیم در بیمارستان در روز ۹ آذر ۱۴۰۱ جان باخت و در آرامگاه بوکان آرمید.
تعدادی از هموطنان، روز ۸ آذر ۱۴۰۲ بر سر مزار او و سایر جانباختگان بوکان حضور یافتند.
من مادرم شهید هیوا هستم. اجازه نداند سر خاک پسرانمان برویم و برای سالیاد شهید شدنشان مراسم بگیریم. در منزل خودمان برای آنها مراسم گرفته ایم. یاد و خاطرشان گرامی باد و یادشان همیشه در دل و قلب ما خواهند ماند. روحشان شاد.
«سخنان مادر شید امجد عنایتی امجد عنایتی روی دستان شهید شهریارمحمدی و من میلاد محمدی نفس های آخرش را کشید گلوله جنگی به جم جمه مغزش خورده بود این صحنه هیچ وقت از مغر من بیرون نمیره.
مادر امجد عنایتی: امروز سالروز (شهید شدن ) پسرانمان است ، شهیدانمان است. اجازه نداند در قبرستان و روی مزارشان مراسم بگیریم. ما هم در خانه برایشان مراسم گرفتیم. سالگردشان مبارک باشد. ایشالله خدا خونشان را از یاد نبرد. دادخواه خونشان هستیم. خون همه شهدای انقلاب ژینا.»
این مادران شجاع الگو یک ملت هستند الگو اتحاد و شرافت هستند درود به مادران انقلابی
ترجمه به فارسی
امروز سالروز شهید شدن پسرانمان است. سالروز شهیدان انقلاب ژیناست. سالروزشان مبارک باد. راهشان ادامه دارد. راهشان پر راهرو باشد. ما مادران انقلاب به هیچ وجه از خون پسرانمان نمی گذریم و تا آخرین قطره خونمان و آخرین نفسمان دادخواه خون به ناحق ریخته شده فرزندانمان به دست رژیم جمهوری اسلامی هستیم. به ناحق خونشان ریخته شده و تا آخرین نفس دادخواه خون آنها خواهیم بود. سالروز شهید شدنشان مبارک باد»
اطلاعات سپاه پاسداران در #بوکان، مصادف با سالگرد جانباختگان جنبش زن، زندگی، آزادی، با حضور پرشمار در ورودی آرامستان این شهر، از حضور مردم در این قبرستان ممانعت کردهاند.
طی روزهای ٢۵ و ٢۶ آبان ماه ١٤٠١، نه شهروند اهل بوکان با اسامی محمد حسنزاده، اسعد رحیمی، سالار مجاور، غفور مولودی، مصطفی شعبانی، هیوا جانجان، امجد عنایتی و هژار مامخسروی در اعتراضات این شهر با شلیک نیروهای امنیتی جان باختند.
«ما با دوستان هر پنجشنبه، با رفتن به مزار شهیدان، خانواده شهیدان رو تنها نمیذاریم، امروز ۲۰ مهر هم در سالگرد جانباختن کمال فقهی بر سر مزارش حاضر شدیم»
کمال فقهی شهروند بوکانی، ۲۰ مهر ۱۴۰۱، در حالی که هنگام اعتراضات در پشت بام خانه خود بود، هدف گلوله ماموران امنیتی قرار گرفت و کشته شد.
کمال فقهی ۵۲ ساله اهل بوکان کارمند نیروگاه حرارتی بناب، بعد از شنیدن خبر کشتهشدن مهسا امینی، شجاعانه در اعتراضات سراسری شرکت میکرد و در تاریخ ۲۰ مهر، در پشت بام خانهاش واقع در منطقه "حسار" توسط نیروهای سرکوبگر از ناحیه ران و شکم مورد هدف گلوله قرار گرفت و چند ساعت بعد در بیمارستان قلیپور جان باخت به دلیل استقرار نیروهای حکومتی در بیمارستان او پذیرش نشد. در برگه پزشکی قانونی دلیل مرگش "اصابت جسم سخت"عنوان شده است. در گزارش پزشکی در قفسه صدری به وضوح آثار متعدد ساچمه دیده شده در ادامه آسیب نخاع گردنی در رفتگی با جابجایی شدید مهرههای گردنی در اثر اصابت جسم سخت تعیین گردید.
روز گذشته خانواده جاوید نام محمد حسنزاده سایر خانوادههای داغدار و دادخواه برای گرامیداشت زادروز محمد به آرامستان شهر بوکان رفتند اما با در بسته آنجا و حضور ماموران و ممانعت آنها از ورود به آرامستان مواجه شدند. آنها در بیرون از محل آرامستان و دور از مزار محمد حسنزاده، یاد و خاطر او را گرامی داشتند.
پدر محمد حسنزاده کبوتری را پرواز داد و گفت: «پسر من همراه با دیگر شهیدان کردستان برای آزادی و زندگی با خوشبختی جنگیدند... من به فدای خواستههای شما که آزادی بود این کبوتر را به سمت شما پرواز میدهم.»