تیک تاک ثانیه ها ,زمان دیدار با استاد حسین حسن زاده را گوشزد می کرد,
به دیدار مردی رفتم از جنس آینه, اخلاص و تواضع, بزرگمردی که مثابه اش اندک است,مثل دری کمیاب,
آفتابی که بر قوم لر ,بی چشمداشت می درخشد,
و بی شک آینده به نیکنامی از او یاد خواهد کرد,
زلال چون چشمه های گوارای تاراز. و گرین و کور کوه, به صلابت قله های اشترانکوه,
مردی از جنس بلور , بی غش,که تعلق خاطری به ایران و الوار سرتاسر گیتی دارد,
اشعارش به استحکام ارجن, و بلوط و طعم تمشک و ریواس دارد,
ایلیاتی تمام عیار, پاشنه ی گیوه های لری را برکشیده و در جای جای این کهن بوم و بر ,در ورای مرزهای جغرافیایی تعریف شده , در پی غنای و افزودن گوشه های گوش نواز نغماهنگ های فرهنگ و موسیقی لرستان بزرگ است, از بختیاری تا ایلام,
پا در رکاب مردانگی تا لرستان عراق و مشهد و شیراز ,
مردی از جنس صمیمیت, رکن رکین جشنواره های لرتباران هر گوشه ی ایران,
گرم چون آتش بلوط, و خنک چون نسیم تاراز, خروشان چون, موج گاماسیاب, نهاوند,
بزرگی از تبار بختیاری ,و خوزستان,
با لبخندش امیدمان می بخشید به ادامه ی راه سخت و دشوارمان,
ما در ابتدا بودیم ,راهی که رهدار بزرگ ,سالها یکه و تنها ,گردنه های صعبش را گام زده بود خستگی ناپذیر,
کاش کلمات و واژه گان ,یارای تجلیلت را داشتند,
رهدار بزرگ بختیاری,
کوتاه کلام ,نگین انگشتری لرستان بزرگ ,دوستت داریم,
#مصطفی_کاویار #کانال_رسمی_لرتباران_تهران_نشین @lorhayetehran