جشنواره بلوط ( لرتباران تهران )

آجری در دستانِ خدا

امروز میخواهم از نوجوانی بنویسم که بعد از طعم فقر با هزار امید و آرزو راهی پایتخت شد تا تنها در این تهرانِ درندشت ، دست روی زانوی خودش بگذارد ، برخیزد و پرواز کند ،
از کارگری که اولین درسی که از استادش میگیرد نحوه ی بیل زدن و پرتابِ آجر به سمت طبقاتِ بالاست
تا حالا به پرتابِ آجر توسط یک کارگرِ ساده دقت کرده اید!؟ ، آن پایینی بدون هیچ چرخشی و تکانی آجر را برای بالایی میفرستد و راحت در دستانِ آن بالایی قرار میگیرد
کاری که علیرضا بارها و بارها انجام داد
یا از دستهایی که به قولِ خودش به خاطر کشیده بودن مناسبِ شُستنِ ماشینهای شاسی بلند در کارواش های بالای شهر تهران بود و از رفتگری که باید جلوی پایِ عابران را تمیز کند تا
راه برای رفتن به مقصد فراهم شود

از #علیرضابیرانوندی مینویسم که وقتی کلیپِ “چیطوری کریییس” را ساخت حتی خوشبین ترین طرفدار هم خندید ، به این همه اعتمادِ به نفس ، ما کجا و بهترین بازیکنِ جهان کجا!!

ولی دیشب هر ایرانی در هر رنگی و قشری با افتخار به پشتوانه دروازبانیِ او با مشتِ گره زده فریاد زدند “چیطوری کریییس”

کسیکه هیچ وقت گذشته اش را فراموش نکرد و هر جا و در هر محفلی نشست از دیروزی گفت که جلوی دربِ باشگاهِ نفت با کشیدنِ جوراب در دستانِ خودش در آن سرما بدونِ سر پناه خوابید


حالا علیرضا بیرانوند آن بالاست
مثلِ آجری در دستانِ خدا که بدون لغزش پرتاب میشود در اوجِ فوتبالِ ایران و جهان و در آن بالا باز دستانِ خداست که او را گرفته است ، شسته و آماده ، مثلِ همان ماشینِ شاسی بلند! در راهی که مشکلات جارو شده است.

از #علیرضا_بیرانوند ، از علیرضایی مینویسم که ایمان به خدا را، ایمان به شدن را ، ایمان به رسیدن را ، ایمان به “یدالله فوق ایدیهم” را در دلِ میلیونها انسانِ تنها ، فقیر ، بدون پارتی ولی با استعداد و امیدوار ، روشن کرد.

تو بی نظیری پسر! مثل دانشگاهی پُر از درس ، پُر از تجربه ، پُر از امید..

#احمدرضا_کوشکی

🌺🌺🌺
به بزرگترین اجتماع تلگرامی
#لرتباران_تهران_نشین بپیوندید.

https://telegram.me/joinchat/BwuNyTvBPjeDjhd1KmHhwQ