#آموزش_رایگان، حقی فراموش شده
دو روز پیش پس از جمع آوری کمک های مردمی برای
#دانش_آموزان بی بضاعت شهرم با مدیر مدرسه ای جهت کسب اطلاع از ضروریاتشان تماس گرفتم. وی گفت مدرسە توانایی پرداخت قبض آب و برق و گاز را ندارد و درخواست استفاده از کمک های جمع آوری شده در این موارد را داشت.
آیا حاکمیت شرم نمی کند که برای رفع و رجوع هزینه ی مدرسه ها هم کاسه گداییش را باز به سوی من شهروند دراز کند وهم زمان میلیاردها تومان در نهادهایی غیر مردمی و غیرە ضروری هزینه کند؟
این اتفاق همزمان بود با خبر خوب آزادی دانشجوی تاریخ و فعال مدنی در زمینه حق تحصیل رایگان،
#احسان_محمدی. او که گفته بود در آموزش با سه دوگانه تبعیض آمیز، اجتماعی(دارا و ندار) جغرافیایی (مرکز و پیرامون) وجنسی (زن و مرد) مواجه بودیم...
حال پرسش از
#فرهنگیان ( کە خود درگیر مشکلات معیشتی هستند و درد آشنا) این است: چگونه با اینکه سالهاست با انواع تبعیضات دانش آموزانشان روبرو بوده اند، توانسته اند مهرسکوت بر لب زده و هیچ اعتراض جامع ومصرانەای بر سیستم تبعیضگر موجود نداشته باشند؟
چرا هرگز از حق داشتن تحصیل رایگان عمومی سخن نگفتە یا حمایت نکردەاند؟ چرا بیانیه ای دسته جمعی در دفاع از حق داشتن تحصیل رایگان دانش آموزان، از سوی قشر فرهنگی جامعه داده نشده است؟
آیا وقت آن نرسیده است که از خود بپرسیم اقشار کم درآمد جامعه که از پوشاندن پای کودکانشان برای رفتن به مدرسه ناتوانند، چگونه هزینه ثبت نام مدرسه و کتاب های درسی و غیر درسی و... را پرداخت کنند؟
این قشر از جامعه در کجای نظام اقتصادی کنونی ایران جای دارند؟ آیا سهم این دانش آموزان بعنوان سرمایه های انسانی جامعه تنها میراث بری از فقر یا شغل کارگری والدینشان است؟
دولت باید پاسخ دهد در حالی که بودجه امور فرهنگی و مذهبی بطور سرسام آوری افزایش داشته اند چرا کل بودجە در نظر گرفتە شدە برای سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس عمومی کشور تنها 11میلیارد تومان است؟!
بودجه تحصیل فرزندان این مرز و بوم تنور کدام سیاست خام و نپخته این حکومت را گرم می کند؟؟؟؟
مریم شایگان
#تصویر کار یک دختر ٨ سالە است.
#کۆڵبەرنیوز #kolbarnews