#یادداشت 📝فریب بزرگ
زندگی اجتماعی انسان در غرب و به طبع آن بر دنیا، در پیچ و تاب تاریخ، شاهد تحولات اساسی در ساختار زندگی فردی و اجتماعی رسیده است که در جستجوی ماهیت ، روز به روز به تنزل دست پیدا کرده و زندگی انسان را از انسان به
#برده سوق داده اند.
جنگ بشر!
کلیدواژه ایی است که شاید برای بیان تحلیل بنده لایق باشد به گونه ای که زندگی انسان را همان گونه که
#اسپنسر بر پایه
#منافع_شخصی و فراهم کردن
#نیازهای_شخصی بیان می کند، انسان را دعوت به هوشمندی برای جمع آوری منافع بیشتر در زندگی تشویق کرده است. و لذا زندگی از نگاه داروین جنگی برای نیاز
شخصی برای تک تک افراد جامعه می باشد.
#دورکیم در سال 1893 بیان دارد که در جوامع ابتدایی هم بستگی(نظم اجتماعی)توسط تعداد معینی از حالت های آگاهی که در میان همه ی اعضای آن جامعه مشترکند حفظ می گردد.
چنین حالت هایی خود را به شکل منافع مشترک، سنن مشترک و سازمان خانوادگی نمایان می کنند. بنابراین هم بستگی غریزی یا مکانیکی است.
دورکیم معتقد از که همه ی پیوند های اجتماعی که از شباهت ها بر می آیند به تدریج سست می شود و در واقع همبستگی های کهن از بین می رود و تقسیم کار به واسطه تراکم جمعیت در فضای تکنولوژی ایجاد می شود و نوع جدیدی از همبستگی را ایجاد می کند که این همبستگی را ارگانیک می نامد.
حال
#رابرت_تریورس (1971) معتقد بود که نوع دوستی(رفتار همکارانه) که مطلوب گزینش طبیعی است صرفا محدود به نظام مندی خیشاوندی نیست بلکه نوع دوستی بین غیرخویشاوندان برای همکاری مهم است و وجود دارد ولی با این تفاوت که نوعا هرکدام از طرفین متمایلند که چیزی کمتراز آنچه را که دریافت می کنند، بدهند و به عبارتی دیگر همدیگر را برای (نوع دوستی متقابل) فریب بدهند.
چه زهر زیبایست، جست و جوی ماهیت مدرنیسم و تکنولوژی به گونه ای که پا در عرصه ی نظریات اجتماعی گذاشتن و دیدن آنچه که انسان را به تنزل کشانده است، روح بلند انسانی را چه راحت به پست ترین حالت خود هدایت کرده است که انسان جنگ جوی حرص و طمع دنیایی بر هوای نفسانی خود می شود.
منافع
شخصی، نیاز
شخصی، هوشمندی، انسان برتر، ابزاریست اقتصادی در دست مشتی سرمایه سالار که جامعه را در چارچوب
نیازهای خود، به عروسک خیمه شب بازی تبدیل کنند و مشتی کورفکر، روشنفکر نما برای این عروسک، چرندیاتی روی هم با منطقی واهی ایجاد کرده اند و این منطق های نظری خود را با برچسپی عقلانی به خورد ملتی نابینا داده اند که گویی این ها، انسان نبوده اند.
وگرن چطور یک شخص از ماهیت ابزارشدن خود راضی گشته؟ و چگونه انسان با دست خود قبر آزادی خود را کنده است؟
منافع
شخصی و حریص بودن برای نیاز
شخصی، زهری است بر بدنه ی اجتماعی جامعه که وقتی جامعه ای دچار آن شود دیگر رضایت و خوشنودی جمعی حاصل نمی شود، عده ای دزد چه در مباحث اقتصادی و چه در مباحث اجتماعی پیروز جنگ بشری می شوند. انسان ابزاری یا همان عروسک انسان نما باید تلاش کند آن چنان هوشمند و ماهر شود که دیگر انسان ها را فریب داده و خود پیروز این جنگ به ظاهر خاموش شود ولی در پس این اتفاقات خود نیز تحت لوای دیگر انسان ها باخته ی هوشمندی فردی دیگر شود و این ماجرا به کجا ختم شود دیگر نمی دانم.
و چه زیبا گفت آن بلند مرتبه، هرچه را برای خود می پسندی برای دیگران هم بپسند و هرچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران هم نپسند!
#ارسالی_مخاطبین #علی_رستمی 🎓 #خط_دانشجو ✅ @KhateDaneshju