🔷افغانستان دوباره پناهگاه تروریستها خواهد شد؟✍️ دانیل بایمن/استاد دانشگاه جورج تاون و عضو ارشد موسسه بروکینگز
ترجمه:علی آزادی
🔹منبع: فارن افرز
▫️با خروج آمریکا از افغانستان و پیروزی
#طالبان، جهاد جهانی به پیروزی تبلیغاتی دست یافت که مشابه آن بیش از 30 سال پیش تجربه شده بود. افسانه اصلی جنبش جهادی مدرن این است که جنگجویان خارجی که برای بیرون راندن اتحاد جماهیر شوروی از
#افغانستان مبارزه می کردند، نه تنها برای شکست مسکو در سال 1989 مهم بودند، بلکه باعث فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و به طور کلی کمونیسم نیز شدند. این افسانه با وجود اینکه داوطلبان خارجی از نظر نظامی در مبارزه کلی ضد شوروی اهمیت چندانی نداشتند پابرجا ماند.
▫️امروز،
#القاعده باز هم ادعای خروج یک قدرت خارجی را به عنوان یک پیروزی تبلیغ خواهد کرد، هرچند که طالبان بودند که ایالات متحده را بیرون راندند و نه القاعده یا سایر جهادی های خارجی. اما این بار، این استدلال معتبرتر خواهد بود، زیرا خود واشنگتن جنگ 20 ساله را به عنوان مبارزه با تروریسم بین المللی توجیه کرده است. شکست ایالات متحده به عنوان یکی دیگر از برترین ابرقدرتها، در جیب القاعده است. طرفداران آن جشن می گیرند.
▫️همچنین فروپاشی دولت افغانستان تکانه پر انرژی برای عوامل القاعده در این کشور است. هیچ دلیلی وجود ندارد که تصور کنیم پس از پیروزی کامل، طالبان روابط خود را با این گروه قطع می کند. علیرغم فشارها و انگیزه های ایالات متحده، پیوندهای بین این دو بیش از 20 سال پابرجا بوده است. طالبان مهارت جنگندگی و فداکاری اعضای القاعده را به رسمیت می شناسند و نسبت به فداکاری های آنها در 20 سال گذشته احساس مسئولیت می کنند. مقامات سازمان ملل متحد گزارش می دهند که القاعده به شدت در طالبان مستقر است و عملیات و آموزشهای مشترک را انجام می دهد. القاعده به نوبه خود مدعی است که به رهبری طالبان وفادار است.
▫️با این حال، همه جهادی ها به اندازه القاعده سود نمی برند. رقیب القاعده،
#داعش، نیز حضور فعالی در افغانستان دارد. داعش به شدت با القاعده و طالبان مخالف است و ادعا می کند که آنها اسلام را به نفع ناسیونالیسم افغان کنار گذاشته اند. با این حال، فراتر از تفاوت های ایدئولوژیک، مبارزه قدرت برای نفوذ در جنبش جهادی وسیعتر وجود دارد. طالبان احتمالاً سعی می کنند فرماندهان داعش را به سمت خود بکشند و کسانی را که از زانو زدن خودداری می کنند، له کنند. این ضربه دیگری به برند داعش وارد می کند که از زمان از دست دادن آخرین بخش خلافت خودخوانده خود در عراق و سوریه در سال 2019 به شدت آسیب دیده است.
▫️اما مهمترین سوال ضدتروریسم این نیست که آیا طالبان روابط خود را با القاعده و دیگر جهادی های خارجی حفظ خواهند کرد یا خیر، بلکه این است که آیا طالبان دوباره به القاعده اجازه می دهد از افغانستان به عنوان پایگاه حملات تروریستی بین المللی استفاده کند یا خیر. از افغانستان طالبان، اسامه بن لادن و دیگر رهبران القاعده توانستند فعالیت گروه خود را بدون مجازات نسبی هدایت کنند. پیش از 11 سپتامبر، القاعده و دیگر جهادی های خارجی مجمع الجزایری از اردوگاه ها را در کشور اداره می کردند. تروریست ها و جهادی های مشتاق که در درگیری ها در الجزایر، اندونزی، لیبی، سومالی و دیگر کشورها به جنگ پرداختند، در این مکانها آموزش دیدند.
▫️گفته میشود، ایالات متحده نمیتواند به
#پاکستان به عنوان شریک
#مبارزه_با_تروریسم در افغانستان اعتماد کند.
پاکستان همچنان ممکن است مانند گذشته از جهادیهای خارجی برای انجام حملات تروریستی در هند و جنگ در کشمیر استفاده کند. بنابراین ممکن است طالبان بخواهد به جنگجویان خارجی اجازه دهد تا آموزش ببینند یا مهارت های خود را در افغانستان تقویت کنند؛ با آتش بازی کنند به این امید که
پاکستان بتواند آتش را به سمت دهلی نو هدایت کند.
▫️القاعده بسیاری از رهبران و بخش اعظم منابع مالی خود را از دست داده و از 11 سپتامبر تاکنون خسارت قابل توجهی متحمل شده است. در واقع، جانشین بن لادن، ایمن الظواهری، ممکن است مرده باشد. القاعده در واکنش به افول خود، بر مبارزات در جهان اسلام تأکید کرده است؛ همکاری با وابستگان محلی که اگرچه بخشی از دستور کار را در بر میگیرند، اما در عمل، اغلب بر نگرانیهای محدود خود تمرکز میکنند. بیشتر انرژی رهبران القاعده برای توانایی کنترل و نفوذ به این وابستگان صرف شده است. این گروهها در درجه اول تهدیدی برای کشورهای خود و مناطق پیرامون هستند، اگرچه برخی از آنها -به ویژه وابستگان القاعده در یمن- اقدام به حملات تروریستی علیه غرب کردهاند.
🔸منبع : مطالعات ایران
@khabarha_nazarha