🔷 4 اتفاق ناخوش اردیبهشت و انتظار اصحاب رسانه
خبرها و نظرها: این 4 اتفاق که همگی در اردیبهشت ماه دامنگیر اهل رسانه شد، شاید ارتباط مکانی و موضوعی با یکدیگر نداشته باشنداما وقوع آنها در یک بازه زمانی خواسته یاناخواسته حس نگرانی جامعه
#روزنامه_نگاری را برمیانگیزد:
بازداشت
#کیوان_صمیمی سردبیر ایران فردا و
#مرضیه_امیری خبرنگار شرق،توقیف
#نشریه_صدا،
#بازداشت #علی_ملیحی روزنامه نگار و تایید7و نیم سال زندان برای
#هنگامه_شهیدی روزنامه نگار.
بی شک هیچ روزنامه نگار آشنا به قوانین و نظامات حقوقی، در این حوادث پی مصونیت و حق ویژه و تبعیض نیست. چه آنکه اصحاب رسانه در گذر تحولات و توفانهای سیاسی این سالها دریافته اند که باید «آزادی» را همراه با «مسئولیت» مطالبه کنند
آنها به همان اندازه که دائم صاحبان قدرت را نهیب می زنند که پایبندی به حقوق مطبوعات و پاسداشت حریم اهل قلم بمانند، باید خود را مقابل نوشته ها و نقدهایشان از حکومت و قدرت مسئول و پاسخگو ببینند.
در این میان، سرچشمه پاره ای از این ناملایمات به آنجا برمی گردد که معیارهای تعریف جرم مطبوعاتی هنوز دچار ابهام و تفسیر است لذا در عمل در بسیاری از موارد و مواقع دیده می شود که مرزهای «نقد از تخریب»، «تشویق اذهان از تنویر اذهان» و «اطلاع رسانی از افشاگری» روشن نیست و آن چیزی که خبرنگار و سردبیر وظیفه اطلاع رسانی و آگاهی دهی می خواند در ذهن یک نماینده و یا قاضی شائبه مغایرت با امنیت اجتماعی یا تشویش اذهان عمومی را دارد
قانون مطبوعات ما امروز ما حاصل دوران مجلس پنجم است زمانی که در فضایی سیاسی آکنده از بدبینی نسبت به اهل رسانه تدوین و تصویب شد. بارها استادان ارتباطات و حقوق گفته اند که در این قانون فرایند رسیدگی و اثبات جرم و بویژه ترکیب و نقش هیات منصفه ابهام دارد
جالب اینجا است که در همه مجالس و دولتهای پس از آن (از دولت خاتمی و احمدی نژاد تا روحانی) طرح و لایحه اصلاح این قانون مطرح شد اما در عمل پس از اندکی تبلیغات و ژست مدیران ذیربط به بایگانی رفت
خانواده بزرگ روزنامه نگاران ایران، به حکم و حکمت «قانون ضعیف و بد بر بی قانونی ترجیح دارد» سالها است به این وضعیت رضایت داده اند
با واقعیت های جامعه ایران، آنها دریافته اند که اصلاح این وضعیت نیازمند گفت و گو و هم اندیشی میان مثلث اصحاب رسانه ، قانونگذاران و مدیران دستگاه قضا است.
خوشبختانه تا به امروز بسیاری از استادان رسانه و پیشکسوتان اهل قلم برای انجام چنین حرکتی عزم و علاقه خود را ابراز کرده اند اما از سمت نهاد پارلمان و دستگاه قضا گام جدی برداشته نشده است
بنابراین این خواسته گزافی نیست که تا زمان اصلاح قانون و شکل گیری یک نظم حقوقی کارآمد و جامع برای رسانه، محاکم و دست اندرکاران نهاد قضا تدبیر و حزم پیشه کنند و در آرا و احکام خویش عوارض ناخوشایند قانون مطبوعات فعلی را به حداقل برسانند
در روزهای اخیر برخی از همکاران پیشکسوت از این منظر به استقبال تغییر مدیریت دستگاه قضایی رفتند و اظهار امیدواری کردند در این برهه دیوارهای بدبینی فروبریزد و صدا و خواسته اهل رسانه برای تغییر وضعیت موجود پاسخ درخور یابد تا در عرف رسانه ای چهان چنین نپندارند که فعالیت رسانه ای در این مرز و بوم به امری پر از ریسک و مخاطرات بی شمار تبدیل شده است و به معنای واقعی نسل فعالان در حوزه خطیر اطلاع رسانی، مقابل صاحبان قدرت، نهاد قضا را ملجا و مأوای خویش ببینند
4 خبر را در سال جدید از همین منظر بنگریم این 4 فقره توقیف و بازداشت اصحاب رسانه در ماه اردیبهشت و در زمانی نزدیک بهم رخ داده است صرفنظر از این که اتهام آنها و مجازات آنها متفاوت است اما آثار وضعی شان بر فضای رسانه و افکار عمومی یکسان است
بویژه آنکه این اتفاقات در فضایی رخ می دهد که از یک سو ایران تحت شدیدترین تهدیدهاست و از سوی دیگر نهاد قضا با حضور چهره جدید می بایست مثل قوای دیگر حکومت به سمت آرامش و وفاق از مسیر تعامل با افکار عمومی و نهادهای مدنی گام بردارد
@Khabarha_nazarha