کولبرنیوز | Kolbarnews

▪️برای #کودکان_کولبری که باید امروز در روز اول ماه مهر، سرکلاس درس باشند.

این کودکان کار، نان‌شب‌شان را از پیچ‌وخم کوه‌های پوشیده از برف نوارمرزی کوردستان در می‌آورند. برای لقمه‌ای نان، گردنه‌ها، دره‌ها، بالا و بلندی‌های صعب‌العبور و باریکه راه‌های خطرناک را با خروار خروار بارِ سنگین که استخوان را می‌ترکاند؛ می‌پیمایند. در گرمای طاقت‌فرسای تابستان و سرمای خشک و سوزان زمستان با کوله‌بارهایی سنگین‌تر از وزن خود در دل شب و تاریکی از کوره‌راه‌هایی رد می‌شوند، که در تصور انسان سده ۲١ نمی‌گنجد.
از این میان، یکی فقر و فلاکت اجازه نداده است که بیشتر از چهار کلاس درس بخواند، یکی کارشناسی ارشد دارد و دیگری دکترای بیکار است، یکی در کودکی عشق بازیگر شدن داشته و دیگری عاشق فوتبال، یکی دیگر قهرمان ورزشی است و چندین مدال دارد و آن دیگری رتبه برتر کنکور، اما همه امروز یک درد مشترک (فقر) دارند و محکوم به یک سرنوشت مشترک(استثمار شدن) هستند. از پیر و جوانی که در این مسیر صعب‌العبور دارند روزانه برای لقمه‌ای نان به استقبال مرگ می‌روند، همه و همه تضادهای طبقاتی، جنسیتی و ملی را با گوشت و استخوان خود حس کرده‌اند. همه این‌ها شاهد مرگ رفیق، دوست، فامیل و یا یکی از اعضای خانواده خود در این مسیر بوده‌اند. یکی پدرش با گلوله هنگ‌مرزی و حافظان تمامیت‌ارضی کشته شده است، یکی رفیقش در حین تعقیب و گریز توسط نیروهای نظامی از کوه سقوط کرده است، یکی برادرش در میان بهمن و کولاک زیر برف مانده است و یخ زده است و دیگری مادر یا خواهرش بر اثر انفجار مین‌های به‌جامانده از جنگ ارتجاعی ایران و عراق نقص‌عضو شده است.
سال‌هاست در این دوزخی که حاکمیت در کوردستان درست کرده است خبرها تکراری‌ست و تنها نام مکان و کشته‌شدگان تغییر می‌کند.

#کودکان_کار
#کودکان_کولبر
#کودکان_سوختبر
#انقلاب_ژینا

آن‌چه این کودکِ کار بر دوش می‌کشد، «پسماندِ سرمایه‌داری» است؛ یک گونی پُر از آشغال و زباله. این کودک «مازاد» ایران را بر دوش می‌کشد؛ مازادی که عجیب سنگین است؛ انگار هزاران هزار سال است که این مازاد انباشت شده است. این کودک، خود اما یک اخراج شده است؛ یک طرد شده از ساحتِ مقدسِ «ایرانیت»؛ ایرانیتی که به غیر از بوی تعفن آشغال و زباله‌های تاریخی هزارساله، خود، چیز دیگری ندارد. این کودکِ کار در این ساحتِ مقدسِ متعفن نیز اخراج شده است. سرنوشتِ سوژه اخراج شده از این ساحت، تحملِ بارِ سنگینی است؛ زباله‌های تاریخی هزارساله متعفن در گونیِ سرمایه‌داری. این کودک یک شخص نیست؛ او یک نماد است؛ او نشانِ یک وضعیت است؛ وضعیتی که محصولِ تبانیِ دانش، سرمایه، ایدئولوژی و قدرت در فرایندی تاریخی است که فرمی استثماری از زیستن در جامعه را شکل داده است. این کودک تکرار یک وضعیت است؛ تداومِ یک فاجعه تاریخی؛ بازتولیدِ وحشتناکِ ستم‌دیدگی مضاعف. این وضعیت، حالتِ نرمالِ وضعیتِ دهشتناک‌تری است که انتظار ایران، این جامعه ویران را می‌کشد.

#کودک_افغانستانی
#کودکان_کار
#کودکان_کولبر
#کودک_سوختبر

این کودکان، در سنی که باید بازی کنند و درس بخوانند هر روز این‌گونه با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. جمهوری اسلامی زندگی‌های بسیاری را تاراج کرده است و تا زمانی که برجاست تاراج خواهد کرد، اما این فقط جمهوری اسلامی نیست. آن‌چه که کسی از آن سخن نمی‌گوید و بخش بزرگی از مخالفان جمهوری اسلامی نیز نه تنها با آن مخالف نیستند بل‌که هم‌چنان خواهان ابقای آن هستند نظم سرمایه‌دارانه‌ای است که #کودک_کولبر کورد را یک بار به عنوان کودک کولبر به حاشیه می‌راند و یک بار به عنوان کورد. جمهوری اسلامی هم که برود اوضاع این کودکان تغییر چندانی نخواهد کرد. تنها آن مبارزه‌ای امکان رهایی را به این کودکان و کسانی مانند آن‌ها در همه جای ایران خواهد داد که هم‌زمان علیه سرمایه‌داری نیز نبرد کند.

#کوردستان
#کودکان_کولبر
#کودکان_کار

این کودکان، در سنی که باید بازی کنند و درس بخوانند هر روز این‌گونه با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. جمهوری اسلامی زندگی‌های بسیاری را تاراج کرده است و تا زمانی که برجاست تاراج خواهد کرد، اما این فقط جمهوری اسلامی نیست. آنچه که کسی از آن سخن نمی‌گوید و بخش بزرگی از مخالفان جمهوری اسلامی نیز نه تنها با آن مخالف نیستند بل‌که هم‌چنان خواهان ابقای آن هستند نظم سرمایه‌دارانه‌ای است که #کودک_کولبر  کورد را یک بار به عنوان کودک کولبر به حاشیه می‌راند و یک بار به عنوان کورد. جمهوری اسلامی هم که برود اوضاع این کودکان تغییر چندانی نخواهد کرد. تنها آن مبارزه‌ای امکان رهایی را به این کودکان و کسانی مانند آن‌ها در همه جای ایران خواهد داد که همزمان علیه سرمایه‌داری نیز نبرد کند.

#کوردستان
#کودکان_کولبر
#کودکان_کار

ویدیویی که می‌بینید تصویری از تردد کودکان کار بلوچی است که برای کار به مرز میرجاوه می‌روند. در شرایط وخیم اقتصادی همگانی که اکثریت مردم را تحت فشار قرار داده است و با توجه به محرومیت‌های ساختاری تحمیل شده به بلوچستان این کودکان، در سنی که باید بازی کنند و درس بخوانند هر روز اینگونه با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. جمهوری اسلامی زندگی‌های بسیاری را تاراج کرده است و تا زمانی که برجاست تاراج خواهد کرد، اما این فقط جمهوری اسلامی نیست. آنچه که کسی از آن سخن نمی‌گوید و بخش بزرگی از مخالفان جمهوری اسلامی نیز نه تنها با آن مخالف نیستند بلکه هم‌چنان خواهان ابقای آن هستند نظم سرمایه‌دارانه‌ای است که کودک کار بلوچ را یک بار به عنوان کودک کار به حاشیه می‌راند و یک بار به عنوان بلوچ. جمهوری اسلامی هم که برود اوضاع این کودکان تغییر چندانی نخواهد کرد. تنها آن مبارزه‌ای امکان رهایی را به این کودکان و کسانی مانند آن‌ها خواهد داد که همزمان علیه سرمایه‌داری نیز نبرد کند.

#بلوچستان
#کودکان_کار
#انقلاب_ژینا

#سقز

طی ۲۶ روز گذشته (از ۹ آبان‌ماه تا ۵ آذرماه) جمعاً ٩ #کودک_کولبر اهل شهر سقز در نوارمرزی هەنگه‌ژال بانه با تیراندازی مستقیم نیروهای هنگ‌مرزی زخمی شده‌اند.
اسامی، مشخصات دقیق و عکس همه این #کودکان_کولبر در کولبرنیوز انتشار داده شده است.

#کولبر_نیوز
#انقلاب_ژینا
#کوردستان

ویدیویی از واپسین روزهای کولبری #فاروق_علیزاده، کودک کولبر ۱۷ ساله‌ای که دیشب با شلیک مستقیم نیروهای هنگ‌مرزی در مرز هه‌نگه‌ژال بانه کشته شد.

فقط لحظه‌ای روی این تیتر/ترکیب درنگ کنید؛ #کودک_کولبر‌، کودکانی که به‌جای تحصیل و کودکی کردن، در سنگلاخ‌های کوهستان و زیر رگبار گلوله اشغالگران کوردستان، به دنبال نان خود و خانواده‌‌شان جان می‌سپارند.
این کودکان کار، نان‌شب‌شان را از پیچ‌وخم کوه‌های پوشیده از برف نوارمرزی کوردستان در می‌آورند. برای لقمه‌ای نان، گردنه‌ها، دره‌ها، بالا و بلندی‌های صعب‌العبور و باریکه راه‌های خطرناک را با خروار خروار بارِ سنگین که استخوان را می‌ترکاند؛ می‌پیمایند. در گرمای طاقت‌فرسای تابستان و سرمای خشک و سوزان زمستان با کوله‌بارهایی سنگین‌تر از وزن خود در دل شب و تاریکی از کوره‌راه‌هایی رد می‌شوند، که در تصور انسان سده ۲١ نمی‌گنجد.

کولبری محصولِ یک وضعیت ستمگری است؛ محصولِ یک وضعیت استعماری در کوردستان، برآیند اردوگاهی شدنِ زیستِ انسانی‌ست. کولبر دقیقاً یک سوژه اردوگاهی است؛ اردوگاهی که ساختارمند است، اردوگاهی که هیچ فردی بر آن حاکم نیست، بلکه این یک منطق است که بر آن حکمرانی می‌کند: منطقِ فاشیسم و استعمارگری. آن‌چه کولبر را تولید کرده است، منطقِ طردِ اردوگاهی است؛ ماهیتِ استثماری و استعماری آن؛ ذاتِ تاریخی ویرانگرِ آن و البته اشتیاقِ وحشتناکِ آن به زایشِ مرز! کولبری وضعیتی پیش آمده در «مرز» است؛ مرزی که زایشِ آن نیز ستمگری بوده است. کولبری، تعلیق شدن در میانه این مرزها است. کولبر از هر سوی که می‌رود، سرگردان در مرز است؛ در مرزهای سیاسی، جغرافیایی، ایدئولوژیک و در مرزهای اقتصادی. او از یک مرز فرار می‌کند، اما در مرزی دیگر به دام می‌افتد. گذار از مرز برای کولبر هیچ فرمی از رهایی به بار نمی‌آورد؛ او از یک زیستِ ویران به زیستِ ویرانِ دیگری می‌رود و بازمی‌گردد. کولبر در گورستانِ زیست‌های ویران سرگردان شده است. کولبر نمادِ یک وضعیتِ دهشتناک است؛ وضعیتی که محصولِ ساختارِ سلطه‌گرایانه، استعماری و اردوگاهی است.

#کولبر_نیوز
#کودکان_کولبر
#کوردستان

آرتین با ١٣ سال سن، تنها یکی از ده‌ها و صدها #کودک_کولبر ‎در نوارمرزی #کوردستان است. وزن کوله‌اش ۱۶ کیلو و سنش تنها ۱۳ سال است، یعنی وزن کوله‌اش بیشتر از سنش است. امثال آرتین نان‌شب‌شان را از پیچ‌وخم کوه‌های پوشیده از برف نوارمرزی کوردستان در می‌آورند. برای لقمه‌ای نان، گردنه‌ها، دره‌ها، بالا و بلندی‌های صعب‌العبور و باریکه راه‌های خطرناک را با خروار خروار بارِ سنگین که استخوان را می‌ترکاند؛ می‌پیمایند. در گرمای طاقت‌فرسای تابستان و سرمای خشک و سوزان زمستان با کوله‌بارهایی سنگین‌تر از وزن خود در دل شب و تاریکی از کوره‌راه‌هایی رد می‌شوند، که در تصور انسان سده ۲١ نمی‌گنجد.
از این میان، یکی فقر و فلاکت اجازه نداده است که بیشتر از چهار کلاس درس بخواند، یکی کارشناسی ارشد دارد و دیگری دکترای بیکار است، یکی در کودکی عشق بازیگر شدن داشته و دیگری عاشق فوتبال، یکی دیگر قهرمان ورزشی است و چندین مدال دارد و آن دیگری رتبه برتر کنکور، اما همه امروز یک درد مشترک (فقر) دارند و محکوم به یک سرنوشت مشترک (استثمار شدن) هستند. از پیر و جوانی که در این مسیر صعب‌العبور دارند روزانه برای لقمه‌ای نان به استقبال مرگ می‌روند، همه و همه تضادهای طبقاتی، جنسیتی و ملی را با گوشت و استخوان خود حس کرده‌اند. همه این‌ها شاهد مرگ رفیق، دوست، فامیل و یا یکی از اعضای خانواده خود در این مسیر بوده‌اند. یکی پدرش با گلوله هنگ‌مرزی و حافظان تمامیت‌ارضی کشته شده است، یکی رفیقش در حین تعقیب و گریز توسط نیروهای نظامی از کوه سقوط کرده است، یکی برادرش در میان بهمن و کولاک زیر برف مانده است و یخ زده است و دیگری مادر یا خواهرش بر اثر انفجار مین‌های به‌جامانده از جنگ ارتجاعی ایران و عراق نقص‌عضو شده است.
سال‌هاست در این دوزخی که حاکمیت در کوردستان درست کرده است خبرها تکراری‌ست و تنها نام مکان و کشته‌شدگان تغییر می‌کند.

#کودکان_کار
#کودکان_کولبر
#کودکان_سوختبر
#انقلاب_ژینا

▪️سخنان کودکی که دکه او توسط نیروهای شهرداری سراوان تخریب شد

در این ویدیو #سعد_حسین‌بر، #کودک_کار یتیم که ماموران شهرداری بامداد سوم آبان ۱۴۰۲، دکه او را تخریب کردند در مورد وضعیت زندگی خود و مادرش می‌گوید.

این کودک کار یتیم می‌گوید: «من یتیم و سرپرست خانوادم هستم مادرم با وام خیاطی برایم دکه را خریده بود، من صبح‌ها میروم مدرسه و شب‌ها دکه را باز می‌کنم. کپسول گاز و گالن می‌فروشم. هم خرج زندگی خودم و مادرم رو می‌دهم و هم وام که برداشتیم، شب خواب بودم همسایه‌ها آمدند و گفتند که شهرداری دکه تو را داخل پل انداخته است. هر چی وسایل داشتم همه از بین رفت الان نمی‌دانم چکار کنم».

به نقل از حال‌وش: « ساعت ۰۰:۱۵ بامداد روز چهار‌شنبه مامورین شهرداری بدون هشدار قبلی در خیابان انقلاب ۱۲ دکه که سال‌هاست در آنجا بوده و اجناس مورد نیاز مردم محله را تامین می‌کردند با لودر تخریب و به پایین پل انداختند که موجب زخمی شدن یک شهروند شده است».
لازم به ذکر است یکی از این دکه‌ها متعلق به یک کودک کار و سرپرست خانواده است که علاوه بر فروش اجناس بنزین هم می‌فروشد.

#بلوچستان
#کودکان_کار
#کودکان_کولبر
#کودک_سوختبر

▪️برای #کودکان_کولبری که باید امروز در روز اول ماه مهر، سرکلاس درس باشند.

این کودکان کار، نان‌شب‌شان را از پیچ‌وخم کوه‌های پوشیده از برف نوارمرزی کوردستان در می‌آورند. برای لقمه‌ای نان، گردنه‌ها، دره‌ها، بالا و بلندی‌های صعب‌العبور و باریکه راه‌های خطرناک را با خروار خروار بارِ سنگین که استخوان را می‌ترکاند؛ می‌پیمایند. در گرمای طاقت‌فرسای تابستان و سرمای خشک و سوزان زمستان با کوله‌بارهایی سنگین‌تر از وزن خود در دل شب و تاریکی از کوره‌راه‌هایی رد می‌شوند، که در تصور انسان سده ۲١ نمی‌گنجد.
از این میان، یکی فقر و فلاکت اجازه نداده است که بیشتر از چهار کلاس درس بخواند، یکی کارشناسی ارشد دارد و دیگری دکترای بیکار است، یکی در کودکی عشق بازیگر شدن داشته و دیگری عاشق فوتبال، یکی دیگر قهرمان ورزشی است و چندین مدال دارد و آن دیگری رتبه برتر کنکور، اما همه امروز یک درد مشترک (فقر) دارند و محکوم به یک سرنوشت مشترک(استثمار شدن) هستند. از پیر و جوانی که در این مسیر صعب‌العبور دارند روزانه برای لقمه‌ای نان به استقبال مرگ می‌روند، همه و همه تضادهای طبقاتی، جنسیتی و ملی را با گوشت و استخوان خود حس کرده‌اند. همه این‌ها شاهد مرگ رفیق، دوست، فامیل و یا یکی از اعضای خانواده خود در این مسیر بوده‌اند. یکی پدرش با گلوله هنگ‌مرزی و حافظان تمامیت‌ارضی کشته شده است، یکی رفیقش در حین تعقیب و گریز توسط نیروهای نظامی از کوه سقوط کرده است، یکی برادرش در میان بهمن و کولاک زیر برف مانده است و یخ زده است و دیگری مادر یا خواهرش بر اثر انفجار مین‌های به‌جامانده از جنگ ارتجاعی ایران و عراق نقص‌عضو شده است.
سال‌هاست در این دوزخی که حاکمیت در کوردستان درست کرده است خبرها تکراری‌ست و تنها نام مکان و کشته‌شدگان تغییر می‌کند.

#کودکان_کار
#کودکان_کولبر
#کودکان_سوختبر
#انقلاب_ژینا

▪️کودکان کار در ایران؛ زندگی دردناک و نیاز به حمایت

این ویدیو داستان زندگی دردناک هزاران کودک کار است؛ صاحب نانوایی پسرکودکی را بعنوان خمیرگیر در نانوایی‌اش بکار گرفته با پولی کم و این کودک کار هنگام رفتن برای آوردن خمیر و رساندن به شاتر نانوا، به شکل خطرناکی داخل دستگاه خمیرگیر افتاده و گیر کرده است. او به سختی جان سالم به در برده، ولی نه اولین کودکی است که در معرض چنین خطراتی قرار دارد و نه آخرین خواهد بود. کار کودک به دلیل فعالیت‌های اقتصادی که باعث آسیب جسمی، روحی و روانی کودکان می‌شود، شناخته می‌شود.

به گفته مجلس شورای اسلامی، بین ۳ تا ۷ میلیون کودک کار در ایران مشغول به کار هستند. هزینه‌های زندگی و رفاه اجتماعی در ایران باعث شده که بسیاری از خانواده‌های حاشیه‌نشین، کودکان خود را مجبور به کار در خیابان‌ها کنند، که این امر منجر به ترک تحصیل آن‌ها می‌شود و آن‌ها در معرض خطرات جسمی، جنسی و روانی، به‌ویژه خشونت در خانواده و در خیابان قرار می‌گیرند.

#کودکان_کار
#کودکان_کولبر
#اعتراضات_سراسری

کارێک لە ئارام فەتحی
بۆ بۆنەی ڕۆژی جیهانیی بەرەنگاربوونەوە لەگەڵ کاری منداڵان

#کودکان_کار
#کودکان_کولبر
#کودکان_سوختبر

محمدرضا یزدانپرست مجری تلویزیون با انتشار این ویدئو نوشت: «ثانیه‌هایی کثیف و هولناک از تخلیه گوسفندوارِ کودکانِ زباله‌گرد در خیابان پاسداران تهران گلستان چهارم ساعت ۱۲:۴۰.
اول فکر کردم ماشین پخش موادغذایی‌ست.
دو کارگر ژولیده پیاده شدند درِ عقب را باز کردند و حدود ۵۰ کودک زباله‌گرد را عین گوسفند از عقب ماشین تخلیه کردند. بچه‌ها هم خرم و خندان ولو شدند در شهر با یک گونی بزرگ در دست. پلاک را عمداً پاک نکردم بلکه دستگاه‌های متولی(نیروی انتظامی ، بهزیستی ، شهرداری و...) اگر کَک‌ِشان گزید کاری کنند این صحنه‌ها جدید نیست، همه هم می‌دانند که این بچه‌ها تحت مافیایی خوفناک و زالوصفت به بیگاری کشیده شده‌اند، اما هر روز زیادتر و گسترده‌تر می‌شوند
نمی‌خواهید کاری کنید؟
نمی‌توانید کاری کنید»؟
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

نه می‌خواهند و نه می‌توانند کاری کنند؟! و اساساً هیچ اهمیتی هم ندارد که اوضاع وخیم کودکان زباله‌گرد یا کودکان سر چهارراه‌ها و... چگونه است؟! مسئله مناسبات برساخته‌ای است که سود سرشاری را از بیگاری کودکان نصیب مافیای سرمایه‌داران می‌شود.

#کودکان_کار
#انقلاب_ژینا

کولبری به مثابه یک فرم از ستم‌دیدگی، یک «استثناء» نیست، بلکه تنها یک فرم از وضعیتی از قاعده‌گی است؛ حالتی که در آن، فرم‌های گوناگون از ستم‌دیدگی شکل گرفته و سوژه‌های کولبر به صورت مســتمر تحت نظارت قرار داشــته و استثمار می‌شوند. کولبری تنها یک فرم از این وضعیت و تنها بازنمایی کننده ماهیت آن اســت؛ فرمی که به یک‌باره ظهور کرده و به ما یادآور می‌شــود که در یک وضعیتِ اســتثنائی همه جانبه به سر می‌بریم؛ وضعیتی استثنائی که تبدیل به قاعده شده است.
بنیامین در تز هشــتم از مجموعه تزهایی درباره تاریخ، وضعیت استثنائی که آن را یک «فاجعه» می‌نامد(برعکس اشــمیت که آن را «معجزه» می‌نامد). وی می‌گوید که سنتِ تاریخی ستم‌دیدگان به ما آموخته است که وضعیت استثنائی که در آن به سر می‌بریم، نه تنها استثناء نیست، بلکه یک قاعده است. بنیامین وضعیت اســتثنائی را حالتی می‌داند که توســط قانون قابلیت بازنمایی و نمایش نداشــته باشــد. وی معتقد است که وضعیت استثنائی در حالتی اتفاق می‌افتد که از مرزهای حاکمیت و قانون گذر کنیم و به سیاســت حقیقی که به مثابه کنشــی اساساً انسانی است، برســیم. در این حالت، ما با سوژه‌هایی انســانی مواجه می‌شویم که از شأن انسانی خودشــان کاملاً محروم شده‌اند و از آنان چیزی به غیر از تنی شــکننده باقی نمانده اســت. در واقع، در حالتی که وضعیت اســتثنائی تبدیل به وضعیت قاعده می‌شود، آنچه از ســوژه‌های انســانی درگیر در وضعیتِ استثنائی باقی می‌ماند، تنها تن سوژه‌ای رو به مرگ است. این دقیقاً توصیفی از وضعیت کولبران دررکوردستان اســت؛ هوموســاکر و موزلمان‌هایی که از آنان تنها بدن‌هایی رو به مرگ باقی مانده است.


#کودکان_کولبر
#ژینا_امینی
#اعتراضات_سراسری

کولبری به مثابه یک فرم از ستم‌دیدگی، یک «استثناء» نیست، بلکه تنها یک فرم از وضعیتی از قاعده‌گی است؛ حالتی که در آن، فرم‌های گوناگون از ستم‌دیدگی شکل گرفته و سوژه‌های کولبر به صورت مســتمر تحت نظارت قرار داشــته و استثمار می‌شوند. کولبری تنها یک فرم از این وضعیت و تنها بازنمایی کننده ماهیت آن اســت؛ فرمی که به یک‌باره ظهور کرده و به ما یادآور می‌شــود که در یک وضعیتِ اســتثنائی همه جانبه به سر می‌بریم؛ وضعیتی استثنائی که تبدیل به قاعده شده است.
بنیامین در تز هشــتم از مجموعه تزهایی درباره تاریخ، وضعیت استثنائی که آن را یک «فاجعه» می‌نامد(برعکس اشــمیت که آن را «معجزه» می‌نامد). وی می‌گوید که سنتِ تاریخی ستم‌دیدگان به ما آموخته است که وضعیت استثنائی که در آن به سر می‌بریم، نه تنها استثناء نیست، بلکه یک قاعده است. بنیامین وضعیت اســتثنائی را حالتی می‌داند که توســط قانون قابلیت بازنمایی و نمایش نداشــته باشــد. وی معتقد است که وضعیت استثنائی در حالتی اتفاق می‌افتد که از مرزهای حاکمیت و قانون گذر کنیم و به سیاســت حقیقی که به مثابه کنشــی اساساً انسانی است، برســیم. در این حالت، ما با سوژه‌هایی انســانی مواجه می‌شویم که از شأن انسانی خودشــان کاملاً محروم شده‌اند و از آنان چیزی به غیر از تنی شــکننده باقی نمانده اســت. در واقع، در حالتی که وضعیت اســتثنائی تبدیل به وضعیت قاعده می‌شود، آنچه از ســوژه‌های انســانی درگیر در وضعیتِ استثنائی باقی می‌ماند، تنها تن سوژه‌ای رو به مرگ است. این دقیقاً توصیفی از وضعیت کولبران دررکوردستان اســت؛ هوموســاکر و موزلمان‌هایی که از آنان تنها بدن‌هایی رو به مرگ باقی مانده است.


#کودکان_کولبر
#ژینا_امینی
#اعتراضات_سراسری