🔰#شهیدسیدمنصوربیاتیان خوش صورت و نورانی بود.
🔰 خوش زبانی او مشهور بود. سخنان شیرین و سرشار از مهربانی او تلخی غربت را می زدو .
🔰سادگی و متانت در وجود او موج می زد. هنگامی که در جمع مردم یا نیروهای تحت امر خود حاضر می شد در پایین ترین جای مجلس می نشست.
🔰تواضع عجیبی داشت. هیچ گاه فرماندهی خود را وسیله ای برای ترقی مادی و غرور دنیایی قرار نمی داد. قلب رئوفی داشت.
🔰به محرو مان و تهیدستان عشق می ورزید. در کمال مهربانی و عطوفت به درد دل آنان گوش می داد و همیشه تلاش می کرد که غبار تهیدستی و حرمان را از چهره آنان بزداید.
🔰شجاع بود. در برابر دشمنان اسلام و قرآن قاطعانه و با صلابت به پا می خواست. نیروها و همرزمانش به وجود او افتخار می کردند. انس و عاطفه عمیقی با مردم داشت.
🔰وقتی مردم روستا در مورد ظلم و شکنجه هایی که گروهکهای ضد انقلاب بر آنها کرده بودند، سخن می گفتند؛ او باعنایت به دلسوزی و مهربانی سرشاری که داشت به گریه می افتاد و اشک می ریخت.
🔰توان کاری و رزمی فراوانی داشت. با کمترین نیرو بیشترین فعالیت را انجام می داد و به بزرگترین پیروزی ها نایل می شد.
🔰علاقه و ارادت بسیاری به سالار
#شهیدان، حضرت امام حسین(ع) داشت.
🔰 وقتی از او سوال می کردند که چرا تا این اندازه به امام حسین(ع) علاقه نشان می دهد؟ در جواب می گفت: برای اینکه امام حسین(ع) در صحرای کربلا یاوری نداشت. ایثار و از خود گذشتگی او به اندازه ای بود که بیشتر حقوق ماهانه خود را به فقرا می داد.
🔰 بطوریکه در سپاه پاسداران شهرستان بیجار صندو قی را تحت عنوان صندوق کمک به فقرا تاسیس کرد.