🔹بهمنماه ۵۸ حال #امام_خمینی نامساعد میشود و در بیمارستان قلب تهران بستری میشوند. مردم جهت دعا برای سلامتی امامشان راهی خیابانها میشوند و آرام و قرار ندارند. امام برای تسکین مردم چند دقیقهای صحبت میکند.
🔸در همان ابتدای صحبتشان از وجود #تشریفات در رسیدگی به خودشان گلایه میکنند و میفرمایند «ما به این تشریفات عادت نداریم». امام در حالت بیماری هم #محرومان را فراموش نمیکند و رسیدگی به آنان را گوشزد میکند:
💬 من وقتی خوشحال میشوم که بدانم آقایان درصدد این هستند که به #زاغهنشینها و چادرنشینهای شهرها که در زمان طاغوت به آنها هیچ عنایتی نشده بود، عنایت کنند.
💬#بهداری طوری نباشد که برای یکی تشریفات باشد و برای دیگری هیچی نباشد. امیدوارم آقایان عنایت به این داشته باشند که زاغهنشینان و فقرا که عیال خدا هستند، این مسائل را نداشته باشند.
⭕️ مملکتی که اینجا #قصرهای روی هم روی هم درست کنند، و آنجا #زاغهنشینها باشند، این مملکت اسلامی نیست!
🔹به این چند کلام حضرت روحالله دقت کنید، نمیگوید مملکتی که صرفا نماز و عبادت و حج و اعتکاف و زیارت و امثال اینها در آن پرشور است و رونق دارد اسلامی است، مبنای حقیقی تفاوت امام با برخی علما را در همین عبارات میتوان جستجو کرد.
💬 آن روزی ما به آخر مقصد رسیدیم که همه چیزمان اسلامی باشد. بازاری که یک متاعی را یک تومان میخرد و سی تومان به این فقرا و ضعفا میدهد این بازار اسلامی نیست.
💬 بازاری که به فکر ضعفا و فقرا نباشد، بازاری که پهلویش ضعیف باشد و به فکر نباشد، این بازارْ اسلامی نیست.