در بعدازظهر آن روز شنبه، ۱۸ فروردین ۱۳۵۸، در گوشه و کنار شهر تهران، صدای تیراندازی میآمد، آسمان میغرید،
امیرعباس هویدا را به دادگاه انقلاب در زندان قصر آوردند. به دستور
#صادق_خلخالی، حاکم شرع گماشته شده روح الله
#خمینی، همه درب های زندان بسته میشود، تلفنهای زندان و دادگاه را جمع کرده و در یک یخچال گذاشتند.
#هادی_غفاری از اعضای ارشد "نیروهای پیرو خط امام" کیفرخواستی به نام اعلام جرم ملت انقلابی ایران علیه
هویدا را با خنده و طعنه که
هویدا پیپت کو؟ میخواند و
هویدا در پاسخ به همه اتهامات میگوید: "من نمیگویم بیتقصیر بودم. کارهای مفیدی هم کردم. سبکسنگین بکنید. میخواهم تاریخ ۲۵ساله ایران را بنویسم. بگذارید بنویسم. "
#امیرعباس_هویدا، با حکم صادق خلخالی، حاکم شرع در بیدادگاه انقلاب، به قتل رسید و خبر اعدام او از رادیوی انقلابی تهران با شعار " بسم الله قاصم الجبارین"، به سراسر جهان مخابره شد. بسیاری از رسانه ها و شهروندان از اعدام وی متاثر شدند.
انقلابیون دست اندرکار حکومتی در طی چهاردهه گذشته، به
هویدا نسبت «فراماسونری»، «بهایی»، «منحرف جنسی» و... را دادهاند، گویی هرکدام از اینها جرم و جنایتی سنگین هستند و باید برایش مجازاتی را تعیین کرد.
چهل سال از اعدام
امیرعباس هویدا، نخست وزیری که در خدمت کشور بود می گذرد. یکی از دستاوردهای دوران سیزده ساله وی، ایجاد ثبات
#اقتصادی بود. آنچه بر همگان آشکار است، مردم و رسانه های گروهی و مورخین
#تاریخ و محققین از وی به نام نیک یاد میکنند.
یادش گرامی باد
https://ibb.co/mS2shz9@irannc