#زنانی_که_هیچ_کس_دوستشان_ندارد✍ عذرا فراهانی( روزنامهنگار)
🔻چند روز پیش، رئیس سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کل کشور گفت: ۴۰ درصد از زندانیان زن در زندانها
هیچ ملاقاتکنندهای ندارند
که این باعث مشکلات روحی و روانی بسیاری در آنها میشود. این خبر احتمالا ذهن بسیاری از مخاطبان را درگیر کرده است
که چرا ۴۰ درصد زنان زندانی ملاقاتکنندهای ندارند؟ یا بهعبارتی کسی آنها را دوست
ندارد؟
🔻در ایران آمار دقیقی درباره جرائم زنان و نسبت زنان زندانی در سالهای اخیر در دست نیست و تنها منبع در دسترس درباره این آمار، اعداد و ارقامی است
که گاه و بیگاه، آنهم نه بهصورت منسجم و دستهبندیشده، از سوی مسئولان ارائه میشود.
🔻زنانی که قرار است پس از خاتمه کیفر و تحمل زندان به خانه و جامعه بازگردند و نقش خود را بهعنوان همسر یا مادر ایفا کنند. مشکل اصلی این افراد نه در طیکردن مراحل جامعهپذیری دوباره در کانون خانواده و تبدیل رفتار نابهنجار به هنجار است، بلکه استمرار وضعیت اصلاحشده آنان در عرصه عمومی جامعه است.
🔻زندانیشدن زنان جرمزا خواهد بود؛ چراکه دیگر از نقش مادر در خانواده و تثبیتکننده نظم و آرامش خبری نیست و زندانیشدن او، تبعات منفی فرهنگی و اجتماعی زیادی بهبار میآورد. نبود مادر، باعث افزایش جرم و بزه فرزندان و از هم پاشیدگی کانون خانواده و... میشود.
http://telegram.me/Iranianspa