انجمن آنتیتئیستهای ایران
✭ ﺁﯾﺎ
#ارادهآزاد، ﺗﻮﻫﻢ ﺍﺳﺖ؟ (۴)
★ بحث بزرگ
لباس جنجالی
#پاتریکهاگارد، یک عصبشناس بریتانیایی است که با
#لیبت همکاری میکرد و در مسائل اختیار و عملارادی تحقیق میکند. او استاد انستیتوی عصبشناسی شناختی در دانشگاه کالج لندن است. او که تا همین اواخر با لقب
#ضداختیار شناخته میشد، میگوید که نظریاتش با بیربط شدن روز به روز مباحث سنتی، تکامل پیدا کرده است.
#هاگارد میگوید که یک چیز مشخص است،
دیگر نمیشود دیدگاههای دوگانهگرایانه را با رویکرد علمی آشتی داد
دوگانهگرایی باوریست که در دین و آثار فیلسوفانی چون
#رنهدکارت وجود دارد و بر اساس آن
یک روح یا ذهن میتواند مستقل از مغز و بدن وجود داشته باشد.#هاگار میگوید،
عصبشناس مجبور است که معتقد باشد، هم افکار، احساسات و تجارب ما نتیجه رویدادهای الکتریکی و شیمیایی در مغز هستنداین، یعنی دو ریختن این نظر که
#خودی وجود دارد که به مغز میگوید چه کند
اما همزمان، او معتقد است که این نظر که ما خودمان را فریب میدهیم که
ارادهآگاهانه داریم، زیادهروی است
او به اثر تازهای از
#آرونشورگر در فرانسه اشاره میکند، که در آن این نظرِ
#لیبت که
#پتانسیلآمادگی واقعا نمایانگر برنامهریزی مغز برای حرکت بعدی است را به چالش کشیده است
برخی معتقدند که این اثر
#آزادیاراده را دوباره به عصبشناسی بازگردانده است
#شورگر با کار بر روی تحقیقات پیشین که نشان میدادند وقتی ما بر اساس، مثلا، ورودیهای بصری تصمیمی میگیریم، گروههایی از سلولهای مغزیمان شروع به جمعآوری شواهدی در دفاع از نتایج مختلف میکنند، به نتایج تازهای رسیده است.
وقتی که این نویز عصبی به اوج میرسد، از یک آستانه عبور میکند و به یک نتیجه میرسد.
توهم بصری معروف لباسی که به رنگهای مختلف به نظر میرسید، در ماه مارس اینترنت را درنوردید.
این عکس نشان میدهد که مغزهای مختلف، بر اساس شواهد چندپهلو، به نتایج متفاوتی میرسند
شورگر مطرح میکند که این نویز عصبی پیوسته، در تمام تصمیمگیریها نقش دارد.
او مدل کامپیوتریای از فعالیت الکتریکی هنگامی که مغز اطلاعات را کنار هم میچیند ایجاد کرد، و دریافت که مشابه الگوهای پتانسیل آمادگیای است که لیبت از آنها میگفت
او استدلال کرد که آنچه فرآیند تصمیمگیری ماقبل خودآگاهی به نظر میرسد، ممکن است نمایانگر آماده شدن برای تصمیمگیری خودآگاه باشد
وی با یک آزمایش نشان داد که شرکتکنندگانی که بیشترین نویز نورونی را داشتند، در انتخابهای
#خودانگیز (
#Spontaneous) سریعتر بودهاند.
#هاگارد میگوید، نظرات
#شورگر جالب هستند. شما میتوانید بگویید که تئوری او با
#آزادیاراده سازگار است، چون که این عبور از آستانه به منزله تصمیم به عمل است، اما به نظرم او خودش هم مواظب است که یک وقت ادعا نکند خود این فرآیند
#خودآگاه است
سوال بزرگی که باید به آن پرداخت، در وهلۀ اول
#خودآگاهی است، چرا بدون درک بهتر
#خودآگاهی، صحبت کردن از
#اختیار، محلی از اعراب ندارد.
#هاگارد در ادامه میگوید، به نظرم ما تجربه
#خودآگاهانهای از آنچه که در شرف انجامش هستیم، داریم. آنچه پژوهشهای ما بر آن متمرکز شده، همین سیال تجربه است. ما نیاز داریم که بدانیم آیا تفاوتی بین
اعمالخودآگاه، مثلا درست کردن یک فنجان چای، با کارهایی که میتوانیم به صورت ناخودآگاه انجام میدهیم، همچون راه رفتن، وجود دارد؟
عصبشناسان بر روی دو ناحیه از مغز که به نظر میرسد، احساس اختیار نسبت به آنچه انجام میدهیم را به ما میدهند، مطالعه میکنند.
به نظر میرسد که
کورتکسجداریعقبی در مغز که در بخش عقب مغز قرار دارد، در برنامهریزی و نظارت بر اعمال ما نقش دارد و
کورتکسپیشین-میانی که در محل تلاقی دو نیمکره مغز قرار دارد، پیش از حرکت فعال میشود. وقتی که پزشکان با الکتریسیته این ناحیه را تحریک میکردند، بیماران گزارش دادند که انگیزهای برای تکان دادن دست در خود احساس کردهاند.
هاگارد میگوید:
این یک ذره شبیه به اراده است#ادامهداردJoin Us ☞
@iranian_antitheists