فرض کنید یه سبد سیب دارید که خودتون خریدین و طبیعتا متعلق به خود شماست.
آیا همسایه تون یا دوستاتون میتونن بگن چرا سیب نمیخوری یا چرا گذاشتی بگنده یا چرا نصف سیب ها غیب شده؟ نه!
جواب شما به اونها واضحه؛
"به تو چه؟"
داستان دولت ها هم به همین شکله. اونا نفت رو متعلق به خودشون میدونن و "ملی بودن نفت" مفهوم ناقصیه وقتی مردم هیچ نظارت و اختیاری تو این حوزه ندارن.
وقتی دولت ها
#نفت رو مال پدری و چاه ویل و لایزالی میدونن که متعلق به خودشونه، چطور میتونید بگید که "دولت باید پاسخگوی کارهاش باشه"؟
اصلا به ما چه؟ مگه نفت مال ماست که بگیم کجاست یا کجا فروخته شد یا چرا ارزون و گرونه؟
فقط زمانی میشه از آقایون مطالبه و اونارو مجبور به پاسخگویی کرد که دولت بشه مواجب بگیر مردم و از بابت مالیات بر بخش خصوصی بهش فشار آورد.
اون وقت میشه گفت پولی که من به توی دولت دادم کجاست؟
کجا خرج شد؟
چرا خرج شد
و الی آخر.
پ.ن:
من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسئولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم در چاه‌های نفت را ببندیم. آقایان به قول خودشان
#تکنوکرات لبخند انکار زدند که مگر می‌شود؟!
"رهبر انقلاب، ۹۲/۱/۱"
#مدیریت_نفتی#رونق_تولید🌐 @Iran_Iranhttps://t.me/joinchat/AAAAADvRqlwtdgFnCnTrvQ
