سندیکالیسم در صنعت نشر

نگاهی به کتاب «انقلاب در نقطه صفر» با ترجمۀ سروناز احمدی:
چه کسی به لکه‌های روی فرش فکر خواهد کرد؟

چگونه می‌شود بعد از صرف غذا، بدون هیچ مسئولیتی برخاست و رفت و به امور شخصی خود رسید؟ جمع‌کردن لیوان‌ها و بشقاب‌ها، شستن و جابجا‌کردن و به فکر وعده‌ غذایی بعد شدن چه؟ چه‌کسی می‌خواهد پاکیزگی را مراعات کند، چربی‌ها را بشوید و سینک ظرف‌شویی را آنطور که باید، تمیز نگه دارد؟ چگونه می‌توان زنی را تصور کرد که به‌اندازه‌ یک نفر، به‌اندازه‌ خودش، نگران پاکیزگی محیط اطرافش است، کسی را که در طول روز به آماده‌کردن صبحانه و ناهار و شام برای دیگران فکر نمی‌کند؟ چگونه می‌شود کسی به لکه‌ روی فرش، روی کابینت، دسته‌ یخچال، پاشیدگی لباس‌ها فکر نکند؟ بپرسیم. اگر زنان در سراسر جهان این درگیری‌های ذهنی را نمی‌داشتند چه تغییری در وضعیت عمومی‌شان بوجود می‌آمد؟ چقدر از نیروی فکری‌ خود را ذخیره می‌کردند؟ به چه مسائل مهمی می‌پرداختند؟ مراقبت از فرزندان چه میزان انرژی از مادران می‌گیرد؟ چه چالش‌هایی پیش‌ روی مادران می‌گذارد؟ با تولد هر طفل چند زنجیر به زنجیرهای پای مادران اضافه می‌شود؟ صدای قاشقی که کَف آشپزخانه می‌افتد، درب کابینتی که باز مانده، شیری که روی اجاق‌گاز سر رفته و اجاق‌گازی که باید مجددا پاکیزه شود، لباس‌های سفید و…، این‌ها چقدر تمرکز می‌خواهد؟ تکرارِ روزانه‌ این کارها چه میزان از نیروی فکری و جسمی زنان را می‌بلعد؟

در  سال ۱۹۷۲، که کارزار مطالبه‌ مزد برای کار خانگی توسط زنانی از ایتالیا، انگلستان، فرانسه و ایالات متحده، به راه افتاد، در افغانستان چه خبر بود؟ در سال ۲۰۲۳ وضعیت حقوق زنان افغانستانی چیست؟ واقعیت وَهم‌آلود و اندوه‌باری است که اکنون فکر‌کردن به حقوق زنان افغانستان جرات زیادی می‌طلبد. چه‌اینکه زنان افغانستان جز کار خانگی و اطاعت از مردان حق دیگری ندارند. آنچه اینجا در مورد کار خانگی زنان می‌خوانیم، مسئولیت تحمیلی مشترکی است که به زنان جهان داده شده است، افغانستان هم ذیل این مجموعه قرار می‌گیرد. در افغانستان اما به‌شیوه‌های تندروانه و بنیادی‌تر، تلاش می‌شود زنان در خانه‌ها بمانند و فعالیت محوری‌شان کار خانگی باشد. زنان با وحشت از فضاهای عمومی حذف می‌شوند و به پستوهای‌خانه‌ها رانده می‌شوند.
متن کامل یادداشت فرزانه کریمی در دیدبان آزار

#سروناز_احمدی
#کمیته_حمایت_از_زندانیان_نشر
#سندیکالیسم_در_صنعت_نشر
#سندیکای_کارکنان_صنعت_نشر
@IranPubWorker

علیه فراموشی: سروناز احمدی، مترجم زندانی


سروناز احمدی - مددکار، مترجم و فعال حقوق کودکان و زنان - است. او در سازمان‌های مردمی حامی کودکان، از جمله خانه کودک شوش و دروازه غار به عنوان مددکار اجتماعی فعالیت داشته است. همچنین از او ترجمه‌هایی در حوزه مسائل زنان و فمینیسم، از جمله کتاب «انقلاب در نقطه صفر: کار خانگی، بازتولید و مبارزه فمینیستی»، اثر سیلوریا فدریچی‌، منتشر شده است.
او در تاریخ ۱۵ آبان ۱۴۰۱ در حالی که سه هفته از ازدواجش با کامیار فکور، روزنامه‌نگار و فعال حوزه محیط زیست و کارگران گذشته بود، در موج گسترده بازداشت شهروندان و فعالان در جریان خیزش ژینا توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. قاضی صلواتی او را با اتهامات واهی «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به ۶ سال و نیم حبس محکوم کرد. در دادگاه تجدید نظر این حکم به سه سال و نیم کاهش یافت.
جمهوری اسلامی از زمان آغاز خیزش ژینا بیش از ۲۰ هزار شهروند را بازداشت کرده است.
برای کاهش فشار افکار عمومی در یک سال گذشته جمهوری اسلامی مجبور شده بسیاری از احکام زندان صادره برای بازداشت‌شدگان را لغو و به بیان خود محکومان را «عفو» کند. با این حال این موضوع شامل حال سروناز احمدی و همسرش کامیار فکور نشد. آن‌ها به همراه جمعی از فعالان در تاریخ ۸ اردی‌بهشت ۱۴۰۲ هنگام دیدار با خدیجه پاک‌ضمیر، همسر معلم زندانی محمد حبیبی، با حمله ماموران امنیتی به خانه پاک‌ضمیر و حبیبی بازداشت شدند و سپس حکم آن‌ها اجرایی شد.
او در شهریور و مهر امسال دست به اعتصاب غذا زد. این اعتصاب غذا در همبستگی با اعتصاب غذای ۱۳ زندانی سیاسی در پی تبعیدشان از زندان اوین به زندان قزل‌حصار و اعتراض به این تبعید بود. او در نامه اعتصاب غذای خود نوشته است: «این اعتراضی‌ست به سرکوب مضاعف زندانی از طریق تبعید در محل سرکوب یعنی زندان».
منبع: صدای ماهی سیاه

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#علیه_فراموشی
#سروناز_احمدی
#کمیته_زندانیان_صنعت_نشر
#سندیکالیسم_در_صنعت_نشر
#سندیکای_کارکنان_صنعت_نشر
@IranPubWorker

حمایت سیلویا فدریچی از سروناز احمدی


سیلویا فدریچی، پژوهشگر و فعال فمینیست ایتالیایی در ویدئویی حمایت خود را از سروناز احمدی، فعال مدنی و مترجم کتاب «انقلاب در نقطه صفر» اعلام کرده است. او در این ویدئو خواستار آزادی سروناز و دیگر زندانیان سیاسی شده است و فعالان فمینیست را در دیگر نقاط دنیا به حمایت از زندانیان سیاسی در ایران فرا می‌خواند.
روز اول مهر، سروناز احمدی در زندان اوین دچار حمله عصبی پانیک شد و علی‌رغم درخپاست مکرر هم‌بندیانش تا دو ساعت از رسیدگی پزشکی محروم ماند و سپس به بهداری منتقل شد. او هفته گذشته در اعتراض به تبعید همسرش به زندان قزلحصار چند روز در اعتصاب غذا بود.

متن پیام:
بسیار دردناک است که باخبر شدم سروناز احمدی بازداشت شده و در زندان حکم سه سال و نیم حبس را می‌گذراند. او در اعتصاب غذاست چون همسرش را به همراه ۱۲ زندانی دیگر به زندانی دیگر انتقال داده‌اند. سروناز احمدی یک فمینیست پرتلاش است که با شجاعت و تعهد بسیار برای حقوق کارگران و کودکان فعالیت کرده است. و من پیوندی خاص با او دارم چون تعدادی از مقالات و کتاب‌هایی را که در این سال‌ها منتشر کرده‌ام، به زبان فارسی ترجمه کرده است. از مقامات ایرانی می‌خواهم که تمام افرادی را که برای اعتراض به کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی به خیابان آمدند و بازداشت شدند آزاد کنند. و هم‌چنین درخواست ویژه برای آزادی سروناز احمدی دارم، به‌خاطر زحماتش، برای ترجمه‌هایش و مهم‌تر از آن دسترس‌پذیر کردن تجربه و دانش زنان دیگر نقاط دنیا برای زنان ایرانی. چنین روح بخشنده‌ای نباید مجازات شود، بلکه باید ستایش و قدردانی شود. از طریق این ویدئو از زنان سراسر دنیا می‌خواهم که متحد شوند و آزادی سروناز احمدی و تمامی زنانی را که با شجاعت فراوان، زندگی خود را به خطر انداختند، به خیابان آمدند و برای عدالت اجتماعی مبارزه و ایستادگی کردند، مطالبه کنند. تعهد و عدالت‌خواهی این زنان باید به رسمیت شناخته شود و آنها باید فورا آزاد شوند.‌
ویدئوی ارسالی به دیدبان آزار

#سروناز_احمدی
#سیلویا_فدریچی
#زن_زندگی_آزادی
#کمیته_دفاع_از_حقوق_زندانیان_نشر
#سندیکالیسم_در_صنعت_نشر
#سندیکای_کارکنان_صنعت_نشر
@IrPuWoSy

حمله عصبی سروناز احمدی و اهمال زندان اوین در انتقال به بهداری


سروناز احمدی، مترجم، مددکار اجتماعی، فعال حقوق کودک و زندانی سیاسی که جهت گذراندن ۳ سال و ۳ ماه حبس خود در زندان اوین زندانی است، روز شنبه ۱ مهر پس از حمله‌ی پنیک و فشار عصبی و علیرغم درخواست همبندی‌هایش در بند زنان با تاخیر دوساعته به بهداری اوین منتقل شد.
بنابر گزارش یک منبع آگاه و به نقل از زمانه: «مسئولان زندان به مدت دو ساعت - بین ساعت ۱۹ تا ۲۱ - خدمات درمانی را از او دریغ می‌کنند. سرانجام با بدتر شدن حال احمدی، و از حال رفتن او، در ساعت ۲۱ او را به بهداری زندان منتقل می‌کنند.»
فشار عصبی به سروناز احمدی با انتقال همسرش کامیار فکور و ۱۳ زندانی دیگر در ۱۲ شهریور از زندان اوین به زندان قزلحصار کرج و ممنوع‌الملاقاتی و ممنوع‌التماسی آن‌ها افزایش یافته است.
لازم به ذکر است سروناز احمدی برای بازگرداندن همسرش و ۱۲ زندانی دیگر به اوین و در همبستگی با آن‌ها مدتی اعتصاب غذا و تحصن کرد.
منبع: سرخط

#سروناز_احمدی
#کمیته_دفاع_از_حقوق_زندانیان_نشر
#سندیکالیسم_در_صنعت_نشر
#سندیکای_کارکنان_صنعت_نشر
@IrPuWoSy

آخرین اخبار از پرونده سروناز احمدی، مترجم

عرفان کرم‌ویسی، وکیل دادگستری در صفحه شخصی اینستاگرام خود نوشت:
در خصوص آخرین وضعیت موکلینم سروناز احمدی و کامیار فکور باید گفت که پس از پیگیری‌های انجام‌شده و استعلامات صورت گرفته، بند ج از بخش اول بخشنامه عفو (عدم عضویت و وابستگی در گروه های معاند و برانداز) دلیل عدم عفو ایشان اعلام گردید.
در این حین حکم تعلیقی محکومیت ٢ سال حبس کامیار بابت اتهام تشویش اذهان عمومی در پرونده سال ١۴٠٠ صادره از شعبه ٢۶ دادگاه انقلاب تهران به اجرا در آمده است و به میزان حبس فعلی ایشان (٨ ماه) اضافه شده است.
همچنین با درخواست مرخصی سروناز جهت انجام پروژه های مربوط به پایان نامۀ رشته دانشگاهی نیز مخالفت شده است.
لازم به ذکر است که پرونده ی سروناز و کامیار به دیوان عالی کشور ارجاع شده است و باید منتظر اتخاذ تصمیم نهایی دیوان در خصوص پرونده بود.

#سروناز_احمدی
#صنف_مترجمان
#کمیته_حقوق_زندانیان
#سندیکالیسم_در_صنعت_نشر
#سندیکای_کارکنان_صنعت_نشر
@IranPubWorkers

🔴 #سروناز_احمدی را به کودکان برگردانید

جمعی از انجمن‌های حامی کودکان، با انتشار پتیشنی خواستار آزادی سروناز احمدی شدند و از همه کسانی که دغدغه رفاه و شادی و حیات کودکان این سرزمین را دارند، خواستند تا صدای سروناز باشند.
#سروناز_احمدی

#سروناز_را_به_کودکان_برگردانید
#ژن_ژیان_ئازادی

🔹🔹🔹
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران

🔹نشانی کانال تلگرامی شورا:
🆔 @kashowra

🔹نشانی ارتباط با کانال:
🆔 @kashowranews

صدای مترجم از کنج زندان: روایتی از سروناز احمدی

فایلی که می‌شنوید حاوی صدای #سروناز_احمدی است که از زندان اوین برای حافظ موسوی ارسال شده است.
موسوی در صفحه‌ی اینستاگرام خود نوشته است:

احوالات سروناز احمدی
چند ماه پیش شبی مهمان سروناز احمدی و همسرش کامیار فکور بودم. بار اول بود که آن‌ها را می‌دیدم. می‌دانستم که به‌تازگی زندگی مشترک‌شان را آغاز کرده‌اند. می‌دانستم که به قید وثیقه آزادند و بیم آن می‌رود که حکمشان به اجرا درآید. با وجود این، آن‌ها سرشار از امید و شور زندگی بودند. با خودم می‌گفتم حکم این‌ها به اجرا درنخواهد آمد؛ این‌ها که جز به سعادت مردم کشورشان نمی‌اندیشند، این‌ها که دلشان برای مردم محروم، برای کودکان کار، برای سفره‌ی خالی کارگران، برای محیط‌زیست ویران‌شده‌ی ایران می‌تپد جایشان زندان نیست. اما حالا آن‌ها در زندان‌اند.
سروناز احمدی مددکار اجتماعی است. در همین رشته تا سطح کارشناسی‌ارشد درس خوانده است. این درس را هم که نمی‌خواند بازهم مددکار اجتماعی بود. زیرا او زبان چشم‌ها را می‌دانست. او درد و رنج مردم را از نگاه‌هایشان، از غرور سرکوب‌شده در برق کم ‌فروغ چشم‌هایشان درمی‌یافت و از آنها نیست که بگوید «به من چه». در جامعه‌ای که ارزش‌های اخلاقی در حال فروپاشی است، وجود چنین جوان‌هایی موهبتی است که باید قدرش را دانست. در جامعه‌ای که رانت‌خواری، اختلاس، ارتشا، فساد سیستماتیک و سوءاستفاده از قدرت برای مال‌اندوزی به شیوه‌ای رایج در ساختار اداری کشور تبدیل شده است، اگر راهی برای جلوگیری از سقوط و تباهی این سرزمین بلازده وجود داشته باشد، همانا حمایت از چنین جوان‌هایی است. سروناز احمدی را به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور و تبلیغ علیه نظام» زندانی کرده‌اند. اما حقیقت این است که او و امثال او را به جرم مبارزه برای تأمین امنیت شغلی، امنیت آموزشی، امنیت بهداشتی و امنیت مسکن برای همگان و تبلیغ علیه ظلم و بی‌عدالتی به زندان افکنده‌اند.
چند روز پیش سروناز احمدی یک فایل صوتی برای من فرستاد. سخن او در آن فایل درددل گفتنی است با من که شبی مهمان او و همسرش بودم و برایشان شعر خواندم. شعری که آن شب خواندم، گفت‌و‌گوی خیالی من با نسل آینده بود. من در آن شعر، شرحی از احوالات نسل خودم به آیندگان داده بودم و حالا سروناز یکی از همان آیندگان) پاسخ مرا در آن فایل داده است.
حافظ موسوی. نوزده خرداد ۱۴۰۲

منبع: صدای ماهی سیاه

#سروناز_احمدی
#کمیته_حقوق_زندانیان
#زندانیان_صنعت_نشر
#صنف_مترجمان
#سندیکالیسم_در_صنعت_نشر
#سندیکای_کارکنان_صنعت_نشر
@IranPubWorkers

پوستر دریافتی از همکاران گرافیست


#نویسندگان_زندانی
#سروناز_احمدی
#آنیشا_اسداللهی
#سعید_مدنی
#کیوان_صمیمی
#تحریم_نمایشگاه
#سندیکالیسم_در_صنعت_نشر
#سندیکای_کارکنان_نشر
#سندیکای_کارکنان_صنعت_نشر
#زن_زندگی_آزادی
#جنبش_ژینا
@IranPubWorkers

اجرای حکم زندان برای مترجم جوان

سروناز احمدی، مترجم و مددکار اجتماعی، برای اجرای حکم ۳ سال و ۳ ماه حبس به زندان اوین منتقل شد.
او که اخیرا در آستانه‌ی روز معلم، به‌همراه جمعی از فعالان سندیکایی به دیدار جمعی به خانه‌ی محمد حبیبی، فعال سندیکایی فرهنگیان، رفته بود، برای بار دوم به همراه همسرش کامیار فکور بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین فرستاده شد.
سروناز احمدی، دانش‌آموخته‌ی کارشناسی‌ارشد مددکاری، فعال حقوق کودک، مددکار اجتماعی و مترجم کتاب‌های فمینیستی است که تاکنون کتاب انقلاب در نقطه صفر نوشته‌ی سیلویا فدریجی، با ترجمه‌ی او در نشر افکار منتشر سده است.
خانم احمدی، روز ۱۵ آبان به همراه همسرش کامیار، در حالی که نزدیک به سه هفته از ازدواج‌شان گذشته بود، بازداشت شدند. او ۱۶ آذر با وثیقه‌ی ۵۰۰ میلیون تومانی تا زمان پایان مراحل دادرسی، از زندان اوین آزاد شد. شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب تهران سروناز را به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم بر ضد امنیت ملی» به ۶ سال حبس محکوم کرد که این حکم در دادگاه تجدید نظر به سه سال و سه ماه حبس کاهش پیدا کرد.
منبع: بیدارزنی

#سروناز_احمدی
#کمیته_حقوق_زندانیان_نشر
#کمیته_صنفی_مترجمان
#صنف_مترجمان
#سندیکای_کارکنان_صنعت_نشر
#سندیکای_کارکنان_نشر
#سندیکالیسم_در_صنعت_نشر
#زن_زندگی_آزادی
@IranPubWorkers