ایران ما آریانا ایران بزرگ و کهن شاهنامه @IranArianaShahnameh

🎥 نماد گردونه ی مهر بر روی یکی از بادگیرهای کرمان
از زبان پهلوان ناصر شجاعی
@darik2500
#مهر
#میر
#میترا

تیشتر، تیر. در فرهنگ‌ها و اوستا و متون پهلوی به معانی ایزد تیر و تشتر است که در پهلوی تیشتر و در اوستا تیشتریه آمده و یشت هشتم یا تشتریشت اوستا که معمولاً تریشت گویند به او منسوب است .چهارمین ماه سال و سیزدهمین روز هر ماه را به نام ایزد تیشتر، تیر ماه و تیر روز گویند. در فرهنگ‌ها، تشتر، ایزد باران ضبط شده است، و هم بر ستوران موکل است و تدبیر و مصالحی که در روز تیر از ماه تیر واقع است به او تعلق دارد. و نیز نام ستاره باران است که به ستاره‌ی شعرای یمانی اطلاق شده. ایزد باران، موکل باران است و به کوشش او زمین پاک از باران بهره‌مند گردد و کشتزارها سیراب شود. نام این ایزد در لغت فرس گاه به بشتر تصحیف شده. گویند هرگاه تیشتر از آسمان سربزند و بدرخشد مژده ریزش باران می‌دهد. تیر روز از تیرماه به نام ایزد مذکور است و نیک است در این روز دعا کردن و حاجت خواستن، و روز عید فارسیان است. بنا بر عقیده کلی که چون نام روز با نام ماه موافق آید آن روز را عید کنند و جشن سازند این روز را هم مانند مهرگان و نوروز مبارک دانند و این روز را تیرگان و جشن این روز را جشن تیرگان خوانند.

#دکتر_بابک_صدرنوری


جشن تیرگان یکی از آیین های کهن ایرانی که به پاس آن جشن بزرگی برپا می کردند ، این جشن به راستی جشن تیشتر بوده که ستاره ای در آسمان داردو یکی از ایزدان بزرگ ( ایزد باران ، فراخی و آبادانی) که فرنگیان سیریوس می نامند  و د راین روز آرش پهلوان بزرگ آریایی ایرانی که پیری دیرینه سال بود بر کوه بلند رویان در مازندران رفت و تیری که همه مرزها ی ایران را باید نشان می زد را رها کردکه می بایست توران اهرمنی را از ایران اهورایی جدا می کرد.

#میر_جلال_کزازی

@IranArianaShahnameh

جشن "تیرگان" یادی از "تشتر" ایزد باران و آرش کمانگیر


جشن "تیرگان" هم یادی از کار شگرف آرش کمانگیر است و هم روزی برای نیایش ایزد "تشتر" که ایزد آبادانی و باران است.

جشن تیرگان آنچنان که از نام آن برمی آید جشنی است که به پاسداشت "تشتر" که یکی از برترین ایزدان یا فرشتگان در آیین زرتشت است، برگزار می شده  و هنوز هم کمابیش برگزار می شود.

تیر ریخته پارسی شده "تشتر" است.
خویش کاری این ایزد آن است که با باران و آبادانی در پیوند است و همواره با دیو خشکسالی که  "آپوش" نامیده می شود در ستیز و آویز است و او وا نمی نهد که باران نبارد و خشکسالی و تنگسال بر ایران شهر چیره شود.

چهارمین ماه و سیزدهمین روز از هر ماه در گاه شماری ایران به نام "تشتر" نامیده شده است و ما می دانیم که ایرانیان کهن و نیاکان ما هر زمان که ماه و روز هم نام می افتاده است آن را خسجته می دانسته اند و به فال نیک می گرفته اند.

جشن تیرگان از سوی دیگر در پیوند است با کاری شگرف که "آرش کمانگیر" تیرانداز نام بردار آریایی و ایرانی بدان دست یازید.

هنگامیکه در فرمانروایی منوچهر، ایران و توران در نبردی گران و سهمگین بودند که با چندین سال خشکسالی، بی بارانی و بی توشگی همراه شده بود، آرش از فراز کوهی بلند تیر شگفتی انگیز خود را از کمان رها کرد و این تیر پهنه های فراخ را پیمود، از کوه ساران بسیار گذشت، دره های ژرف و جنگل های انبوه را پست و پشت نهاد تا در دور جایی بر درخت گردویی نشست.

افراسیاب، پادشاه توران که این تیر را مهر بر نهاده بود، هنگامی که آن را در آنجا دید به ناچار آن بوم را مرز ایران و توران نهاد و هم نبرد به پایان رسید و هم خشکسالی، بی توشگی و رنج و درد گران که ایرانیان به آن دچار آمده بودند.

بدین سان شاید از آن جشن تیرگان هم به "تشتر" باز می گردد و هم به تیری که آرش در افکند.

ایرانیان در جشن تیرگان هم آن ایزد را گرامی می دارند و نیایش می برند و هم فرا یاد کاری شگرف و بی مانند می آیند که آرش به انجام رسانید.

#میر_جلال_کزازی

@IranArianaShahnameh