روزنامه‌نگاران مستقل ایران

🔴 پرونده‌سازی برای سانسور روزنامه‌نگاری مستقل

◽از نمونه سرکوب‌های نرمی که در پس انواع سرکوب‌های خشن و آشکاری چون بازداشت، احضارهای مکرر، پرونده‌سازی و در ادامه، دادگاهی و صدور احکامی مانند زندان، شلاق، جریمه‌های نقدی و انواع احکام تکمیلی و مجازات‌های گوناگون در پاسخ به فعالیت‌های مستقل و بیان خواسته‌های برحق فعالین اصناف مختلف داده می‌شود، اعمال محدودیت‌های کاری و در بسیاری مواقع عملاً محروم کردن این فعالین از انجام حرفه‌ی اصلی و شغلشان است.
◻بسیار دیده‌ایم که برای فعالین مستقل حوزه‌های مختلف مانند فعالین کارگری، معلمان، روزنامه‌نگاران و خبرنگاران پس از بازداشت و پرونده‌سازی در دادگاه حکم اخراج از محل کار و منع اجازه کار در آن حوزه صادر می‌شود. حتی در صورت عدم صدور چنین احکامی، داشتن سابقه بازداشت و زندان و فشار نهادهای امنیتی بر کارفرمایان جهت عدم استخدام در موقعیت‌های شغلی یافتن کار در حوزه تخصصی را برای این فعالین دشوار کرده و به این ترتیب آنها علاوه بر اینکه ارتباطشان با محیط کار و هم صنف‌هایشان قطع شده و درنتیجه امکان فعالیت صنفی در راستای مطالبه‌گری خواسته‌های برحقشان سلب شده، عملاً با مشکل عدم تامین معیشت خود و خانواده روبرو می‌شوند که چه بسا رنجی بسیار سخت‌تر از احکامی مانند زندان و شلاق دارد. تحت چنین شرایطی این فعالین مجبور به روی آوردن به کارهایی غیر از تخصص خود و یادگیری حرفه‌ای جدید می‌شوند که با وجود شرایط اسفبار اقتصادی و بیکاری کنونی ادامه این رویه‌ی بی‌ثبات تا دست یافتن به کاری مداوم و داشتن درآمدی حداقل بسیار دشوار و شاید محال می‌نماید.
◻از حوزه‌هایی که در این ارتباط همیشه زیر ضرب سرکوب بوده‌ تا آنجا که فعالین آن حتی از داشتن حق مسلم انجمنی مستقل نیز محروم هستند و در راستای احقاق حداقل خواسته‌های صنفی خود مانند اعتراض به حقوق بسیار پایین، نداشتن ثبات کاری، نداشتن بیمه و دیگر مشکلات امکان هیچ مطالبه‌گری‌ای ندارند، فعالیت روزنامه‌نگاری و کار رسانه‌ای است و آنچنان که در ماه‌های اخیر شاهد بوده‌ایم، فعالین مستقل این حوزه به طرق مختلف ازجمله هجوم به خانه و ضبط وسایل شخصی، بازداشت و احضار، تعیین قرار وثیقه‌های سنگین، گرفتن احکام زندان و پرداخت جریمه و اجرای احکام ظالمانه زندان تحت فشار قرار گرفته‌ و تعدادی نیز در درجاتی پایین‌تر از این سرکوب با فشار نهادهای امنیتی توسط کارفرمایان و مدیر مسئول‌هایشان مورد بازخواست قرار گرفته و تهدید به اخراج شده‌اند. روزنامه‌نگارانی که پس از طی دوران بازداشت و به قید وثیقه‌های سنگین بطور موقت آزاد می‌شوند در صورتیکه از کار اخراج نشده باشند، با فشار نهادهای امنیتی مجبورند در موضوع‌هایی مشخص و در سایه‌ی خط قرمزها و محدودیت‌هایی آزاردهنده به کارشان ادامه دهند. به‌تبع اطلاع‌رسانی آزادانه در خارج از حوزه‌های تعیین شده نیز در تریبون‌ها و صفحات مجازی این فعالین اعمال فشار مضاعف توسط نهادهای امنیتی و در ادامه نهادهای قضایی را در پی خواهد داشت.
◻وضعیت برای کسانی که پس از اتمام دوران محکومیت آزاد شده‌اند و در حالتی خوشبینانه‌تر از ادامه فعالیت در حرفه‌ی تخصصیشان منع نشده‌اند و سعی در یافتن کار و بازگشت به روال زندگی پیش از حبس را دارند به مراتب سخت‌تر خواهد بود زیرا علاوه بر از دست دادن شغل سابق و داشتن پیشینه‌ی کیفری، وقفه‌ی طولانی قطع ارتباط با محیط کار و اوضاع بیرون از زندان یافتن شغل و کسب درآمدی حداقلی را عملاً برایشان غیرممکن می‌کند. در بسیاری مواقع این فعالین به دلیل اعمال چنین فشارهایی و با توجه به اینکه از تامین حداقل‌های معاش خود برنمی آیند به امید یافتن کاری مناسب و ادامه زندگی مجبور به خروج از کشور و تن دادن به مشقات پناهندگی و آوارگی در کشورهای مختلف می‌شوند. این در شرایطی است که فارغ از جو فشار و سرکوب با توجه به حقوق‌های ناچیز، اکثر روزنامه‌نگاران و خبرنگاران متعهد و غیروابسته به باندهای مختلف ژورنالیسم حکومتی برای گذران زندگی مجبور به کار همزمان در بیش از یک رسانه هستند و در صورتیکه امکان فعالیت در زمینه تخصصی خود را با رسانه های بین المللی خارج از کشور که حتی سیاسی هم نیستند داشته باشند و بتوانند از این موقعیت برای کسب درآمدی بیشتر استفاده کنند مورد ظن نیروهای امنیتی قرار گرفته و با انواع و اقسام اتهام‌های امنیتی و وابستگی به خارج از کشور مواجه می‌شوند.
#کیوان_صمیمی
#امیرعباس_آذرموند
#مهتاب_قلیزاده
#الهه_محمدی
#کامیار_فکور
#سینا_قلندری
#مهرنوش_طافیان
#خسرو_صادقی
___
🖋 روزنامه‌نگاران مستقل ایران
@IRFreeJournalist

🔴بیش از ۴ سال حبس برای یک روزنامه‌نگار

◽#امیرعباس_آذرموند روزنامه‌نگار اقتصادی به ۳ سال و ۷ ماه حبس تعزیری بابت اجتماع و تبانی، ۸ ماه حبس تعزیری بابت فعالیت تبلیغی علیه نظام و منع عضویت در گروه‌های سیاسی و اجتماعی و خروج از کشور به مدت دو سال محکوم شد.
____
🖋 روزنامه‌نگاران مستقل ایران
@IRFreeJournalist

🔴۱۱ روز بازداشت خبرنگار محلی برای انتشار یک خبر
🔻بدون تفهیم اتهام در بازداشت بودم

◽خبرنگار محلی که ماجرای قتل مبینا سوری، نوجوان ۱۴ ساله‌‌ای که توسط همسر و خانواده‌اش در منطقه رومشکان به قتل رسید، به دستور دادستان منطقه و با شکایت خانواده مقتول و متهمان پرونده بازداشت شده و به خاطر این اطلاع‌رسانی مدتی را در بازداشت بود تا این که سرانجام روز شنبه آزاد شد.
◽به گزارش همدلی، #سینا_قلندری از خبرنگاران محلی کوهدشت و رومشکان است؛ او در ماجرای اطلاع‌رسانی درباره قتل مبینا سوری، دختر نوجوانی که چند پیش توسط همسرش به قتل رسید،نقش داشت و مدتی بعد تحت فشار قرار گرفت و بازداشت شد، درباره وضعیت خود به همدلی‌ می‌گوید:«خبر این قتل ۱۰ روز پیش از رسانه‌‌ای شدن به دست من رسید، اما با توجه به شرایط منطقه‌‌ای تا حصول اطمینان از انتشار جزئیات آن خودداری کردم؛ از آنجایی که متوجه شدم برخی رسانه‌ها و افراد در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور از ظن خود بخشی از این ماجرا را با اطلاعاتی که الزاماً صحت نداشت در رسانه‌های خود منعکس کردند، من خبر را منتشر کردم و سه ساعت بعد خبرگزاری رکنا، خبری غیر واقعی و نادرست درباره این حادثه منتشر کرد. از این رو پلیس فتا به منزل اقوام من در کوهدشت که مهمان آنها هستم مراجعه کردند و برخورد بسیار امنیتی و تندی داشتند. در پی بازداشت برخی از وسایل شخصی من، از جمله تلفن من را نیز ضبط کردند. وی با اشاره به ‌این‌که دادیار پرونده اعلام کرد من تبرئه شده‌ام با قرار کفالت آزاد شدم، ادامه می‌دهد: یک روز بعد برای تحویل وسایل شخصی‌ام به دادسرا رفتم که به شکل اتفاقی با دادستان مواجه شدم و ایشان با عتاب من را خطاب قرار دادند که انتشار این خبر کار نادرستی بود و به دادیار پرونده من گفتند، جوری تنبیه‌اش کنید که دیگر چنین اخباری را منتشر نکند. در پی این ماجرا من بازداشت شدم، ابتدا به کلانتری منطقه و سپس به زندان مرکزی خرم‌آباد منتقل شدم و این بازداشت حدود ۱۱ روز طول کشید.»
◽این خبرنگار ادامه می‌دهد:«در مدت بازداشت شرایط جسمی خوبی نداشتم، بر اثر استرس بیماری زخم معده‌ام تشدید شده بود و خون‌ریزی معده داشتم؛ در این مدت همسرم چندین بار به قاضی پرونده و دادستانی مراجعه کرده و شرایط من را برای آنها تشریح کرده بود شاید به شرایط من رسیدگی کنند، اما در قرنطینه زندان مرکزی خرم‌آباد، به هیچ شرایط چنین کاری فراهم نیست. حتی داروهایی را که مصرف می‌کردم، به من نمی‌دادند. گاهی از فرط درد و خونریزی بی‌حال می شدم تا جایی که به محض آزادی از زندان در بیمارستان بستری شدم!»
◽وی در پاسخ به ‌این پرسش ‌که در مدت بازداشت به بهداری یا بیمارستان منتقل شده است یانه؟ می‌گوید:«به هیچ وجه مرا به بیمارستان منتقل نکردند و در اوج ناراحتی و خونریزی به من قرص ژلوفن دادند که ازقضا برای معده مضر است. البته یک‌بار پزشک بهداری زندان خرم‌آباد به من شربت معده و قرص امپرازول داد. پرونده پزشکی من در اختیار دادستان قرار داده شد تا مشخص شود تحت درمان هستم و تحمل بازداشت را ندارم، اما عملا کاری از پیش نرفت.»
◽قلندری با اشاره به ‌اینکه اساسا من تفهیم اتهام نشده اما بازداشت شده بودم، تصریح می‌کند: «به این دلیل سه روز پایان بازداشتم، اقدام به اعتصاب غذا کردم؛ چراکه وضعیت من و بازداشتم هیچ توجیهی نداشت. صرفا دادیار پرونده از من خواست برگه انتقال به زندانم را انگشت بزنم؛ ایشان هم از توضیحات من قانع شده بودند و تاکید داشتند دادستان درخواست بازداشت من را دارد و کاری از ایشان بر‌ نمی‌آید. ضمن ‌اینکه حتی اگر کسی تفهیم اتهام شود معمولا برای او قرار کفالت یا وثیقه صادر‌ می‌کنند، اما این روال برای من اساسا انجام نشد. حتی رئیس قوه قضائیه هم چند روز قبل بر عدم بازداشت موقت تاکید کردند!» وی ادامه می‌دهد:«در مدت بازداشت همسرم چندین نوبت به دادیاری مراجعه کردند تا برای من قرار کفالت صادر شود، اما ایشان را به دادستان ارجاع می‌دادند. آقای دادستان هم به همسرم گفته بود شاکی خصوصی دارم؛ البته که این موضوع به هیچ وجه مانع صدور قرار کفالت نمی‌شود! بهانه دیگرشان این بود که اگر آزاد شوم خانواده مقتولی که من درباره او اطلاع‌رسانی کرده بودم، مرا خواهند کشت. من نمی‌دانم اگر کسی تهدید به مرگ شود، برای حفاظت او را بازداشت میکنند یا فردی که اقدام به تهدید کرده است؟! البته به همسرم گفتند من کاری می‌کنم این خبرنگار نه تنها محکوم شود بلکه شغلش را از دست بدهد.»
طی روزهای اخیر دست کم سه خبرنگار و عکاس بازداشت شده‌اند.
#بازداشت_خبرنگاران #سیناقلندری #مجید_سعیدی #امیرعباس_آذرموند
____
🖋 روزنامه‌نگاران مستقل ایران
@IRFreeJournalist

🔴در برابر سانسور و سرکوب روزنامه‌نگاران سد محکمی بسازیم!

◽چند دهه است سرکوب روزنامه‌نگارانی که قلم‌شان را برای روشنگری و آشکارسازی فساد و تبعیض طبقاتی در جامعه چرخانده‌اند، ادامه داشته است. بارها دیده‌ایم که رسانه‌های وابسته و بله‌قربان‌گوی نهادهای امنیتی برای روزنامه‌نگاران مستقل طراحی‌های سوخته نوشتند و پرونده‌سازی کردند. روزنامه‌نگارانی احکام ممنوع‌الکاری گرفتند و بسیاری دیگر زندانی و خانه‌نشین شدند. زیر سایه همین خطوط قرمزی که بر سطور جراید کشیده می‌شد، روزنامه‌نگاران وابسته از سوی نهادهای امنیتی به مطبوعات وارد شده و دیگرانی حکم اخراج از کار می‌گرفتند. در دولت حسن روحانی تعدادی از خبرنگاران قلم‌شان را فروختند و کم هستند آنانی که حاضر نشدند، قلم‌فروشی کنند.

◽این هرز قلمی که این سال‌ها مطبوعات را در گیشه‌ها مهجور کرده و دولت را به حمایت مالی از مطبوعات کشاند، نتیجه بلافصل سانسور بود. اما در این میان اندک خبرنگارانی بودند که قد علم کردند و در این هیاهو مقاومت کردند و اعتبار قلم را نگه داشتند. مطالب این خبرنگاران است که خوانده می‌شود و آنان هستند که از یاد نرفته‌اند.

◽دوستان و همکاران روزنامه‌نگار امروز بر ماست که در فضای همین خبرنگاران مستقل دست اتحاد داده و نگذاریم دست کم فرآیند بازداشت و سرکوب خبرنگاران نرمالیزه شود. باید با هر ابزاری که در دست داریم نشان دهیم که سکوت پاسخ ما نیست. امروز بیش از هر وقتی باید از حقوق صنفی خود به ویژه دستمزد دفاع کنیم چراکه این امر علاوه بر تاثیر مستقیم بر معیشت ما، بر استحکام سانسور بر مطبوعات نیز موثر بوده است و نیز ساده‌تر می‌توان خبرنگاری که قسط عقب افتاده دارد، خرید. امروز بر ماست که بجنبیم و حقوق پایمال شده خود را بازستانیم.

◽با ادامه بازداشت همکارانمان مخالفت ورزیم و نسبت به بازداشت همکاران خود واکنش نشان دهیم. این روزها برخورد با روزنامه‌نگاران از سوی نهادهای امنیتی و دستگاه قضایی زیر نظر اژه‌ای نشان داد که آنها هیچگونه احترامی برای جامعه خبرنگاری قائل نیستند، این چیزی بود که ما پیشتر نیز شاهد آن بودیم و بر ما پوشیده نبود.

◽طی آخرین گزارش‌های انتشار یافته از سوی همکاران، بازپرس شعبه دوم دادسرای اوین علیرغم تعیین وثیقه و پذیرفتن آن، در پاسخ به پدر #امیرعباس_آذرموند، روزنامه نگار اقتصادی گفته «هر وقت صلاح بدانم او را آزاد می‌کنم!»

◽تحریریه روزنامه نگاران مستقل ضمن محکوم کردن این دست برخوردهای غیرانسانی که مصداق شکنجه سفید بازداشتی و خلاف قانون است، از روزنامه‌نگاران می‌خواهد هرچه زودتر به اقدامات جمعی و متحدانه برای سازماندهی فضایی برای مقابله با سرکوب دست بزند. هرچه آنها سرکوب را بیشتر کنند، ما نیز باید قوی‌تر باشیم. بنابراین از همین تریبون فراخوان می‌دهیم حاضریم تمام روابط مالی و فسادآمیز مدیران رسانه‌ها با نهادها از جمله دستگاه‌های قضایی را که شما برای ما ارسال می‌کنید، بدون ذکر نام شما در این کانال منتشر کنیم. از همینجا فراخوان می‌دهیم که با هر ابزاری و به ویژه در آکسیون‌ها و حرکت‌های جمعی و متحدانه نسبت به ادامه بازداشت بدون ضابطه و غیرقانونی همکارمان امیرعباس آذرم‌وند واکنش نشان دهید تا دستگاه سرکوب تصور نکند، اعمال فشار بر جامعه خبرنگاری آسان خواهد بود.

◽همچنین از مدیران و سردبیران رسانه‌ای که در سرکوب روزنامه‌نگاران اخراج و خانه‌نشین کردن آنان در راستای سانسور نقش دارند، نام ببریم و آنها را پیش چشم جامعه بگذاریم. ما پیشتر نیز در این کانال به برخی از این موارد پرداختیم. امروز مردم باور دارند که مطبوعات طرف دردهای آنها نیست. امروز دو صف مقابل هم شکل گرفته که یکی سرکوبگر است و دیگری در رنج و تبعیض و سرکوب. این انتخاب با ماست که در این موقعیت تاریخی کدام طرف بایستیم.

◽در مقابل این وظیفه بر دوش ما روزنامه‌نگاران مستقل است که عملاً اعلان جنگ کنیم. اگر تعداد ما به اندازه خبرنگاران وابسته نیست، اما قدرت حق‌گویی و همراهی جامعه با ما بیش از این‌ها است و امروز باید به این موضوع واقف باشیم. ما این قدرت را داریم که در برابر سانسور و سرکوب سد محکمی بسازیم!
_____
🖋 روزنامه‌نگاران مستقل ایران
@IRFreeJournalist

تیتر متخلف
شعر و اجرا : کامیار فکور
#امیرعباس_آذرم‌وند_را_آزاد_کنید

بازنشر از صفحه اینستاگرامی
https://www.instagram.com/tv/CTwM-YdqV_2/?utm_medium=copy_link
______
🖋 روزنامه‌نگاران مستقل ایران
@IRFreeJournalist