نظام پساتوتالیتر همیشه و در هرقدم مردم را لمس می کند اما همیشه با دستانی پوشیده در دستکش های ایدئولوژیک. برای همین است که زندگی در این نظام چنین آکنده از دورویی و ریا و دروغ است. لازم نیست مردم همه دروغ ها و مغلطه های این نظام را باور کنند؛ اما باید چنان رفتار کنند که گویی باورشان دارند یا دست کم در سکوت از کنارشان بگذرند. لزومی ندارد این دروغ هارو بپذیرند کافی است بپذیرند که با این دروغ ها و در بطن آن ها زندگی کنند، زیرا بدین ترتیب بر نظام صحه میگذارند، اطاعتشان را از نظام نشان می دهند نظام را میسازند و اصلا خود نظام میشوند.
