کانال : « رای من سرنگونی»

⭕️اگر می‌خواهید آینده‌ی هر سرزمینی را ببینید، وضعیت زن و جایگاهش را در آن جامعه ببینید.

اگر می‌خواهی آینده‌ی تباه، سهمِ سرزمینت نباشد، حاکمیت آن سرزمین باید با کشورهایی دوستی کند که زنان آنجا وضعیت انسانی دارند.

محال است نیم جامعه را در یک وضعیت غیرانسانی بخواهی و به انسانیت برسی. محاااال است.

محال است نیم جامعه را کنیز
بپنداری وبه سالاری برسی.

اگر می‌خواهید به یک کنش اجتماعی بپیوندید، ببینید زنان در آن کنش چقدر نقش دارند. چون محال است نیمی از جامعه را از را زنجیر کنی و انتظار حرکت داشته باشی.

سال ۵۹ به کشور ما تجاوز شد. در این جنگ حتا یک مورد نبوده که سرباز ایرانی به بدن زنِ کشور متجاوز،  تجاوز یا بی‌حرمتی کرده باشد. حتا یک مورد. ما از این فرهنگ ایم.

در حماسه‌ی نبرد خرمشهر، تکاوران نیروی دریایی بیش از نگهداری شهر، به فکر زنان بودند. وقتی شهر تسخیر شد و از دست رفت، همه روایت آن جوانان دلاور را می دانند که برای نجات جان چند دختر( کارگر جنسی)، که در شهر مانده بودند، چه دلاوری ها آفریدند تا حرمت بدن زن را نگاه دارند.

اگر می‌خواهید میان آینده ی تباه و آینده‌ی رو به توسعه یکی را انتخاب کنید، ببینید در کدام فرهنگ، در جنگ‌هایش، بدن زن را میدان جنگ می‌دانند و فاتحان به غارت و بی‌حرمتی بدن زن پرداختند.

ما ملت بزرگ ایران در بزنگاهی بسیار مهم قرار داریم. باید انتخاب کنیم. به نژادگی خویش برگردیم یا بگذاریم آینده‌مان را به کسانی گره بزنند که دیروز بیشترین جستجوی گوگل را به «احکام کنیز» اختصاص دادند. بدن برهنه‌ی زن را در شهر چرخاندند و آب دهان....

راستش را بخواهید برای من یکی، ارزش هر باوری، نگاه آن باور به زن است. بهترین نوع نگاه را به زن نه در غرب که در فرهنگ ایرانی خودمان می دانم. فرهنگی که آناهیتا بانوی آب است و روشنایی.
فرهنگی که خوشه‌ی گندم به گیسوی زن بافته شده. فرهنگی که در قدیمی‌ترین سنگ‌نگاره‌هایش زن در حال نواختن ساز و خواندن آواز است. فرهنگی که به گواه سنگ‌نگاره‌های تخت‌جشمید زنان از معماران ارشدش بودند.

آینده با کسانی که بدن زن را میدان نبرد می‌دانند، جز سقوط و تباهی نیست.

در این بزنگاه، باید انتخاب کنیم میان «کنیزمغزی» یا «انسان‌سالاری».


#بازگشت_به_تمدن_پارس #برابری_جنسیتی
#زن_زندگی_آزادی #بدن_زنان_میدان_جنگ_نیست .


@Hamgerayiiraniyan