#سواد_دیجیتالی #قسمت_چهارمتعریف
#دسترسی_دیجیتال💢دسترسی دیجیتال در چهار سطح معنا پیدا میکند که هر یک، مقدمه و پیشنیازِ دیگری هستند:
🔴 انگیزهی دسترسی دیجیتال:
افراد مختلف، به یک اندازه برای دسترسی به ابزارهای تکنولوژی و اتصال به اینترنت و استفاده از امکانات دیجیتال، میل و رغبت و انگیزه ندارند و از نظر انگیزه هم در سطوح متفاوتی هستند. انواع عوامل از ویژگیهای شخصی تا شرایط محیطی و موقعیت اجتماعی و میزان تحصیلات و تخصص، میتوانند بر میزان انگیزهی افراد تأثیر بگذارند
🔴 توانایی دسترسی دیجیتال:
لایهی بعدی، دسترسی به امکانات فیزیکی است. امکان خرید موبایل، دسکتاپ، لپتاپ و نیز تأمین اتصال به اینترنت و پرداخت هزینههای آن، دومین سطح از دسترسی دیجیتال است.
در واقع وقتی دولتها از افزایش ضریب نفوذ اینترنت در کشورشان حرف میزنند، کوشیدهاند شکاف دیجیتالی را در لایهی دوم، کاهش دهند.
🔴 مهارتهای دسترسی دیجیتال:
میل به اتصال دیجیتال و بودن منابع به معنای اتصالِ اثربخش به دنیای دیجیتال نیست. چون مهارتهای انسانها با یکدیگر تفاوت دارد و همه نمیتوانند به یک میزان از آنچه در اختیار دارند استفاده کنند بازهم در این سطح شکاف وجود دارد.
🔴 بهکارگیری فرصت دسترسی:
شکاف دیجیتالی در استفاده از ابزارهای دیجیتال را میتوان به شیوههای مختلفی سنجید. مثلاً دو نفر را در نظر بگیرید که هر دو روزانه ۳ ساعت به کمک موبایل خود به اینترنت متصل هستند. اما یک نفر فقط به اینستاگرام و نرمافزارهای پیامرسان خود سر میزند و فرد دیگر، از اپلیکیشنهای دیگر هم برای کارهای متنوع استفاده میکند. همچنین دقایقی را به جستجو در گوگل اختصاص میدهد.
این دو نفر، با تعریف سنتیِ رایج دههی نود میلادی از شکاف دیجیتالی، یک وضعیت دارند. اما مصداق یک شکاف جدی دیجیتالی هستند.
#محمدحسین_نژادیپژوهشگر سواد رسانه
به ما بپیوندید
@HOD8HOD