نوشتاری پیرامونِ《تمدن ایران》
نوشته ی استاد
#گیتی_پورفاضلدر سرزمین کهن ما پس از دوران یخبندان زندگی آغاز شد که تاکنون دنباله داشته و دارد .
نام ایران از زمانی بر این سرزمین نهاده شدکه آریاییها درآن هدیش افکندند و ایرانویج خواندندش .
ایران یک بَرماند( میراث) انسانی جهانی است که هر کجایش را بکاوی نشانه ای از نیاکانمان می یابی ؛ چه از دوران هخامنشیان که بزرگترین شاهنشاهی جهان را پی انداختند و چه پیش ازآن که ازغارها بیرون آمده ودهکده هاوسپس نیز شهرها راساختند وشاهان دودمان پیشدادی روش بهترزیستن رابه مردم آموختند که آغازش از کیومرس وانجام اش تا زوب بود .
پس از آنان شاهان کیانی سکان را به دست گرفتند؛ زردشت خردمند پّر آوازه و اندیشمند بزرگ جهان در زمان گشتاسب کیانی با آوردن دفتر دانایی اَوستا مردم را به راه درست با داشتن اندیشه وگفتار وکردار نیک به خوشبختی راهبری کرد .
ایران بیش ازهرسرزمین دیگری در آن روزگار دارای خردورزان و خردمندان و اندیشمند بی شماری بوده که در درازای تاریخ بایورش بیگانگان بسیاری ازدفتران اش به تاراج رفته وجزاندکی بجای نمانده است ولی همان اندک نیز نشانگر ذهن باز مردمانش بوده است بناهای بجا مانده از دوران کهن نشان میدهند که در ایران نه تنهاهرگزیشتارگاه (قربانگاه)برای بی جان کردن انسان در پیشگاه خدایان که از سوی خانوادههایشان نذر میشده نداشته بلکه رسم گاوکُشی هم که درمیان پیروان آیین مهر بوده در اوستا زشتکاری شمرده شده و مردم را از این کار زشت که کشتن گاو درجشن مهریان در کوی و برزن بوده باز میدارد.
رواگ(رواج) مهربانی در میان مردم یکی از ستوده ترین کارهای زردشت میباشد که در فرهنگ ما جای افتاده است .
مهر که خدای بزرگ آیین مهری و نماد پیکری اش خور نام دارد ولی در ایین زردشت یکی از ایزدان بشمار می رود که برای درخشان بودن اش شید به آن افزوده شده و ما خورشید مینامیم در برخی از نامهای ایرانیان هم آمده مانند مه شید (ماه درخشان) می گویند جَم که یکی از بزرگترین پادشاهان پیشدادی است دارای چنان چهره ای زیبا بوده که مردم واژه شید را به او افزوده وجمشید نام می گیرد .
همه وارگان ایرانی دارای معنا میباشند.
پس از یورش تازیان بسیاری از واژگان ما معرب میشوند که معنا ندارند و اگر به پارسی بازگردانیده شوند معنایشان آشکار می گردد مانند قزوین که کاسپین وجای زندگی مردم کاسی بوده و نام دریای شمال ایران از نام کاسیها گرفته شده و دریای کاسپین است یا اصفهان که سپاهان نام داشته یا جرجان که گرگان و نام استان گلستان است و نیز بسیاری دیگر از نامها که آوردنشان سخن را به درازا می کشاند .
زبان پارسی دری نیز برپایه زبانهای سغدی و اوستایی و پهلوی باستان و میانه است که در بسیاری از زبانهای مردم اروپایی رخنه داشته وستون زبان لاتین گشته است ، شاید هم با کوچ ایرانیان به سرزمینهای اروپایی زبان لاتین پی انداخته شده است .
این سرزمین دیرینه در برپایی شهریگری و شاروندی( تمدن) دستی به سزا داشته است البته آنچه با خرافه ها آلوده شده را باید دور انداخت و آنچه را که ناب است دریافت و نگهداشت . در اوستا آمده که هیچ زردشتی نمی تواند برده باشد یا برده داشته باشد . این سخن در زمانی گفته شده که مردمی بسیاردرگوشه وکنار جهان آن زمان درتب بردگی میسوختند.
کتاب تاریخ صنعت نوشته پیر روسو را که بخوانید در می یابیدسخن زردشت و پس از او کورش بزرگ هخامنشی چه اندازه مهم و چگونه کرامت انسانی را دریافته گرامی اش می دارندو بردگی و برده داری را نکوهش می کنند ؛ آنچه تازه اروپاییان و آمریکاییان در چند سده پیش دریافتند وبرده داری را لغوکردند.
ایرانیان پیوسته درگرامیداشت اخلاق پیشرو بوده اند و مهرورزی و مهربانی را می ستوده اند .
گرچه ماایرانیان امروز گرفتار بی اخلاقی مسئولان در تاراج و چپاول و دزدی های کلان شده ایم که اینان تنها شماری اندک از ما هستند که بیشترشان نیز هم تبارمان نیستند و همان خوی دروغگویی و خدعه بازی و نیرنگ سازی را از نیاکان انیرانی خودبه ارث برده و بکار گرفته اند .
روزی نه چندان دور ایران دوباره به دست ایرانی خواهد افتاد وسکاندارش فرزندان ستوده و درستکار نیاکانی خواهند بود که پیوسته با شیوه های ارزشمند انسانی بر آن فرمان رانده اند. سرزمینی که ویدایی ( عرفان و شناخت) در آن ریشه هایی سترگ دارد و مردمان را به نیکی و مهر ورزی گرایشی ژرف می دهد .
امروز را با شکیبایی به سر میبریم تا فردایی خورشیدوار سازیم تا باورهایمان بر همه جهان بتابد و مهر و مهربانی را جانشین جنگ و نفرت و با ترنم خوش مهرداری و مهربانی مردم را به همزیستی بخوانیم
گیتی پورفاضل ۱۴۰۳/۱/۳۱
همراهان اندیشمندان و نوآوران ایرانیان