💎در كتاب «المجموع الرائق من أزهار الحدائق» آمده است: براى امير مؤمنان على عليه السلام صد فضيلت و برترى ويژه نقل شده كه اين فضايل را شيخ سعيد، ابو جعفر محمّد بن علىّ بن حسين بن موسى بن بابويه قدس سره در روز غديرخم سال ۳۶۱ روايت نموده است، اين فضايل و مناقب از لبان دُرربار رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم جارى شده كه خداوند متعال امير مؤمنان على عليه السلام را مخصوص اين فضايل گردانيده است. اينك بيست و هشت فضيلت را به اختصار نقل مى نمايم:
۱ - به راستى كه خداوند متعال او را از نور عظمت خويش آفريده است، چنانچه پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم فرمود: خُلقت أنا وعليّ من نور واحد ؛
من و على از يك نور آفريده شديم.
۲ - او از زمان حضرت آدم عليه السلام، خداوند را در صلبهاى پدران و ارحام مادرانش مى پرستيد.
۳ - در آن هنگام كه او پا به عرصه وجود گذاشت نورى از آسمان تا پشت كعبه درخشيد، بتهايى كه بر بام كعبه بودند به رو بر زمين افتادند و ابليس فرياد زد و گفت: واى بر بتها و عبادت كنندگان آنها از اين مولود!
۴ - او همواره سخن رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم را تفسير كرده و سخن هر پيامبر را نقل مى نمود.
۵ - او گنجينه علم و دانش رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم بود.
۶ - او زداينده غم و اندوه از چهره مبارك رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم بود.
۷ - او در آيت و نشانه بودن همانند عيسى بن مريم عليهما السلام بود، جز اين كه پيامبر نبود.
۸ - او در صبر و شكيبايى بسان ايّوب پيامبر عليه السلام بود.
۹ - او در سخاوت و دست و دل بازى همانند حضرت ابراهيم عليه السلام بود.
۱۰ - او در توانايى و صداى دلربا شبيه حضرت داود عليه السلام.
۱۱ - او در شكوه و سلطنت همانند حضرت سليمان عليه السلام بود.
۱۲ - او در حكمت همانند حضرت لقمان عليه السلام بود.
۱۳ - او در تسليم و راستى همانند حضرت اسماعيل عليه السلام بود.
۱۴ - او در پذيرفته شدن دعايش در درگاه الهى، همانند حضرت نوح عليه السلام بود.
۱۵ - او در فرمانش همانند ذو النون بود.
۱۶ - او در داورى همانند رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم بود، جز اين كه پيامبر نبود.
۱۷ - آنگاه كه او پا به عرصه جنگ مى گذاشت جبرئيل از سمت راست، ميكائيل از سمت چپ و عزرائيل از پيش روى آن حضرت حركت مى كردند و جز با فتح و پيروزى بازنمى گشت.
۱۸ - او نخستين شخصيّتى است كه در روز رستاخيز با نامش خوانده مى شود.
۱۹ - او كسى است كه فرشتگان به ولايت او به سوى خدا تقرّب مى جويند.
۲۰ - او دلاور مردى بود كه درب سنگين دژ مستحكم خيبر را از جايش كنده و آن را به مسافت چهل ذراع به پشت سرش پرتاب كرد، آنگاه آن را بر روى دستان مباركش قرار داد و پل ساخت، تا لشكر اسلام از روى آن عبور كرده وارد قلعه شدند.
۲۱ - او كسى است كه ولايتش به نقاط مختلف زمين عرضه شد، آن قسمت كه پذيرفت پاكيزه و قابل كِشت گشت و آن كه سرپيچى كرد نمكزار شد.
۲۲ - او كسى است كه ولايتش به گياهان عرضه شد، آن كه پذيرفت گياه سودمند گشت و آنكه سرباز زد سمّ كشنده گشت.
۲۳ - او كسى است كه ماه در شب قدر با او سخن گفت.
۲۴ - او از همه مردم بى نياز و همه مردم نيازمند دانش آن حضرت هستند.
۲۵ - او در غيب و نهان با همه پيامبران و در آشكار با رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم بود.
۲۶ - آنگاه كه درب بهشت كوبيده مى شود، صدايى از آن طنين مى افكند و مى گويد: «يا على»!
۲۷ - به راستى كه درخت طوبى در بهشت در خانه آن حضرت و شاخه هاى آن در خانه هاى مؤمنان است.
۲۸ - به راستى كه آن حضرت كتاب ناطق و گوياى خداست.
📖المجموع الرائق،ج۲،ص۳۲۰
@hami121🕊#برمدارامیر🌹 🍃