#ضرب_المثل #باد_آورده_را_باد_میبردخسرو پرویز که عامل اصلی منقرص شدن سلسله ی ساسانی و شکست ایرانیان در زمان یزدگرد سوم در برابر تازیان بود، عاشق بی قرار زن و زر و دوست دار خواسته و تجمل و خوش گذرانی بود و در دوره ی سلطنت خود به گفته ی صاحب کتاب " حبیب السیر " تعداد صد گنج و به عقیده ی دیگر تاریخ نویسان هفت گنج تدارک دید که به " هفت خم خسروی " شهرت دارد و فردوسی نیز در شاهنامه از آن یاد
می کند.
یکی از این گنج های هفتگانه ی خسرو پرویز " گنج
باد آورده " نام داشته است و درباره آن در کتاب " ایران در زمان ساسانیان " ( نوشته ی آرتور کریستن سن، مترجم : رشید یاسمی، ص ۴۸۶ ) چنین آمده است :
« هنگامی که ایرانیان شهر اسکندریه در کشور مصر
را محاصره کردند، رومیان در صدد نجات دادن ثروت شهر برآمدند و آن
را در چند کشتی نهادند، اما بادی مخالف وزید و کشتی ها
را به جانب ایرانیان راند، این مال
را به تیسفون فرستادند و به " گنج
باد آورده " موسوم شد. ».
این گنج
باد آورده دو بار از خزانه ی خسرو پرویز به سرقت رفت و یک بار هم در سال ۶۲۸ میلادی بود که " هرقل " تیسفون
را غارت کرد که اتفاقا همه از این گنج
باد آورده بوده است. ( حماسه ی کویر ، دکتر باستانی پاریزی، ص ۴۹۹ ) و از آن تاریخ، عبارت "
باد آورده را باد برد " به ضرب المثل تبدیل گردیده است.
@hami121🌷🕊#بـرمــدارداستـانـک🦋🌸