ساعت ۷-۸ صبح هرروز عجیب ترین صحنه انسان مدرن رقم میخوره؛ انبوهی از آدم گروه گروه، اکثرا هدفون تو گوش، صورتا پف کرده، هیچکس با هیچکس حرف نمیزنه، همه منتظر مقصدن تا به محض رسیدن لبخند رو روی صورت بیارن و اونجا آدم دوست داشتنیای باشن. و از همه عجیب تر اینکه این صحنه برای همه عادیه
چطوری انقدر از قیافه دوستاتون تعریف میکنید؟ قربون صدقههای فیک و حالبهمزن. من یه شب قبل خواب تکست ندم به دوستام «خیلی زشتی خدایی، شب بخیر.» خوابم نمیبره.
یه توصیه به دانشجو های ترم اولی: وقتی استاد وارد کلاس میشه صلوات نفرستین، من ترم اول استاد اومد صلوات فرستادم ، سر کلاس نمیومد میگفت یا اینو بفرستین اول دبیرستان یا همتون حذف میکنم