✍ آسمان نخست؛ [آسمان وزارت است, جایی که سرّ روحانیّت
#آدم(ع) است].
... {سالک گفت:}
و می گویم: ای
#ماه اسرار و ای کسی که تن پوشی؛
از
#سندس_سبز به من پوشاندی(الانسان/۲۰)
با
#معشوق خاکی و خشک, همصحبت شدی
اگر زبانهٔ آتش نبود, خشک نمی شدی
زمانی گذرا در آن زندانی شدی
از همین روی «زندان بان» خوانده می شوی
در آنجا به علومی که در تو پیدا شد{
#علوم_لدنی}, سرآمد شدی
اگر آن نبود به ریاست نمی رسیدی
تو در هشت و بیست ساکنی
و بر ستارگانِ رونده و پنهان شده سِیر می کنی (تکویر/۱۵)
بر کشتی شناوری از
#مس{فلزی که به او پیشنهاد می شود برای سِیرِ بهتر}؛
که ساختهٔ تهیدست است, ره می نوردی
سالک گفت: از آن چه آدم(ع) به من سپرد, شادمان شدم و به آنچه بخشید مسرور گشتم؛ آن گاه گفت: پیش بران و سبقت گیر تا آن چه از دید چشم ها نهان است در
#آسمان_دوم بر تو روشن شود.
📘جهان درپناه یازده اسم اعظم(الاسری الی مقام الاسری)_ آسمانهای معانی,
#آسمان_اول, ص۵۹
🆔 @EbnArabi101Shariat