🖌خداوند خويش را به نَفَس توصيف كرده است و آن، از باب #نفس كشنده است، و اسماي الهي عين مسمّا است؛ و جز او نمي باشد؛ و آنها طالب آنچه را كه حقايق مي بخشند هستند، و حقايقي را كه اسماي آنها درخواست دارند جز عالم نيست.
🖌پس #الوهيت، مألوه را مي طلبد و #ربوبيت، مربوب را درخواست مي كند، وگرنه آنها را جز بدان، از حيث وجود و تقدير هيچ عيني نيست. درحالي كه حق تعالي از حيث ذاتش بي نياز از جهانيان است، اما ربوبيت او را اين حكم نيست.