مصاحبه با اقتصادنیوز در رابطه با موانع دوچرخه سواری در شهر تهران (بخش چهارم) :
2⃣ قسمت دوم : همایش و سمینار؛ چه کسی به کیفیت و بازدهی اجرای این کارها نظارت می کند؟ ما چقدر اپلیکیشن نیاز داریم؟
در مورد نمایشگاه، نیم نگاهی به سطح و سبک
#نمایشگاه های بین المللی و تفاوت هایشان با داخلی ها بیاندازید.
شاید فقط بتوان نمایشگاهی که در خیابان حجاب با حضور تولیدکنندگان و ارائه دهندگان خدمات و محصولات حوزه
#دوچرخه را نمایشگاه موثری دانست اما همین تجربه در سال 98 به طرز عجیبی در بی کیفیت ترین شکل ممکن اجرا شد.
تعداد شرکت کنندگان در زمینه تولید دوچرخه در نمایشگاه آفتاب از تعداد انگشتان یک دست بیشتر نبود.
شخصا به این نمایشگاه مراجعه کردم و جای تاسف داشت که در جایی کاملا خارج شهر بدون هیچ مراجعه کننده ای نمایشگاه برگذار و توسط مسئولین جزء بیلان کاری رد می شود.
من نمی گویم نمایشگاه، سمینار و همایش بد است یا کلا حذف شود؛ بلکه حرفم این است که چرا فقط به برنامه های
#نمایشی و مقطعی اکتفا می کنیم؟ یا به کارهایی می پردازیم که به لحاظ فرهنگی با کشور ما سازگاری ندارد.
نمونه ی بارز این گفته را در طراحی تعداد بیشماری اپلیکیشن تحت لقای شرکت های دانش بنیان و استارت آپ ها می توان مشاهده کرد. سوال من از شما این است که یک شهروند چه تعداد اپلیکیشن می تواند روی گوشی موبایلش داشته باشد؟ یا اساسا آیا جامعه ی ما به این میزان با اَپ در ارتباط است؟
کسی بررسی کرده طی سالهای گذشته چه مقدار بودجه بیت المال صرف همین اَپ ها شده است؟ و حالا گویا قرار است باز هم بخشی از بودجه دوچرخه در همین راه هدر برود و نصیب شرکتی نورچشمی شود، بدون مطالعه و درس گرفتن از تجربیات پیشین.
گاهی فکر می کنم حجمه فشار رسانه ای از طرف شرکت هایی که از کنار این مسائل نانی می خورند به قدری زیاد است که
#مدیران ما را مسحور خودش کرده است، و آنها را از اندکی تامل در تصمیم گیری وامیدارد.
همین الان می توانید یکی از
#اپلیکیشن های شکست خورده را که هنوز بر در و دیوار شرکت مترو خودنمایی می کند ببینید. چند نفر تا به حال در
#فیدیبو کتاب خوانده اند یا اساسا می دانند که چیست؟
ادامه دارد ...
https://b2n.ir/214243@EarthHour