فرصتِ آبه
✍سید محمد هادی موسوی
"شینزو آبه"، یا به قول خود ژاپنیها آبه شینزو، در یک سفر بیسابقه با هدف میانجیگری بین ایران و آمریکا وارد تهران شد.
این سفر از چند جنبه قابل اهمیت است؛
📌ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم و با امضای «قرارداد سانفرانسیسکو»، عملا مستعمرهی سیاسی و نظامی آمریکا است و علی الخصوص در سیاست خارجی با این کشور هماهنگی کامل دارد. لذا سفر آبه به تهران و دیدار با رئیس جمهور و رهبری را میتوان به منزله دیدار و گفتگوی غیرمستقیم با مقامات آمریکایی قلمداد نمود.
📌آبه بعد از سفر
ترامپ به ژاپن به ایران میآید و دیروز نیز با
ترامپ گفتگوی تلفنی داشته است. براساس گزارشهای رسانههای خارجی، آبه حامل پیشنهاداتی از طرف آمریکا جهت حل بحران فی مابین دو کشور است. اگر این گزارشها درست باشد، نشان از عزم طرفین جهت حل مشکلات است چه اینکه قبل از حضور
ترامپ در ژاپن، جواد
#ظریف، وزیرامورخارجه ایران در سفری به ژاپن با مقامات ژاپنی مذاکره داشت. بنابراین، میتوان گفت پیشنهادات آبه، کاملا هماهنگ با دولت آمریکا بوده و از اعتبار خوبی برخوردار میباشد که به نظر میرسد حداقل مقامات دولت ایران نیز آماده شنیدن و پذیرش این پیشنهادات هستند.
📌سیاست کلی ژاپن پس از جنگ جهانی دوم، پرهیز از دخالت دیپلماتیک، سیاسی و نظامی در امور دیگر کشورها و تمرکز بر مسائل داخلی است. این کشور، در مسائل بینالمللی بیشتر نقش یک کشور خنثی را ایفا نموده اما طی سالهای اخیر و با قدرت گرفتن چین، طرحهایی جهت تعدیل این سیاست مد نظر قرار گرفته است. ژاپن طی سالهای اخیر برای اولین بار و به بهانه مقابله با دزدان دریایی یک پایگاه نظامی در جیبوتی تاسیس نمود. این پایگاه عملا پایگاه نیابتی آمریکا در منطقه شاخ آفریقا است. بعد از حضور
ترامپ در کاخ سفید، ژاپن جسارت بیشتری در نقش آفرینی بینالمللی پیدا نموده و سعی دارد به منظور حفظ ثبات منابع انرژی و بازار مصرف خود، از اهرم دیپلماتیک بیشتر استفاده نماید. از همین رو این کشور تلاش دارد به عنوان میانجی، در خاورمیانه، ثبات برقرار نماید. حضور و نقش آفرینی آبه در تهران جهت حل و فصل موضوع هستهای ایران، یک سکوی جهش دیپلماتیک برای این کشور و شخص نخست وزیر است چراکه تاکنون هیچ کشوری نتوانسته محلل این مشکل باشد اما ژاپن بخاطر نزدیکی با واشنگتن و تهران و خنثی بودن مواضع به هر دو کشور میتواند، میانجی خوبی باشد. کشورهایی مانند قطر، عراق، آلمان و حتی عمان آتوریته لازم از سمت آمریکا را نداشته و بیشتر براساس دغدغه شخصی وارد این کارزار شدند مضافا اینکه مورد وثوق یکی از طرفین نیز نبودند. ژاپن اما، ظاهرا آتوریته کافی را کسب نموده و متقابلا ایران نسبت به ژاپن، مانند آلمان، ملاحضات و تقابل سیاسی ندارد و سابقه دوستی پایدار و مستحکمی بین دوکشور وجود دارد.
📌حضور آبه در تهران، قطعا با هماهنگی
ترامپ است. نقش آفرینی ژاپن در مناقشه بین ایران و آمریکا یکی از طرحهای
ترامپ جهت کنترل نفوذ روزافزون چین است. چین به عنوان "بزرگترین تهدید ایالات متحده آمریکا" قلمداد میشود و آمریکا تلاش دارد هم با تقابل اقتصادی و هم یارگیری بین المللی و تقسیم وظایف، بخشی از ماموریت کنترل چین را در اختیار ژاپن قرار دهد. ژاپن هم در حل و فصل سیاسی مناقشه میتواند نقش آفرین باشد و هم پس از آن میتواند جایگزین شرکتهای چینی در طرحهای صنعتی قلمداد شود و به صورت نیابتی شرکتهای آمریکایی را در منافع طرحها شریک نماید.
امری که منافع اقتصادی، سیاسی ژاپن و منافع سیاسی آمریکا در کنترل چین را تامین مینماید.
🖋سخن پایانی:
تجربه تاریخی کشور ما در موضوعاتی مانند خاتمه جنگ و برجام نشان داده که ما از
فرصت، تهدید میسازیم! در خاطرات مسئولان بارها ذکر شده که گروه های دیپلماتیک زیادی در زمان جنگ جهت برقراری صلح به ایران آمدند و با نگاه از بالا به پایین ما، دست خالی برگشتند لکن در پایان، مجبور شدیم به دستاوردهای دیپلماتیک بسیار کمتر از آنچه قبلا پیشنهاد شده بود اکتفا نماییم.
مشابه همان فضا اکنون در موضوع هستهای در حال وقوع است.
باید دید نظام، در ۴۰ سالگی، به بلوغ کامل رسیده است؟
منبع کانال معیار.
آمریکا و خصوصا شخص
#ترامپ به خوبی میدونه با این سرعت رشد اقتصادی
#چین قدرت اول اقتصادی در چندسال آینده خواهد شد.برای جلوگیری از این امر و حفظ کرسی کدخدایی دنیا حاضر به هرکاری هست. حتی مذاکره
#مستقیم با رهبر انقلاب و نهایتا لغو
#تحریم_هاایران میتونه به زودی از یک دشمن به یک
#دوست در یارکشی جدید
#ترامپ تبدیل بشه اگر تعصبات کنار گذاشته بشود.