☀️شکوه ایرانشهری☀️

آرامگاه #کاوه_آهنگر شخصیت اسطوره‌ای ايرانيان
در روستایی از توابع #شهرستان_فریدن در #استان_اصفهان که با نام «#مشهد_آهنگران» یا «#مشهد_کاوه» خوانده میشود، آرامگاهی وجود دارد که به «آرامگاه کاوه آهنگر» شهرت دارد.

#رزم‌آرا، در کتاب جغرافیای نظامی ایران اشاره میکند: گروهی از مردمان منطقه‌ی فریدن که در روستاهای مشهد کاوه، جمالو ، #اورگان و #بردشاه زندگی می کنند، خود را فرزندان کاوه آهنگر میدانند.
کاوه آهنگر کیست؟؟؟
کاوه آهنگر شخصیتی #اسطوره‌ای در #شاهنامه_فردوسی است. او قیامی مردمی علیه فرمانروایی به نام #ضحاک را پی می‌ریزد.
نشان جنبش او #درفش_کاویانی، پیشبند چرمی‌اش است که بر سر نیزه‌ای می‌آویزد. کاوه نماد انسان‌های زحمت کش و ستم‌دیده‌ای است که از قشرهای متوسط و پایین جامعه سر برآورده‌اند و زندگیشان پایمال ستم دستگاه حاکمان شده‌است.
او با همدستی نوه ضحاک تاج و تخت را به دلیل #ظلم_و_ستم، از او پس میگیرد


دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود.
𓄂𓆃
≠ @Nationalism_IRANY ྿

#تکرار_تاریخ

در اساطیر ایران، ضحاک (فردی که ایرانی نبود) که حاکمی ظالم و ستمگر بود، بر مردم ایران ظلم میکرد و باعث فقر و فلاکت کشور ایران و مردمش شده بود.
اهریمن به شانه های او بوسه زد و از جای این شانه ها، دو مار بیرون آمدند.
خوراک این مارها مغز سر جوانان ایران زمین است که نشان از گرفتن اندیشه از جوانان دارد. جوانانی که پیشتر تحولی بزرگ در زندگی انسان پدیدآورده بودند. کاوه آهنگر کسی بود که مغز فرزندانش خوراک مار ها شده بود. کاوه مردم ایران را گرداوری میکند و برای آنها سخنرانی آتشین میکند، مردم را گرداوری میکند و علیه حا‌کم ظالم شورش کرده و ضحاک را سرنگون میکند.

#شاهنامه
#کاوه_آهنگر
#فریدون_شاه

تاریخ تکرار میشود ...

❈@Derafsh_IRANSHAHR❈

آیا شاه‌نامه #نژاد‌پرستی را ترویج میکند؟

🔥 t.center/Nationalism_IRANY

پاسخ: نخست باید معنای نژاد را دریافت. سپس تفاوت نژادپرستی با نژادستیزی! دیگر اینکه پیوستگی زیبایی شناسی و بهبودخواهی همه‌ی گونه‌های گیاهی و جانوری و انسانی با پرستاری نژاد را دریافت. #شاهنامه رواج دهنده‌ی نیکی در برابر بدی است. و نژاد ایرانی سرآمد هرگونه انسانیت و دادگری و آبادانی و دانش بوده است. فراموش نکنیم که #نظامی_گنجوی، ایران را دل عالم و زمین دانسته و یا ایرانشاه در بهمن‌نامه، می‌سراید: چو ایران، جهان آفرین، نآفرید. اینها راستی‌ها و حقایق تاریخی هستند و نه انگونه نژادستیزی که به نام نژادپرستی در اندیشه‌ها افکنده‌اند.

از سوی دیگر

۱-حاکمیت انگلوساکسون در بریتانیا و شاید نیز در آمریکا، با نادیده گرفتن دموکراسی نمایشی‌شان مانند کارگزاری رنگین پوستان، همیشه سپیدپوستان را در مرکز فرماندهی و رده‌های بالای حکومتی دارد.

۲- برابری حقوقی نژادی همان اندازه درست و انسانیست که نابرابری حقیقی تاریخی‌شان را نیز بپزیریم. خاستگاه و ریشه‌ی تمدن بشری: ایران و نژاد #آریایی است. در استرالیا هفتادهزار سال بومیان در پایین‌ترین سطح زندگی بوده‌اند و اگر ایرانیان تمدن را پایه گزاری نمی‌کردند، سراسر جهان در بدویت می‌ماند.

۳-باستان شناسی نشان میدهد هیچ یک از دو نژاد سیاه و زرد نه تنها آغازگر شهری‌گری و دانش نبودند بلکه از نژاد آریایی وام‌ها گرفتند. پس خود فرهنگ، برخاسته از گوهر=نژاد بوده است و سپس باز هم بالنده‌تر شد.

۴- جهان یک موزه‌ی زنده است و چه بهتر که هر نژاد و گونه و نوع، ماندگار بماند و از میان نرود. ما نژادپرست بودیم اما نژادستیز و نژادکش نبودیم!! (این نکته بسیار حائر اهمیت است) ما در طول تاریخ ایران باستان بسیار کمتر دختران خود را به انیران می‌دادیم. خویدوده همانا زناشویی درون دینی و درون نژادی نیز بود. (که بسیاری به دروغ و تهمت به ازدواج با محارم نسبت می‌دهند)

۵– با نگرش به برتری نژادی که برتری فرهنگی و تاریخی را نیز در پی داشت، ایرانیان شایسته و بایسته نمی‌دیدند که چندان با دیگر نژادها و تبارها بیامیزند. سروده‌ای از فردوسی بزرگ:

"از ایران و از ترک و از تازیان--نژادی پدید آید اندر میان
نه دهقان نه ترک و نه تازی بود--سخن‌ها به کردار بازی بود"

۶- دانش امروزین ژنتیک نشان داده که نه تنها ویژگی‌های مادی و فیزیکی و پیکری، بلکه خیم و خوی و رفتار نیز با ژن و گوهر به ارث میرسد.

۷- از دید زیبایی شناسی نژادی، این نژاد زرد است که میکوشد چشمان تنگ خود را مانند نژاد آریایی، درشت کند. و کارتون‌های ژاپنی چنینند!! و بسیاری از عمل چشم کُره‌ایی‌ها و ژاپنی‌ها در عمل چشم درشت و چهر‌ه‌هایی عمل کرده شبیه ایرانی را دیده‌ایم! این نژاد سیاه است که میکوشد خود را به زیبایی‌های نژاد سپید نزدیک کند. اینها به معنای تحقیر و نادیده گرفتن حقوق انسانی نیست. تنها یک راستی و واقعیت است...

۸- در بزرگترین دولت جهانی=شاهنشاهی هخامنشی، همه‌ی نژادها و تبارها همکاری و مشارکت داشتند اما همگی زیر فرمان نژاد آریایی بودند.

۹- آیین پادشاهی ایرانی نشان میدهد که نژاد شاه باید دست نخورده بماند و یا اینکه بهتر شود. ازین رو چه عروس ایرانی و چه عروس انیرانی را بررسی میکردند که دارای گوهر و ژن شایسته باشد.

۱۰- از نگاه سیاسی و کشوری، زخمه‌های بسیار خوردیم از زناشویی شاه با زنان انیران. پسران #انوشیروان و #خسرو_اپرویز (نوشزاد و شیرویه) که از مادرانی رومی – مسیحی بودند، بر ضد پدرانشان دست به براندازی و کودتا زدند. حاصل ازدواج یکی از شاهان اشکانی نیز با زن رومی،‌ نتجیه‌اش پسری شد که پدرش را کشته و ارزش‌های شهریاری ایرانشهری و اصول ملی دین زرتشتی نیز شدیدا زیر سوال رفت.

۱۱- بسان آیین و فرهنگ و زبان، نژاد نیز شناسه ها و مشخصه‌هایی ویژه دارد. چنانچه آمیزش های بی‌رویه نژادی انجام شود، انگاه دیگر سیمای ایرانی از انیرانی بازشناخته نمیشود.

۱۲- من #داریوش، شاهِ بزرگ، شاهِ شاهان، شاهِ کشورهای همه‌گونه مردم، شاه در این زمینِ بزرگِ دورودراز، پسرِ ویشتاسپَ، هخامنشی، پارسی، پسرِ پارسی، یک آریایی، دارای <<نژاد آریایی>>…

🔥 t.center/Nationalism_IRANY

سرچشمه:دبیرستان آستان مغان

#یهودی در شاهنامه #فردوسی:

#براهام در شاهنامه نام مردی یهودی است، که با وجود توانگری و ثروتش بسیار فرومایه و نان کور، خسیس و بود.

بر اساس روایت شاهنامه، #بهرام_گور به عنوان سواری که از همراهی اردوی شاه بازمانده‌ است، به خانه او رفت و مهمان او شد. براهام خود را مردی فقیر و تهی‌دست خواند و از بهرام گور عهد و پیمان خواست که هیچ چیزی از او نخواهد و چیزی طلب نکند.

علاوه بر این براهام بی‌آنکه بداند که بهرام شاه ایران است، از وی قول گرفت که پگاهان (صبح روز بعد) به هنگام بازگشت و ترک خانه او، سرگین اسبش را بروبد و جارو کند و به علاوه اگر زیانی وارد آورد، تاوان آن را بپردازد.
شاه به ناچار آن شب را بر نمد ِزین ِاسب خود خفت، اما چون به بارگاه خویش بازگشت، براهام را فرا خواند و اموال و دارایی ‌های او را ستاند و مصادره کرد و این اموال و دارایی ‌ها را به لنبک که فقیری جوان مرد و گشاده ‌دست بود و همین ‌طور به تُهیدستان و مستمندان دیگر بذل و بخشش نمود.

فردوسی در شاهنامه این گونه به توصیف #براهام #یهودی پرداخته‌ است:
براهام مردیست پُر سیم و زر
جهودی فریبنده و بد گُهر

منابع:
#شاهنامه_فردوسی
پارسی نگاشته شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم ۱۳۸۷.

🔥 @Derafsh_IRANshahr 🔥