❤ دیل گِتَه تالش ❤

به بهانه پنجمین سالگرد درگذشت مهربان بانوی تالشان

🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸

#پرواز_جاودانی_سیما

🌑🌑🌑🌑🌑🌑🌑🌑

(گذری بر زندگی #سیما صفایی)

روزگاری که کودکی دبستانی بودیم، هر روز از کنار خانه ای می گذشتیم. برخی از فرزندان این خانه همکلاسی ما بودند و برخی هم مدرسه ای. از این رو، بزرگ و کوچک فرزندان این خانه را می شناختیم، ولی گاه گاهی دخترک زیبا و ریز نقش و سرخوشی را می دیدیم که به این خانه رفت و آمد می کند.
با کنجکاوی های کودکانه دریافتیم که او دخترخالۀ فرزندان این خانه است و نامش «سیما»ست.
رفته رفته نام و چهره اش آشنا شد.
هنگامی که به مدرسۀ راهنمایی رفتیم، از آن رو که در آن سالها در بیشتر روستاهای شفت، مدرسه‌ های دخترانه و پسرانه، یکی بودند، هم‌مدرسه‌ای او شدیم. با پایان سال درسی، دورۀ راهنمایی اش به پایان رسید، او به دبیرستان رفت و ما همچنان دورۀ راهنمایی را می گذراندیم.
چرخ روزگار هر یک از ما را به سویی چرخاند، ولی همۀ آن دانش آموزان همچنان از حال یکدیگر آگاه بودیم تا آنکه در میانه های دهۀ شصت سیما با پسرخاله اش «مجید» ازدواج کرد.
از این زمان دروان تاره ای از زندگی اجتماعی سیما آغاز شد؛ چرا که دهۀ شصت (1360 – 1370 ش) دوران پساانقلاب جامعۀ ایران بود. انقلابی که آزادی اندک و کوتاه‌مدتی در کشور به بار آورد و در پی آن مردم و جوانان به گروهها و اندیشه های گوناگون پیوستند، ولی آن انقلاب ملی - که برای رهایی از ستمگری و خودکامگی و فساد حاکمان و رهایی از وابستگی به قدرتهای سلطه گر جهانی و آزادی ایرانیان برپا شده بود - پس از اندک زمانی به مصادرۀ بیگانه گرایان کهنه پرست درآمد و به انقلاب کشتار و خشونت و تحجر و فساد و خرافه تبدیل شد و فاجعه های سرکوب، خفقان، زندانی کردن پیروان و طرفداران اندیشه های گوناگون، اعدامهای دسته جمعی و جنگ بی حاصل در این دوران، اتفاق افتاد.
این دهه برای سیما دوران سخت دلهره و مقاومت بود؛ ولی او این دوران را با سرافرازی پشت سر نهاد.
دهۀ هفتاد، دوران بازگشت سیما به آرامش زندگی بود و توانست درکنار همسر و فرزندانش به زندگی خود سر و سامانی دهد.
دهۀ هشتاد اگرچه به تهران مهاجرت کرده بودند، اما دوران دشواری از زندگی او آغاز شد. این بار بیماری کلیه آرامش از او ربود و پیوسته در میان خانه و بیمارستان در رفت و آمد شد.
اگر او در دهۀ شصت غمخوار و همراه اندیشه ها و آرمانهای همسرش بود، این بار این همسرش بود که با "فداکاری و بردباری تمام" در کنارش ایستاد و تحمل بیماری را بر او آسان می کرد.
این بیماری هیچ گاه دست از سر سیما برنداشت و تا پایان عمر همراهش شد و او را با خود برد.
دهۀ 1390 اوج شکوفایی شبکه های اجتماعی در ایران است.
در این دوران اگرچه بیماری سیما شدیدتر شد و حتی یک بار بیش از یک ماه در کما به سر برد، ولی او با برنامه و آرمان در شبکه های اجتماعی به ویژه در تلگرام حاضر شد و در سال 1394 همراه با همسر فرهنگ پرورش گروه «تالشَه خلِه» را پایه گذاری کرد و بخشی از بار مدیریت آن را خود بر دوش کشید و از این دریچه، آرمانهای خود دربارۀ فرهنگ و تاریخ و ادب تالش را دنبال کرد. سیما البته بسیار پیش‌تر و از دوران جوانی به کنش در بارۀ پیشرفت و تکامل فرهنگ تالش گرایش داشت و اطلاعاتش را گردآوری کرده بود. او بی آنکه نویسنده و گوینده باشد، گنجینۀ شفاهی فرهنگ عامه و تاریخ معاصر سیامزگی بود.
تلگرام، اینستاگرام و دیگر شبکه های اجتماعی زمینه ای برای آشکار کردن و اجتماعی کردن علاقه های فرهنگی او به شمار می رفتند.
نزدیک پانزده سال او با بیماری کلیه درگیر بود و شگفتا که هیچ گاه خم به ابرو نیاورد و تسلیم بیماری نشد، بلکه این بیماری بود که تسلیم ارادۀ او شده بود. ویژگی بیماری های درازمدت آن است که افزون بر تن، بر جان و روان آدمی نیز اثر می گذارند و آدمی را کم حوصله و تندخو و پرخاشگر می گردانند، ولی سیما طی این پانزده سال، خوش‌خوتر و خوش‌روتر از گذشته شده بود.
گویا می دانست همدم مرگ را در آغوش کشیده است؛ از این رو، همۀ دوستان و آشنایان را می جُست و با همگان می جوشید و می خندید.
رفتار و رخسارش نشان از هماهنگی و همگنی نهاد درونش با نامش (صفایی) داشت و او به راستی در رخسار و رفتار و شخصیت، زیبا و با صفا بود.
سیما ناباورانه رفت، ولی از رنج های جانکاه بیماری آسوده گشت.
بدرود ای دخترک زیبا و شاد و شنگول دیروز، ای هم مدرسه ای، ای بچه محل و ای دوست فرهنگی و خانوادگی امروز! نام و جایت همواره بر زبان و دلمان خواهد ماند. از ما راضی باش و حلالمان کن! سفر به سلامت!

✍:محمد حسین شمسایی
30 خرداد 1397


🆔//t.center/Espiarodakora

♦️ #تالشی🍁🍃🍂

⭕️👆😍دیدار #پرواز_همای خواننده مطرح سنتی کشور با بلبل تالشان #استاد_هادی_حمیدی🌼🌸💐

🔵 #پرواز در صفحه اینستاگرام خود نوشت...

" #هادی_حمیدی_صدای_کوهستان"



🌺کانال تالشستان🌺
https://t.me/joinchat/AAAAADuvpgLMF6IWV0w90A