یکی از مبارزین قبل از انقلاب که بسیار مشهور می باشد از من پرسید؛ یک نسل قبل از تو هم
#مهدی_عراقی را نمی شناسد چرا تو ایشان را اسطوره ی خود گرفته ای؟ چه چیزی باعث شد که تو مجذوب
مهدی عراقی شوی؟
به او پاسخ دادم؛
مهدی عراقی از زمانی که در نوفولوشاتو پاریس بود نوارهایی را پر کرده بود که قسمتی از انها چاپ شد و قسمتی دیگر به صلاح نبود... به یاد دارم که تمام ان نوار ها را گوش کردم. هیچگاه این جملات را از یاد نمی برم..
خطاب به امام؛
آقا جان؛ من می دانم که در قضیه 32 و 35 اشتباه کردیم مارا ببخشید.
آقا جان؛ من می دانم که در فداییان تندروی داشتیم (نگارنده از نزدیکان میرلوحی می باشد!)
آقا جان؛ می دانم که فتوای 41 و 42 مخالفت علنی با نظر صریح شما داشت.
آقا جان؛ در آن دنیا دست مرا بگیر و نگذار جلو مادرمان زهرا شرمنده شوم.
آقا جان؛ شما می دانید که از دهه 20 به بعد من همیشه گوش به فرمان شما بودم اما اگر اشتباه کردم مرا ببخشید.
آقا جان؛ شما میدانید که بعد از سال 35 اگر شما نهضت را ادامه نمی دادید هرگز به ادامه جریان فکر نمی کردم.
اقا جان مرا حلال کنید!
این جملات بخشی از جملات و پوزش خواهی های یک سرباز واقعی از ولی امر است! نه سربار شدن بر ولی امر!
7 ماه از انقلاب نگذشت که
مهدی عراقی شهید شد و امام برای تنها کسی که نماز خواند
مهدی عراقی بود. او حتی برای دیگر مبارزین هم نماز نخواند. تنها کسی بود که در تشیع جنازه اش شرکت کرد. تنها کسی بود که امام دستور صریح بر دفن پیکر مطهر او در حرم حضرت معصومه دادند. تنها کسی بود که علاوه بر لقب فرزند لقب برادر را از امام گرفت. تنها کسی بود که امام در هنگام نماز بر پیکر پاکش گریستند. اری سرباز اینگونه است.
خدایا سربازمان کن نه سربار!
🔻@Citizenshiprights57