#لاک_زدن_ناخنپس به حکم قرآن کریم وضوء شرط صحت و درستی نماز است؛ و خود آداب و احکامی دارد که بخشی از آن در کتاب الله الکریم آمده است و بخش دیگر را در سنت باید جستجو کرد. از جمله شرایط وضوء این است که، چیزی که حاجب و مانع شستن است بر اعضاء وضوء نباشد. «مسأله ۱۰- یجب رفع ما یمنع وصول الماء او تحریکه بحیث یصل الماء الی ما تحته…» (تحریر الوسیله ج ۱، فصل فی الوضوء)
به همین دلیل
لاک داشتن
ناخن های دست سبب بطلان وضو می باشد. لکن کیفیّت مسح متفاوت است زیرا که بر خلاف شستن صورت و دستها، در مسح پا، مسح تمام پهنای روی پا واجب نیست به همین جهت است که مسح کشیدن از روی یک انگشت پا، هر کدام که باشد کفایت می کند و
لاک داشتن بقیه انگشتان پا به صحت وضو ضرری نمی زند. از این رو در مسأله ۲۵۲ توضیحالمسائل امام س عبارت «… از سر یکی از انگشتها…» به کار رفته است.
لاک زدن ناخن«مسأله ۲۵۲- پس از مسح سر، باید با ترى آب وضو که در دست مانده است، روى پاها از سر یکى از انگشتها تا برآمدگى روى پا، مسح شود.»
و یا در کتاب “العروة الوثقی مع تعالیق الامام الخمینی” ص ۱۰۵ چنین آمده است که:
«و یکفی المسمّىٰ عرضاً و لو بعرض إصبع أو أقلّ، و الأفضل أن یکون بمقدار عرض ثلاث أصابع، و أفضل من ذلک مسح تمام ظهر القدم»
تحریر الوسیلة نیز تصریح دارد در مسح پاها، بنا بر اقوا از نظر طول، مسح از سر انگشتان تا برآمدگى روى پا کفایت مىکند؛ اگر چه مسح تا مَفصَل احتیاط مستحب است و اما از نظر پهنا اندازه معین ندارد؛ بنا بر این به اندازهاى که مسمای مسح محقَّق شود کافى است و افضل بلکه احتیاط مستحب این است که مسح پا با تمام کف دست باشد. (مراجعه شود به تحریر الوسیلة، ج ۱، فصل فی الوضوء، مسأله ۱۵)
منبع: امام خمینی
@Chadorihay_bartar