#بانکاین صنعت در یک مرحله گذار است. از حالت بی برنامه گی، آشفتگی و سرشار از هزینه در حال تبدیل شدن به صنعتی با ریتم منظم بانکداری است.
#سیمانقفل شده پشت در بودجه های عمرانی که همیشه ارقام بودجه خوبی دارند و هیچ وقت به واقعیت تبدیل نمی شوند. حذف دلار ۴۲۰۰ تومان که عملا کارایی خودش را از دست داده است در کنار راه های صادراتی محصولات کشور باعث می شود درآمدهای ریالی دولت بیش از بیش رشد کند. باید دید آیا واقعا حاضر است سرمایه گذاری مناسبی در طرح های عمرانی داشته باشد یا خیر. البته افزایش نرخ سیمان و رشد صادرات آنها کمک حال سال ۹۷ آنها است اما رشد و توسعه این صنعت در گرو محقق شدن و رشد طرح های عمرانی است.
#خودروهمه قیمت ها آزاد شده است اما برای این گروه تا الان قیمت ها در حد حرف آزاد شده است. در این صنعت ما چند چالش داریم. چالش نرخ های دستوری که تناسب با بهای ساخت نداشته،چالش هزینه های مالی و چالش تامین مواد اولیه. این صنعت با افزایش نرخ های فروش می تواند چالش بهای تمام شده را پوشش دهد و به سود ناخالص خوبی هم برسد. اما دو هزینه آزار دهنده داریم، هزینه عمومی و اداری و هزینه های مالی. هر دو این هزینه ها قابل مدیریت است و بخشی از این هزینه ها می تواند از طریق رشد نرخ های فروش خنثی شود و این گروه در یک دوره چند ساله می توانند با مدیریت صحیح هزینه های مالی خود را متعادل سازند. این هزینه ها زمانی ایجاد می شود که شرکت در دارایی های جاری خود که شریان تولید هستند به مشکل بخورد و در اصل دچار بحران نقدینگی باشد. رشد نرخ های فروش به شرط هدر ندادن منابع قفل سرمایه در گردش را خواهد شکست و این شرکت ها می توانند بخش مهمی از نیازهای خود در بخش دارایی هایی جاری (مواد) را از طریق منابع نقد خود تامین کنند. اما این موضوع در یکی دوماه امکان پذیر نیست و شرط آن مدیریت سالم است.
#فلزات_کانی_پتروشیمیدر این صنایع نگران اصلی ما مقدار فروش بود. اما آنچه تا به این لحظه دیدیم این بوده است که نگرانی ما بیش از حد بوده است و این صنایع نرمال هستند. البته در صنعت پتروشمی ما انتظار رشد سودآوری عجیب و غریب را در سال 99 به بعد نخواهیم داشت. چون این صنعت زیاد به دنبال طرح توسعه ای نیست و هر از گاهی یک شرکت پیدا می شود که طرح توسعه ای بدهد و طرح توسعه آنها عموما افزایش ظرفیت تولیدی است نه تبدیل محصول فعلی به محصولی با ارزش تر. سال 98 برای
پتروشیمی یک جهش سودآوری خواهیم داشت و علت آن اثر دلار نیمایی در کل 12 ماهه سال 98 است و بعد از آن سودآوری آنها وزن بیشتری از نرخ های جهانی خواهد گرفت مگر ایجاد یک طرح توسعه.
اما قضیه در صنعت
فلزات و
کانی کاملا متفاوت است. برخی شرکت های این صنعت همچون
#کاوه #فولاد #ذوب #فاسمین #کاما #کچاد طرح های بسیار خوبی دارند. برخی این طرح ها تکمیل زنجیره تولید محصولات است، برخی تولید محصول جدید و برخی کاهش هزینه تولید است. این طرح های توسعه عامل درون گرا خلق ارزش صنعت است که ارزش را نصیب سهامداران صبور خواهند کرد.
#پالایشگاهاز ارزنده ترین صنایع هستند، محصول تولیدی پر تقاضا، با طرح های توسعه ای عالی. اما خوب نگرش بازار به پالایشگاه ها نگرش قیمت نفت جهانی است. آنچه مهم است طرح های سود ساز این صنایع است که باعث خواهد شد سودآوری آنها افزایش یاید. شاید اغراق نباشد اگر بگوییم چندسال آینده پالایشگاه ها حداقل 50% قیمت های امروزشان می توانند سود هر سهم داشته باشند. (مشروط بر اینکه در عملیات به مشکل نخورند).
#غذاییدر این صنعت دنبال معجزه سود نباشیم. جنس محصولات این صنعت و نگاه دولت به آن اجازه نمی دهد این صنعت سودسازی خوبی داشته باشد مگر اینکه خود شرکت ها در یک شرایط یکسان نرخ فروش اقدام به کاهش هزینه ها کنند.
#داروییبرخلاف تمام شوها که خودکفا هستیم، باید عرض بشه بخش مهمی از مواد اولیه وارداتی است. از طرفی دارو تولیدی پولش برگشت داده نمی شود و این صنعت دچار مشکل نقدینگی می شود. جالب است بدانید بخش حساب های دریافتنی شرکت های دارویی بولد ترین ارقامرا دارد و بخش موجودی نقد بسیار بسیار ناچیز. بنابراین پیش بینی حذف دلار ۴۲۰۰ می تواند به زیان این گروه تمامشود و همچنین بد حسابی دولت منابع این صنعت را بلوکه کرده است.
#سبا@boursekade