هر کجا درد و غمی هست بمیرد به دوا این چه دردیست خدایا که دوا می میرد . ضرب تهرانی و آواز بنان را برسید گو کجایید که استاد شما می میرد . آخر این شور و نوا بدرقه ی راه صبا که هنر می رود و شور و نوا می میرد . شهریارا نه صبا مرده خدارا بس کن آن که شد زنده ی جاوید کجا می میرد