📖 #شعر_بلند━━━━━━━━━━━
در كتاب آمد كه در عهد قديم
خانه‌ای می‌ساخت سقراط حكيم
چون به پايان برد كار آن سرا
آمدند از ره، رفيق و آشنا
جمله گفتند: اين بنای مختصر
نيست درخورْدِ تو ای صاحب‌نظر
چون توانی زيستن در اين قفس؟!
اين قفس نبْود مقام چون تو كس
بهرِ مردی چون تو والا و حكيم
بارگاهی بايد و كاخی عظيم
در شبستانِ تو چون آييم جمع
همچو پروانه به گرد روی شمع؟
گفت در پاسخ كه: ما را باک نيست
عارفان را خانه الّا خاک نيست
حجره‌ی خود گر بدين‌سان ساختم
خانه‌ای درخورْدِ ياران ساختم
بيش از اين گر يار يكدل داشتم
بام خود تا عرش می‌افراشتم
در حقيقت يار يكدل كيمياست
چون صدف، كمياب و چون دُر، پُربهاست
شمع تا سوزد، همه پروانه‌اند
بر فروغش واله و ديوانه‌اند
ور بميرد شعله‌ی شمع وجود
دور گردند و پراكنده چو دود
جمله خويشان‌اند و ياران مهربان
جملگی بيگانه روز امتحان...
●
#نیر_سعیدی━━━━━━━━━━━
💎
@Best_Poems
