بسیج دانشگاه امیرکبیر

⚫️ مرزبندی حق از باطل، در جنگ بین اعتقادات و ظواهر

صلَّی اللهُ عَلَیکَ یَا اَبَاعَبدِاللهِ وَ عَلیَ الْمُسْتَشْهِدِینَ بَینَ یَدَیکَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهْ

▪️ در بین ما و در بین مسلمان‌ها و در بین کسانی که نام عاشورا و کربلا را شنیده‌اند، حتی یک نفر هم پیدا نمی‌شود که گمان کند عاشورا جنگ میان اسلام و روم بود! واضح است که چنین نبود. کسی پیدا نمی‌شود که گمان کند کربلا جنگ بین اسلام و یهود بود. حتی کسی پیدا نشده است که بگوید جنگ بین اهل سنت و شیعه بود. این دسته‌بندی‌ها - شیعه و سنی و دیگران - در دوران ما رایج شده است و اگر در آن زمان‌ها هم بوده، کربلا مثال آن نیست. کربلا جنگ شیعه و سنی نبود، بلکه جنگ مسلمان با مسلمان، و دقیق‌تر جنگ میان دو اسلام بود. حتی باز دقیق‌تر می‌توان گفت که جنگ بین دو تشیع بود، زیرا مانند جنگ صفین، مسلمانان با شامیان نجنگیدند، بلکه کوفیان با حسین جنگیدند؛ کوفه‌ای که همه‌ی اهل آن شیعه نبودند، اما سهم زیادی از آن شیعه‌ی سیاسی زمان اباعبدالله داشتند. بنابراین نزاع بین دو اسلام و نزاع بین دو تشیع بود و این امر مهمی است که نباید از آن غافل شویم.

▫️ ممکن است برخی، از جنگ دو اسلام تصور شعری کنند، نه! به هیچ‌وجه شعری و شعاری نیست، بلکه بیان محکم عقلی، اسلام‌شناسانه و موید به تائیدات زیاد تاریخی است و عبرت‌های زیادی نیز برای دوره‌ی ما در انقلاب اسلامی دارد. ماجرای کربلا تاریخی بی‌خاصیت نیست، بلکه تاریخی است که خواب را از چشم‌ها می‌گیرد، تاریخی است که وقتی درنگ می‌کنیم، همه‌ی زندگی امروز ما را در بر می‌گیرد. کربلا جنگ بین عرق‌خور و نمازخوان نبود؛ فهم ما را این‌گونه شکل داده‌اند که در سپاه عمر سعد (علیه لعنت و عذاب)، گروهی عرق‌خور و زن‌باره و اهل فسق و فجور بودند و لشکر امام حسین (علیه‌السلام) همه اهل عبادت. نه، جنگ، جنگ بین دو اسلام بود. جنگ بین دو نماز، جنگ بین دو روزه، جنگ بین دو نذر و جنگ بین دو درک از اسلام بود.

📚 برشی از کتاب نهضت مقدس، نوشته‌ی محسن قنبریان

▫️ قیام حضرت اباعبدالله در مقابله با بدعت‌ها و ظاهرسازی‌هایی غیرواقع از اسلام برای مرزبندی حق از باطل رخ داد.
قیامی که رستگارانش افرادی بودند که از زر و تزویر و ظاهرسازی افرادی که پشت ولایت را خالی کرده بودند، گذر کردند.
امروزه نیز هستند تعاریف ظاهری و شخصی از اسلام و تشیع که از قیام حضرت فقط مصائب و مظلومیت‌های حضرتش را برای گریه‌هایشان می‌بینند و گویی هیچ قرابتی با اصالت قیام عاشورا ندارند و مناسکش را صرفاً نمایشی از شعائر دینی درک کرده‌اند.
حضرت علی(ع) در این‌‌باره می‌فرمایند: «جامعه‌اى که از بصیرت لازم برخوردار باشد، نه تنها #حق را می‌بیند و #باطل را در چهره‌هاى گوناگون تشخیص می‌دهد، بلکه عملاً از حق، جانب‌دارى می‌کند و از پیشوایان حق، اطاعت می‌نماید. چنین جامعه و مردمى، با رهبران الهى، صادقانه رفتار می‌کنند و در عوض، در سختی‌ها و مشکلات، مورد اعتماد آنهایند و در دام دشمنان قرار نمی‌گیرند.»

▪️ همه‌ی شیعیان حضرتش تمام خواستگاه‌شان این است که ای‌کاش در زمان حضرتش بودند و او را یاری می‌کردند اما سوال اصلی این است که یاری از کدام حسین؟!
حسینی که دشمنانش معرفی کردند یا حسینی که علم‌دار ولایت و ادامه‌دهنده اسلام و تشیع امیرالمومنین بود؟
#عاشورای_حسینی

🆔 @basijaut