دانشگاه صنعتی ارومیه|BSO

💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠

باسم حق...
هیاتِ دیگر...
مجلس #روضه و #هیات از معدود کارهای فرهنگی دوره ماست که باید گفت #دست_ساز_معصوم است. قطعا خود حضرات مجلس روضه را تبدیل به یک سنت فراگیر در میان مومنین کردند.
همه ی ما اثرگذاری گسترده ی فرهنگی هیئات را درک می کنیم. اما اگر با نگاهی آسیب شناسانه به مثلا هیئات دانشجویی توجه کرده اذعان خواهیم کرد که آن چه امروز محقق شده بسیار کمتر از ظرفیت واقعی این پدیده اجتماعی مبارک است. چرا چنین است؟
به زعم نگارنده در ریشه یابی این آسیب باید در درجه اول به نبود #تفکرراهبردی در دستگاه فاهمه دینی خودمان خرده بگیریم!
از یک ایده ی قلمبه سلمبه حرف نمی زنم‌! تفکر راهبردی یعنی فکر کنیم که چرا این حکم یا اصل یا سنت وارد طرح کلی دین شده؟ یعنی به این فکر کنیم که مقاصد اهل بیت از طراحی پدیده ای شبیه مجلس روضه و هیات در دلِ سنت های اجتماعی شیعی چه بوده است؟
یعنی بیاندیشیم که نقش #روضه و #گریه در پیش برد حرکت های اجتماعی و سلوکِ فردی اهل بیت چه بوده است؟
گمانِ بنده این است که ما به این سوال ها خوب فکر نمی کنیم. که اگر خوب می اندیشیدیم و دقیق حتما برای رقم زدنِ یک #هیات_دیگر تلاش می کردیم.

پ.ن۱: الگوی کامل در تفکر راهبردی دینی را باید امام و آقا دانست. من جای مسولین هیئات به خصوص هیئات دانشجویی بودم، روی فهم منظومه ی بیانات #امامین_انقلاب پیرامون مقصود و کارکرد مجلس روضه و هیات در طرح اهل بیت متمرکز می شدم. از میان کلماتشان می توان سرنخ های یک تحول عمیق را پیدا کرد.
پ.ن۲: عجالتا هرکس علاقمند باشد می تواند سراغ همین سخنرانی اخیر آقا یا مقدمه ی وصیت نامه ی امام برود.

@jebheh_uut