کتاب و زندگی

@BOOK_LIFE

می‌گویند نیچه پس از قطع رابطه با لو، غرق در تنهایی‌مطلق شب
در کوهستان‌های مشرف به خلیج ژن گردش می‌کرد،
آتشی عظیم می‌افروخت
و به تماشای خاموش شدنش می‌نشست.

من اغلب به این آتش اندیشیده‌ام
و روشنایی آن در پس تمام زندگیِ فکریِ من رقصیده است.

اگر حتی برای من پیش آمده که نسبت به برخی اندیشه‌ها و برخی آدم‌ها که در این قرن ملاقات کرده‌ام ناعادلانه رفتار کرده باشم،
به علت این بوده که بی آن که خواسته باشم،
آن‌ها را در برابر این آتش قرار داده‌ام
که به سرعت به خاکستر تبدیل‌شان کرده است...

یادداشت‌ها | #آلبر_کامو

@BOOK_LIFE

من از آن تافته‌های جدابافته نبودم که هر توهینی را ببخشایم،
اما همیشه در آخر کار آن را از یاد می‌بردم.

آن کس که تصور می‌کرد که من از او نفرت دارم
چون می‌دید که با لبخندی صمیمی به او سلام می‌گویم غرق در شگفتی می‌شد
و نمی‌توانست باور کند.

در این حال،
برحسب خلق و خوی خودش،
یا بزرگواریم را تحسین
و یا بی‌غیرتی‌ام را تحقیر می‌کرد،

بی‌آنکه فکر کند که انگیزه من ساده‌تر از اینها بوده است،
من همه چیز حتی نام او را از یاد برده بودم...!

سقوط | #آلبر_کامو