💋😘دوبیتی عاشقانه 😘💋

به نجوایی صدایم کن
بدان آغوش من باز است
برای درک آغوشم، شروع کن، یک قدم با تو
تمام گامهای مانده اش با من








#سهراب_سپهری

فانوس
در گهواره‌ی خروشان دریا
شست و شو می کند!
کجا می رود این فانوس ،
این فانوسِ
دریا پرستِ پر عطشِ مست...؟

📓#سهراب_سپهری
💐🦋💐

هر کجا هستم ، باشم
آسمان ، مال من است...

پنجره
فکر
هوا
عشق
زمین ، مال من است

چه اهمیت دارد
گاه اگر می رویند
قارچ های غربت...؟
#سهراب_سپهری
💐🦋💐

صـبح‌هـا بایـد بلنـد شـد...
در امتـداد وقـت قـدم زد...
گل را نگـاه ڪرد...
ابهـام را شنیـد...
و دویـد تا تـه  بـودن...
باید از نـور تا #خـدا رسیـد.

  #سهراب_سپهری
#سلام_صبح_بخیر👌💐

قاصدک، شعر مرا از بر کن
برو آن گوشه باغ، سمت آن نرگس مست
و بخوان در گوشش، و بگو باور کن…
یک نفر یاد تو را، دمی از دل نبرد…

🍃🌸
#سهراب_سپهری

.
دستم را.. !
بہ سراسر شب ڪشیدم ؛
زمزمهٔ نیایش
در بیدارے انگشتانم ترواید ؛
خوشهٔ فضا را فشردم !
قطرہ هاے ستاره
در تاریڪے درونم درخشید ؛
و سرانجام؛
در آهنگ مہ آلود نیایش
تو را گم ڪردم ...!


#سهراب_سپهری
‎‌‎

چشمانت را گشودی،
شب در من فرود آمد ...

🍃🌸
#سهراب_سپهری

آری ..
تا شقايق هست، زندگی بايد کرد
در دل من چيزی است،
مثل يک بيشه نور،
مثل خواب دم صبح
و چنان بی تابم،
که دلم می خواهد
بدوم تا ته دشت،
بروم تا سر کوه
دورها آوايی است، که
مرا می خواند بنام امید ...


#سهراب_سپهری

آری ..
تا شقايق هست، زندگی بايد کرد
در دل من چيزی است،
مثل يک بيشه نور،
مثل خواب دم صبح
و چنان بی تابم،
که دلم می خواهد
بدوم تا ته دشت،
بروم تا سر کوه
دورها آوايی است، که
مرا می خواند بنام امید ...


#سهراب_سپهری

‌
‌
صبح از راه رسید
سبدش پر ز گل خور‌شید است،
نگهش آینه‌ی امید است هم نفس
با همه مرغانِ خوش الحانِ سحر،
نغمه خوانِ غزلِ توحید است
صبح  آغوش گشودست
بپا خیز و ببین با نگاهی که
پر از مهر و صفاست به‌خدا
صبح قشنگ است قشنگ
باغِ پر نقش خدا رنگ به رنگ

#سهراب_سپهری

‌
رفته بودم سر حوض
تا ببینم شاید ،
عکس تنهایی خود را در آب ،
آب در حوض نبود .
تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی ،
همتی کن و بگو
ماهی ها ،
حوضشان بی آب است...

🍃🌸
#سهراب_سپهری

‌
رفته بودم سر حوض
تا ببینم شاید ،
عکس تنهایی خود را در آب ،
آب در حوض نبود .
تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی ،
همتی کن و بگو
ماهی ها ،
حوضشان بی آب است...

🍃🌸
#سهراب_سپهری

شب می‌تپد.
پروای چه داری،
مرا در شب بازوانت سفر ده.
انگشتان شبانه‌ات را می‌فشارم
تو مثل ماه برکه‌ای
و من غریق مست شب...


#سهراب- سپهری

شب را نوشیده‌ام
و بر این شاخه‌های شکسته می‌گریم
مرا تنها گذار
ای چشم تبدار سرگردان
مرا با رنج بودن تنها گذار
مگذار خواب وجودم را پرپر کند
مگذار از بالش تاریک تنهایی سر بردارم
و به دامن بی‌تار و پود رویاها بیاویزم

#سهراب_سپهری

صبح است
گنجشک محض می خواند.
حسی شبیه غربت اشیا
از روی پلک می گذرد
بین درخت و ثانیه سبز
تکرار لاجورد با حسرت کلام می آمیزد
باید بلند شد
در امتداد وقت قدم زد
گل را نگاه کرد ابهام را شنید.
باید دوید تا ته بودن
باید به بوی خاک فنا رفت
باید به ملتقای درخت و خدا رسید


#سهراب_سپهری

صبح خواهد شد
و به این کاسه آب
آسمان هجرت خواهد کرد.

#سهراب_سپهری

.
زندگی خالی نیست
مهربانی هست
سیب هست
ایمان هست
آری تا شقایق هست
زندگی باید کرد
در دل من چیزی است
مثل یک بیشه نور
مثل خواب دم صبح
و چنان بی تابم که دلم می خواهد
بدوم تا ته دشت بروم تا سر کوه . . .

#سهراب_سپهری
.