از توئیتر یکی از همبندیان
پرهام پروری:
آشنایی من با
#پرهام_پروری در بازداشتگاه ۲۰۹ وزارت اطلاعات شکل گرفت. با اینکه پس از نزدیک به ۴۰ روز را بدون عینک گذرانده بودم و صورت هیچکس را تشخیص نمیدادم اما کبودیها و بعضاً سیاهی های روی بدن و صورت
پرهام برایم مشخص بود. پسری بسیار آرام که زبان انگلیسی را بسیار روان و زیبا صحبت میکرد. او را نزدیک به سه ماه در بازداشتگاه ۲۰۹ نگه داشتند و سپس به زندان تهران بزرگ آوردند، آن شب را فراموش نمیکنم که آخرشب او و یکی دیگر از دوستانمان را به سالن ما آوردند.
پرهام بشدت لاغر و افسرده شده بود و بدلیل فشارهای روحی زیاد دچار استرس شدیدی بود. پروندهی
پرهام پس از گذشت چند ماه هنوز در بلاتکلیفی ست و چندین بار است که تاریخ دادگاهش که در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران است را عوض کردهاند! در حال حاضر تاریخ ۷ خرداد ماه را برای رسیدگی، به او و وکیلش اعلام کردهاند و هنوز اتهام
#محاربه به قوت خود باقیست! ضابطین و مأمورینی که با او درگیر و او را مورد ضرب و شتم شدید قرار دادهاند از او شکایت کرده و ادعا کردهاند که
پرهام به آنها حمله کرده و آنها را زخمی کرده است، در حالی که در حال حاضر هیچکدامشان جوابگوی خانواده و وکیل او جهت گرفتن رضایت نیستند! قضیه بسیار جدی ست و جان این جوان بی گناه و با استعداد که سرشار از شوق زندگیست بشدت در خطر است! اگر سکوت کنیم، جان او را هم براحتی میگیرند! من با
پرهام زندگی کردهام، او کاری نکرده و سزاوار چنین حکمی نیست! لطفاً صدایش باشیم، وگرنه بازهم افسوس خواهیم خورد!