عصر دلفان

‍ فی البداهه ای از استاد اسد_آزادبخت بعد از شنیدن صدای جاودانه #شاه_عباس_مریدیان(شاباس)

سالهاست در زمینه ی آواها و نغمه های اسطوره ای تحقیق میکنم .

آواهای بیشماری را شخصا از حنجره هنرمندان بی بدیل شنیده ام و بسیاری از طریق نوار کاست بارها پشت و رو کرده ام تا ظرافت و زیبایی حنجره را از یک سو و تسلط بر اجرای مقام های آوایی را از سویی دیگر بسنجم .

هوره که مادر موسیقی ایرانی ست توسط مردمان #لک_زبان بخوبی حراست شده که عمری به درازای تاریخ دارد.
درمیان هوره چران ایلاخ و گرمسیر یعنی نورآباد و کوهدشت، حنجره ی هوره چری بی حریف به نام #استاد_شاه_عباس را بر همگان ترجیح میدهم .

پیچ وتاب تحریرهای حنجره ی این استادچنان لطافت و زیبایی خاصی به مخاطب منتقل میکندکه پروبال احساس را به راستی به آتش میکشاند و دل را به اقیانوس تاریخ تک بیت های بجا مانده میزند.

مخاطب درعمق طنین حنجره ی شاه عباس به دنبال داشته های گمشده اش غرق می شود. ایوتوند ایلی بزرگ وخوشنام هستندکه از #هرسین و #کرمانشاه تا #نورآبادو #کوهدشت ساکن بوده اما این گستردگی جمعیتی حداقل ۵کاست از این مورچر اسطوره ای ( مرحوم شاه عباس) یافت نمی شود یا چنانچه وجود دارد دربین خانواده های اصیل پوشیده مانده.

درمجالی دیگر بیشتر از این استاد هوره چر خواهم گفت.

با سپاس اسداله آزادبخت

#آوای_باستانی_مور


@asredelfan