عصر دلفان

🔻© #گفتار_دزدی

گویند انوری روزی در یکی از کوچه­‌های بلخ شخصی را دید که عده­‌ای را به گرد خود جمع کرده، اشعار وی را می‌خواند و آنها را به خود نسبت می‌دهد.
🔹 انوری پیش رفته، پرسید: آیا شما این اشعار را ساخته­‌اید؟
🔸 جواب داد: بلی
🔹 پرسید: تخلص شما چیست؟
🔸 گفت: انوری!
🤔😳 انوری از این پُر رویی متحیر شد و گفت: سبحان الله! شعر دزدی شنیده بودم، اما شاعر دزدی نشنیده بودم!

💬 شبیه حکایت آنان است که چون رستمیان در سطح افسانه‌هایی نبود که برایش ساخته بودند، برای بزرگ‌جلوه‌دهی‌اش، گفته‌ی نماینده‌‌ی به اصطلاح بغل‌دستی‌اش را کِش می‌رفتند!
💡 #توضیح: «بغل‌دستی»، از این نظر که مفتح «سخنگوی» کمیسیون تلفیق بود، و رستمیان «منشی» کمیسیون.

⁉️ اگر رستمیان به جای تکیه بر امثال داماد شمالی، به پتانسیل قوی صدها جوان تحصیلکرده دلفانی میدان می‌داد، آیا کارش به اینجا می‌رسید که برایش «گفتار دزدی» کنند؟!

❌ وضع امروز، نتیجه‌ی چهار سال تئاتر و بازیگری بعضی‌ نزدیکان است، که در #روتوش او، حتی به چنین کارهایی رو می‌آوردند.
آنان اگر دلسوز بودند، می‌بایست آن‌زمان به‌جای «روتوش»، مکلفش می‌کردند تا عملکرد ضعیفش را قوی کند.

@asredelfan