یادمان.....
امروز ۳ اسفند ماه، سالگرد درگذشت هنرمندی بزرگ است. "آندرانیک آساطوریان" معروف به "آندو" در ۵ شهریور ۱۳۲۰ در همدان به دنیا آمد اما بزرگ شده ی اهواز است. آندرانیک را میتوان بعد از واروژان، بزرگترین و یکی از غول های آهنگسازی و تنظیم و همچنین رهبر ارکستر، در ایران بدانیم. در اواخر دهه ۴۰ که اوج موسیقی سنتی در ایران بود، عده ای جوان به سرکردگیِ واروژان، انقلابی نو، در موسیقی ایجاد کردند و رنگ و بویی تازه به موسیقی پاپ دادند. تیمی تشکیل شده از: واروژان، آندرانیک، بابک افشار، منوچهر چشم آذر و اسفندیار منفرد زاده....
این تیم همکاری خود را با خوانندگان و شاعران جوان آغاز کردند و به جرات میتوان گفت که سلیقه ی مخاطب های آن دوران را دگرگون کردند. آندرانیک که دانش آموخته هنرستان موسیقی در تهران بود، بعد از فارغالتحصیلی و با همکاری با کسانی چون، داریوش، شهیار قنبری، فرید زلاند، ایرج جنتی عطایی، واروژان و اردلان سرفراز، توانست اندیشه های تازه ی خود را در موسیقی پاپ، اجرا کند و موج تازه ای را در کشور به راه بی اندازد. خواننده های معروف دیگری هم با آندرانیک کار کردند که از جمله میتوان به زنده یاد هایده، ویگن، اِبی، گوگوش و خیلی های دیگر اشاره کرد.
آندرانیک و دوستانش توانستند که فکر و سلیقه ی جوانان را با موسیقیِ روزِ دنیا همسو کنند و از آن حالتِ شش و هشتی و کوچه بازاری که بسیار هم رواج داشت، دور کنند.
اما این نکته را هم باید گفت که همکاریِ وی با کسانی چون داریوش و شهیار قنبری و ایرج جنتی عطایی، برایش بدونِ دردسر نبوده و به خاطرِ ترانه ای به نامِ "گُل بارون زده" به همراه خواننده و شاعر، به زندان ساواک میرود. چرا که ساواک معتقد بود که این ترانه را برای "خسرو گلسرخی" اجرا کرده اند که البته درست هم بود. آندرانیک و ایرج جنتی عطایی با تعهد از زندان آزاد میشوند. البته قسمتی از شعر را هم طبق دستور ساواک تغییر می دهند. در واقع، "گُلِ سرخِ نازنینم" به "گُل یاسِ نازنیم" تبدیل میشود. همانندِ ترانه "شقایق" که تمامِ اشاره ها به خسرو گلسرخی پاک شد و واژه های تازه ای به جای آن نشست. به هر حال بعد از آن ماجرا و زندانی شدنِ داریوش، آن ترانه برای اولین و آخرین بار ضبط شد که یکبار در شوی تلویزیونی "رنگارنگ" پخش شد و یکبار هم به صورتِ تمرینی اجرا شد و تا الان که حدودِ ۴۳سال از آن ترانه میگذرد، نه در کنسرتی خوانده شده و نه بازخوانی شده است ولی همیشه جزو بهترین کارهای آندرانیک، از آن نام برده شده است.
به هر روی، این همکاری ها ادامه پیدا میکند تا انقلابِ ۵۷ که آندرانیک هم با کوچِ اجباری هم مسیر میشود و در خارج از وطن شروع به همکاری با دوستانِ قدیمی اش میکند.
این هنرمندِ بزرگ در ۳ اسفند ۹۳ در لوس آنجلس در اثر بیماری، جان به جان آفرین تسلیم میکند و برای همیشه این جهان و دوستدارانش را ترک میکند.
یادش همیشه سبز و جاودان.
🥀در زیر، ترانه "گُل بارون زده" را که اجرای تمرینی و نایابی است را میتوانید گوش کنید.
📧 #امیر_همتی@ArakiBass