💢 عراق و ادعای حمله پیش دستانه
💢🇮🇷 #هفته_دفاع_مقدس (۷/۵)
💠 از جمله استدلالهایی که عراق برای شروع جنگ علیه ایران مطرح می کرد موضوع جنگ پیش دستانه بود.
🔷 به عنوان نمونه صدام حسين رئيس جمهور عراق در (سند شماره ۱۵) نامه مورخ ۲۶ سپتامبر ۱۹۸۰ (۴ مهر ۱۳۵۹)، يعني روز پنجم حمله نظامي به ايران و در حالي كه ارتش او در پنج استان ايران تا عمق و پهنه زياد پيشروي كرده بود، خطاب به دبيركل نوشت:
🔻...عراق شديدا به دنبال صلح و امنيت بين المللي است كه نبايستي مورد تهديد واقع شود...آنچه تا كنون انجام داده ايم متأثر از حقوق قانوني خود و اعاده آن ميباشد، و علي رغم اينكه به طور منطقي جهت دست يابي به حقوق خود عمل كرده ايم. دولت ايران با حملات ناجوانمردانه عليه منافع حياتي ما و منطقه و نيز كل جهان، در جهت تشديد وضعيت اقدام كرده است، به طوري كه و براي ما باقي نگذاشته و مجبوريم براي
دفاع از منافع خود اقدام نماییم.
🔺📚 کتاب: جنگ ایران و عراق در اسناد سازمان ملل صفحه ۲۰۸
⁉️ اما این ادعا چقدر صحت دارد؟
🔸 حمله یا اقدام یک کنشگر به قصد از میان بردن امکان حملهٔ قریبالوقوع طرف دیگر را جنگ پیشدستانه میگویند.
🔹جنگ پیشدستانه معمولاً زمانی میتواند آغاز شود که یکی از طرفهای درگیر، خطر حمله حریف را اجتنابناپذیر و فوری فرض کند یا برای دستیابی به برتری راهبردی، مدعی اجتنابناپذیری و فوریت حمله شود.
✔️ در حمله پیشدستانه، فوری و قطعیبودن اصل تهدید، نکته محوری است. حمله پیشدستانه، راهحلی بر این باور است که حمله دشمن اجتنابناپذیر و فوری است و از اینرو، فرصت اندکی برای جلوگیری از آغاز آن وجود دارد. بررسی شرایط داخلی ایران، در آستانه جنگ تحمیلی به وضوح نشان می دهد که هیچ تهدید جدی و فوری از ناحیه ایران،متوجه عراق نبوده است و لذا این ادعا کاملا غلط است.
🖋 فرزاد جهان بین
✳️ @farzadjahanbein🆔 @AnjomanEslami_SBU