#آینده ی
#دین در
#ایرانآینده نقش دین در ایران را نه کُنشها و کوششهای آرمانخواهانهٔ روشنفکرانِ دینی و سکولار شکل خواهد داد و نه بودجههای کلانِ شیخهای شکمبارهٔ عرب برای بهم ریختنِ ایران. این
آینده را چگونگی برچیده شدنِ رژیم کنونی و شرایط اقتصادی و سیاسی جهان و حاکم بر ایران در آن زمان رقم خواهد زد.
بیهوده نبایست امیدوار بود که خوانش تازهای از متنهای مقدس و حدیثها و روایتها چارهساز باشد. بیهوده نبایست دل خوش کرد که فلان مُلای فکلی وحی را انکار کرده و بهمان آیتالله انتظار را نمادی سمبولیک خوانده یا پهلو بیسار بهایی چای خورده. اینها رویدادهای حوزوی است که حاکم بودن آخوندها باعث گشته به میدان رسانههای همگانی کشانده شوند.
آنچه دین را در دنيای کنونی برای کشورهایی مانند ایران بیمعنا میکند، رونق اقتصادی و کار و سرگرمی و دلگرمی و امیدواری مردم به زندگی است. این چگونگی در مالزی و اندونزی رخ داده و اکنون بیشتر مردمِ آن کشورها در عوض بحث راجع به خوانشِ تازه و آشتی دادنِ دین با علم و کم کردنِ شر ملاها و گفت و نوشت دربارهٔ وجود خدا و جان و جن در پی پیوستن به قافلهٔ کشورهای صنعتی هستند.
هر چه انسان آسانتر و بهتر بتواند به این دنیا بپردازد، از آن پرداختن به آن دنیا بینیازتر خواهد شد. در دنیای کنونی بیکاری و کسادی بازار؛ مادر تمامِ بدبختیها و خرافهپرستیهاست. اما کار و سرگرمی و دلگرمی؛ شورآفرین و زندگیساز و کهنهسوز است. آبادی؛ شادی میآورد و شادی بسی بیشتر از اندوه با آزادی سازگار است.
⚛ @AndisheKonim